Berlijn 1b

gezien in glas

zomaar ergens

een stad waar ik wilde zijn

dromen die daar ontstonden

dromen die vergingen

zomaar in de stad

gevangen in het licht

van even

ben ik mezelf

wederom tegengekomen

zag ik mezelf

zoals ik mezelf

nog nooit eerder zag

was ik daar

waar ik steeds

thuis was


een kwestie van tijd

het is slechts 

een kwestie van tijd

dat ik nog op je wacht

in mijn wachtkamer

van geluk

ik zit uren te staren

door het raam

in de hoop dat ik

je komen zie

slechts de klok

tikt zijn uren verder

mijn hart

raakt zijn slag 

langzaam kwijt

het is een kwestie van tijd

totdat jij bij mij 

zal zijn


voor hem

in de stilte van de dag

stond ik wat

te dralen

bij de fakkel van het licht

om zo mijn gedachten

de kans te geven

om hun weg te volgen

om zo eenvoudig

met mijn kaars

het licht te laten zijn

voor hem die

ik elke dag

nog zo mis


de springer

op een plek

ergens aan de Spree

zit hij daar te wachten

tot hij mag

verbonden met een steen

 verbonden met een slot

aan de reling van de brug

omdat men niet wil

dat hij springen gaat


de droom is over

na een lange tijd

zo samen door het leven

ontdek ik  dat

je niet meer de prins 

bent die ik in je zag

ik kus nog steeds 

jouw mond

omdat ik hoop

dat je de prins 

weer worden zal

die ik zo graag

naast me zag


uitgestoten

aan de rand van de stad

zat ze daar met haar hondjes

met een vragende blik

of men wat wilde geven

ik keek haar aan

vroeg me af

waarom ze daar

bleef zitten

terwijl ze ook

gewoon aan het werk

kon gaan


voetstappen

de dag neemt langzaam

zijn vorm aan

ik zie  het gebeuren

jouw stappen

die verder gaan

na een tijd 

van samen zijn

verdwijn jij uit mijn leven

omdat de liefde

niet altijd

mensen samen

kan laten

zijn


de dans van even

de muziek gaat aan

de eerste schreden zijn gezet

je mag 

je moet 

je gaat

langzaam

eerst voorzichtig

het leven aan

dan met volle overgave

duik je het leven in

omdat je weet

dat je al dansend

het leven overwint


voor een verloren soldaat

staan als een standbeeld

jezelf te verkopen

om zo de oorlog niet

te laten vergeten

voor diegenen die vielen

die niet meer bij ons zijn

sta jij daar wat verloren

je spel te spelen

om ze zo onder ons

te laten zijn


wereldreis

om jouw hart te raken

ben ik over wegen gegaan

om zo bij je te kunnen zijn

ik heb alle landen bezocht

om jou te vinden

ik zag

dat ik alleen maar

naar mezelf 

hoefde te kijken

om te weten

dat jij daar

al die tijd 

al was

Hits: 64