kruipen2
de leegheid van vandaag
langzaam mijn ogen open doen
kijken naar de uren
die voor me liggen
wentel ik me nog een
keer om mijn eigen as
raak ik het verleden aan
die gevuld met liefde
om me heen was
sluit ik mijn ogen
om terug te gaan
naar de wereld vol dromen
waarin ik mezelf
zo gelukkig dacht
als mijn voeten me maar dragen
lopen over het pad des levens
soms werd het me te warm
onder mijn voeten
wilde ik weg rennen
voor de angst die me raakte
lopen over soms snijdend glas
waarop ik voelde dat mijn voeten
gingen bloeden
van de pijn
terwijl ik door bleef lopen
omdat ik wist
dat op een dag ik
thuis zou komen
waar de liefde
op mijn wachten zal
zo niet uniek
in deze tijd
waarin veel meer mensen
besluiten alleen door het leven te gaan
zie je toch overal voor de ramen
de twee tallen staan
ze staan soms centraal
te pronken om te laten zien
dat de symmetrie van het bestaan
niet uniek blijkt te zijn
men blijkt dan
in de massa
op te gaan
geen berichten vandaag
opgesloten in mijn droefheid
van het laten gaan
van jou en mij
loslaten van de liefde
die niet meer zijn berichten stuurt
afgesloten wegen waarin
ik niet meer kan komen tot
daar waar ik de liefde voelde
met de gedachte aan altijd
geen berichten vandaag
en nooit meer om mij te laten
weten dat jij
er voor mij bent
spiegel van verlangen
dobberen door het leven
vang ik soms zomaar
het verlangen van het moment
waar ik gevangen wil worden
in de armen van de liefde
soms laat ik me meevoeren
door het verlangen
om te ontdekken dat ik
dat veel te benauwend vind
soms kijk ik dan in de spiegel
van het gevoel
vlucht ik voor het leven waarin ik
mezelf niet terug vind
uitgebloeide passie
verstrengeld in de uren van de liefde
waarin wij elkaar omarmen
in de nachten van verlangen
raak ik langzaam
mijn gedachten kwijt
lig ik na te denken
over wat ik morgen nog
allemaal moet doen
bedenk ik me wat ik
nog moet regelen
voordat het weer dag kan zijn
de passie van het
totaal verliezen in elkaar
heeft zijn terugweg gevonden
nu ik langzaam
me zelf verlies
in de zorgen van alledag
verloren van het leven
dat wat ooit
mijn alles in dit leven was
heb ik achter gelaten
in twee tassen die ik
bij de vuilnis heb laten zetten
het leven dat ik achter liet
waarin mijn tranen staan geschreven
staat nu
daar waar iedereen
zijn afval laat
om zo zonder deze bagage
naar het een beter
leven te gaan
Hits: 58