hart4
oneerlijk spel
het spel
gespeeld
met het hart
waarin naast
de zelden
winnaar
altijd te veel
verliezers zijn
oneerlijk spel
met regels
die niemand kent
oneerlijk spel
waarin niet is
waarin niemand
echt winnen kan
opgeslagen in je hart
opgeslagen
in je hart
ben ik
als het
zoveelste bezit
als de zoveelste
die even binnen
mocht zijn
opgeslagen
als in een pakhuis
omdat jij
nog niet
de oplossing vind
hey die ken ik
hey die ken ik
ik zie hem gaan
hand in hand
met die andere man
samen lopen
ze door de straten
van de stad
hey die ken ik
hij was het
die mijn hart
brak
laat me de eerste en de laatste zijn
laat me
de eerste zijn
die je hart raakt
laat me de
laatste zijn
die het licht uit doet
als jij
voorgoed
het leven verlaat
ontmoeting met de bekende vreemde
de vlam
die smeulde
de walm
van het gedoofde
licht
ontmoeting
met de bekende vreemde
die mij
mijn verleden
laat herbeleven
die me
laat zien
hoe het vroeger was
ontmoeting met
een bekende vreemde
die mijn
hart raakt
niet van steen
mijn hart
bevroren
door de pijn
die telkens
weer op
mijn pad gekomen is
telkens weer
de illusie
dat het
waar zal zijn
dat je er was
nooit gezien
telkens gevoelt
mijn hart
is niet van steen
niet zo bang meer zijn
de bel is er wel
de deur
staat nu op
het nachtslot
mijn hart
is van alles
voorzien
om maar
niet te worden
geraakt
voorzichtig maar
niet meer
zo bang
wezen
zwarte koffie aan het begin van de dag
de dag begint
een dag
waarop mijn
wereld
mijn leven
anders kan zijn
ik open mijn
hart
drink zwarte koffie
rook mijn
zoveelste sigaret
zonder er bij stil te staan
een nieuwe dag
breekt aan
intussen drink ik water
intussen
als ik zit te wachten
op de zoveelste pijn
die mijn hart
misschien voorgoed
zal scheuren
die me voorgoed
doet beseffen
dat de liefde
niet voor mij
weggelegd kan zijn
drink ik water
spoel
mijn lichaam door
luister
naar de muziek
die mijn hart
laat slaan
me vertelt dat
ik jou
verloor
iemand de deur wijzen
de deur van mijn hart
vol met hangers
van metaal
sloten
waarvan de
sleutels zijn
verdwenen
de deur van mijn hart
is gesloten
je mag binnen
als je maar
lang genoeg
wilt wachten
totdat ik
de deur
echt open zet
alles bij me
hunkerend hart
ijzer om
te smeden
als het heet is
mesje
om de banden
te doorbreken
die me met
jou verbinden kan
alles bij me
omdat ik
naast het verlangen
bang ben
het heetste vuur
gevangen
in het heetste vuur
sta ik me
te verkillen
door de angst
die om mijn
hart zich
heeft neer gezet
gevangen
in de strijd
waarin naast
winnaars
ook vaak
verliezers zijn
waar bleef je nou?
langzaam
kom je mijn leven in
langzaam
zonder dat
ik je echt ken
je sluipt als
een ridder
met volle macht
mijn hart in
steeds als
ik aan je denk
ben jij er
die ik
in mijn hart
terug vind
durf jij mijn zon te zijn
durf jij
mij de warmte te geven
die mijn hart
ontdooien laat
durf jij
de hitte te zijn
waaraan ik
me niet verbrand
durf jij de zon te zijn
waar ik al
zolang naar
verlang
als de magie maar niet ontbreekt
onbevangen
gevangen
door de blik
in je ogen
door de dingen
die je zegt
mijn hart
geraakt
gewoon
alsof het
thuiskomen blijkt
toch in angst
dat het mis zal gaan
de magie
die er zal moeten wezen
die moet ontstaan
melodie in de stemmen
de stemmen
die melodieus
door mijn
kamer klinken
zingen
het lied
van verlangen
van het gevoel
de stemmen
die een melodie
in mijn
hart
los maken
ik wil niet meer dat gebroken hart
het kleine stukje
van mijn hart
dat nog steeds
slaat
dat nog niet
geschonden is
door de hartenbrekers
die er steeds
weer zijn
ik bescherm mijn hart
mijn hart
zal nooit meer
gebroken zijn
mijn gevoelens naast me neer
het eeuwige gevecht
tussen mijn hart
en mijn verstand
mijn gevoel
mijn hoofd
zal ik niet meer aan gaan
ik ga niet verder in het spel
mijn gevoelens
leg ik naast me neer
zodat ik
vrij ben
vrijer dan ik
eigenlijk
wil zijn
de speurtocht zonder aanwijzingen
na elke liefde
begint het zoeken weer
naar een hart
dat misschien
echt wel slaat
voor mij alleen
elke toch
speurend in het rond
zonder aanwijzingen
ik vraag me af
hoe het toch komt
dat ik je nog
steeds niet
vond
de hoop en de teloorgang
de hoop
de teloorgang
van wat ik telkens
weer ervaar
aangeraakt
in mijn hart
geraakt door
jouw lach
de woorden
die je zegt
telkens weer
blijkt het
dan weer
niets te zijn
laten we drinken op het geluk
het jaar
voorbij gegaan
zonder dat ik
het nog zeggen kan
het jaar waarin
ik raakte in vuur en vlam
het jaar waarin ik
jou tegen kwam
jij die mijn hart
bewoonde
die verhuisde
naar een ander hart
het jaar is voorbij gegaan
ik heb achteraf
een best jaar
gehad
niet de hunkering maar het venijn
niet de hunkering
naar jou
is er nog
maar nog steeds
steekt de
angel van venijn
in mijn hart
omdat ik nog
steeds niet kan geloven
dat jij
alles zo hebt
aan gepakt
de reizen voor altijd
mijn gevoel
dat altijd
een reisje aangaat
door verloren harten
door gebroken dromen
mijn gevoel
dat altijd
even staat te luisteren
hoe iemand praat
mijn gevoel
dat bepaald wat
ik soms zomaar
ineens kan doen
mijn gevoel
reizen voor altijd
naar iedereen
die mij dat
toestaat
het ligt niet aan jou
het ligt niet aan jou
dat mijn hart
zo snel
is aangeraakt
het ligt niet aan jou
dat ik niet
verder wil gaan
jouw schuld is het niet
dat ik nog niet
mee kan gaan
ik ben nog te bang
dat ik weer
mijn hart
verlies
heb je alleen nog maar gekust
heb je alleen nog maar gekust
niets meer
niets minder
mijn hart
is er helaas
sneller door gaan slaan
ik kan er even
niet in mee gaan
dus ga asjeblieft verder
laat me gewoon
hier alleen staan
zodat ik
kan wennen
aan de
verlammende pijn
over de prikkels van het heden
genoeg komt er binnen
in mijn leven
prikkels genoeg
van mensen die
me willen beminnen
die me willen
als hun dierbaarste schat
diep van binnen
klinkt nog
zachtjes jouw naam
telkens als
een vreemde
binnen wil dringen
klop jij
weer bij mijn
hart aan
nooit zullen de tranen meer vallen
het afgelopen jaar
vol met liefde
dat mijn hart
sneller deed kloppen
dat mijn hardheid
smelten deed
dat jaar is nu
langzaam
aan zijn
verleden begonnen,
is inmiddels bijna klaar
dit jaar
waarin ik zoveel tranen heb
laten vallen
van zowel geluk
als intens verdriet
Hits: 127