Berlijn 3b

ze had nog zoveel willen zeggen

nu har mond

niet meer de dingen

kunnen zeggen

omdat ze

niet meer de

juiste woorden vond

wil ze nog 

zoveel zeggen

maar meestal

komt de vraag 

waarom


ik kan niet meer wegrennen

geconfronteerd

met mijn verleden

die weer opspeelt

in mijn heden

nu jij mijn hart raakt

de paniek die ontstaat

omdat ik ineens

door jou ben geraakt

ik kan nu niet meer wegrennen

ik zal het aan moeten gaan

het gevecht om dit te winnen

om met jou

door te kunnen gaan


de taxi staat al klaar

liefste  

als je nu zegt

 dat ik moet blijven

zal ik niet gaan

mijn spullen zijn gepakt

ze staan al uren klaar

de taxi staat voor de deur

om me mee te nemen

naar ergens zonder jou

naar voor heel lang

 weer alleen

ik kijk je aan

de tranen stromen

over jou wangen

net als bij mij 

maar je kan het niet zeggen

dat het je spijt


als een schaduw

stille avond

ergens zomaar in mijn leven

zit ik te kijken

naar de uren die gaan

dan ineens

het bekende geluid

van ik ben er voor jou

voor nu 

voor even

ik ben stil 

ik kijk erna

dan zeg ik heel simpel

ga nu maar

ik wil niet langer

in jouw schaduw staan

omdat ik naar meer

dan dat verlang


omdat ik je gewoon missen wil

afscheid bij de voordeur

jij gaat nu weer terug

naar waar je moet zijn

ik raak je nog even je

haren aan

kus nog een keer je mond

raak nog even heel voorzichtig 

je buik aan

dan zeg ik 

ga nu maar

ik wil je missen

omdat ik dan weet

waarom ik nog steeds

voor jou ga


zo teder

tussen al het cultuur geweld

zag ik haar zitten

in haar eigen wereld verzonken

te luisteren naar teksten

die ze waarschijnlijk 

niet eens begreep

toch zat ze te genieten

van haar eigen spel

in het even

ze keek naar de stenen

naar het gebruik

is toen toch weer

in haar eigen

droomwereld verdwenen


het leven heeft geen troeven meer

de telefoon

doet gewillig zijn werk

hij rinkelt en laat me weten

dat iemand met mij

in contact wil treden

ik neem hem maar op

nummer onbekend

dan hoor ik weer jouw stem

die me zegt dat je me mist

ik luister hier na

zeg dan dat ik het niet meer weet

te vaak ben ik door jou afgewezen

ben ik door jou

aan de kant gezet

ik luister naar alles wat je zegt

dat je naar mij verlangt

dan weet ik ineens 

het leven heeft voor ons

geen spelmomenten meer

wij hebben onze laatste

troeven

verspeeld


als ik afsluit

ogen gesloten

maar zo open 

dat ik zie

wat er gebeurt

de liefde

die zijn 

koers bepaald

die gaat

zoals hij wil gaan

ik zie het

ik sluit af

om zo weer 

de weg 

van mijn eigen 

hart te gaan


hey

staar niet zo  naar mij

ik weet het ook wel

dat het niet anders is

ik laat het gaan

het is niet anders

het is beter

als we beiden weten

dat het zo moet gaan

jij weet 

ik kan niet langer

vechten

tegen dat masker 

voor je gezicht

ik laat je daarom  gaan

ik zie alleen maar

iemand die

ik niet ken

die niet meer

zichzelf is


praten tot de stilte valt

stil gezwegen

tot de morgen komt

dan ineens 

de dromen

die weer zijn

aangeraakt

de uren

van de tijd

het moment

van nu en dan

praten tot de stilte valt

omdat we 

niets meer 

te zeggen hebben

uitgepraat zijn

over het verlangen


hete voeten

 lopen door de straten

van de stad

waar mensen elkaar ontmoeten

waar ik dwaal

omdat ik

alles wil vangen

wil aanraken

om zo nog meer

een mens van de wereld

te zijn

bij terugkomst 

op mijn kamer

voel ik het al

hete voeten

omdat ik 

te veel

te vaak

dit keer ter voet

ben gegaan

 

Hits: 73