opgeborgen1

geen antwoorden gekregen

de dagen gaan zo

hun eigen leven

ik raak ze elke dag

wat verdwaasd aan

zie dan de ongeschreven brieven

waarop de antwoorden

niet bestaan

raak verstrikt in het verlangen

om nog even bij jou te zijn

zodat ik antwoord kan krijgen

op mijn duizenden vragen

waarom het loslaten

zo pijnlijk moet zijn


verborgen geheimen

verscholen achter deuren

die eigenlijk niemand

open mag doen

zitten de verborgen geheimen

van wat men liever

niet laat zien

stille getuigen van wat was

of nog is

raak ik ze soms even  aan

door net iets verder te kijken

dan dat wat er is


omdat jij mag

ontmoeting zomaar

ergens op straat

ogen die raken

die stralen

waarin wij beiden verdwalen

samen praten over wat en wie we zijn

nadat jij mijn hart

had geplakt

 kreeg jij de sleutel van mijn huis

zodat jij altijd welkom bent

in mijn leven

waarin ik met jou

gelukkig ben


wassende water

de stoffige tranen

van het verleden

die mijn hart soms vullen

raak ik even heel stil aan

kijk ik naar de resten

van verdriet die nog niet

weg kunnen gaan

laat ik het water van mijn tranen

hun helende werking doen

laat ik langzaam de pijn verdwijnen

door het wassende water

om de pijn van  toen


vervaagde herinneringen

dromen bij de gedachten

aan wat ooit eens was

het vangen van dromen

in het verleden van de tijd

staren naar de dagen die

hun uren vervolmaken

waarin ik mezelf

terug lijk te vinden

in de belofte

van altijd


als het vuur gedoofd is

dansen op de toppen

van de nacht

de muziek die zijn ritme

door mijn aderen jaagt

kijken naar jouw ogen

waarin de liefde meer dan eens

verdwaald

verliezen van de dromen

van liefde

het vuur dat met het stoppen

van de muziek

voor altijd

is uitgevaagd


getuige van er zijn

verloren ergens

zomaar op straat

lag daar de herinnering

van altijd

gekocht verlangen

dat niet meer werd gedragen

dat alleen maar was

als symbool van

dat iemand ooit

heel blij met

hem was


verdwenen in de tijd

verdiept in de

wereld van nu

gevangen in de gedachten

aan wat er zoals gebeurt

kijken naar dat wat niet

echt nabij is

kijken naar de belevenissen

van anderen

terwijl om hem heen

de wereld

zijn eigen weg gaat

waarin meer gebeurt

waar hij getuige

van zou kunnen zijn


zodat ik niets meer kan horen

alle leugens

die  door jou werden gezegd

die zorgden dat ik verdween

in mijn eigen wereld

van deze tijd

mij afsluitend voor nog meer woorden

verdween ik

in mijn eigen wereld

waarin de stilte

getuige is van

de waarheid


stille geuren van toen

dwalen in mijn herinneringen

van lang geleden

ruik ik de stille geuren

van toen

raak ik zachtjes met mijn adem

de wereld van het verleden aan

verdwaal langzaam in de tijd

van herinneringen

waarin jij en ik

samen

zo intens gelukkig

waren

Hits: 58