ouders5
een verborgen leven
een verborgen leven
dat ik hoorde
achteraf
omdat ik niet
genoeg had
gevraagd
ik hoorde over jouw zoon
die je nooit hebt gezien
die bestaat
maar die je niet kent
je zoon van 13
waarvan ik nooit
heb geweten
dat hij er was
vreemd is het
dat ik in die
jaren dat we samen waren
dat nooit heb gehoord
hoe jij
een verborgen leven
hebt geleid
zonder dat ik
het wist
achteraf begrijp ik pas
dat ik met jou
een relatie van leegte
heb gehad
dat ik niet jou
maar een vreemde
mis
omringt door rozen en kaarsen
een gedicht
moesten ze voordragen
omdat dat de opdracht was
ze waren wat zenuwachtig
wisten niet goed
hoe ze dat moesten doen
wat ze zouden zeggen
een tafereel gemaakt
met kaarsen en rozen
muziek van
zet een kaars voor
je raam vannacht
zodat ik weet dat
je op me wacht
door de sfeer
voor hun gemaakt
stonden de pubers daar
te vertellen
hun gekozen gedicht
ik heb nog nooit zo vaak
tijdens een les
een traan laten gaan
jouw moeder vroeg naar me
zomaar
onverwachts
vroeg je moeder
naar mij
wilde ze weten
wie ik ben
wat ik was
zomaar ineens
vroeg ze meer
dan jij haar
zeggen wilde
ze vroeg naar mij
wie ik ben
omdat ze ziet
dat jij
verliefd
op mij bent
moeders weten alles
moeders weten alles
moeders zijn nooit bang
om iets te zien
ze weten alles
van hun kind
van wat ze doen
ze zien alles
zonder te vragen
zonder te weten
moeders doorzien alles
alles wat er is
zonder dat je als kind
iets hoeft te zeggen
zonder dat je hoeft te
vertellen
dat er iets is
toen was het waar
klokslag 3 uur
de telefoon die gaat
een stem die me vertelt
dat het waar is
dat ineens
zomaar een
nieuw mensje is
ontstaan
zomaar ineens
hoor ik de blijdschap
in de nacht
alles goed met moeder
en kind
ik ben zo blij
met dit nieuwe mensje
dat ineens
ook een deel
van mijn leven
zal zijn
hij is mijn allesie
na een middag
gesloopt ben je
van het vele gedoe
na een middag
vertel je me
dat het zo goed was
dat hij er was
dat hij er wilde zijn
ik hoor je vertellen
de stralen van geluk
die je naar mij
toeschijnt
ik hoor je verhalen
ik hoor de vrolijkheid
in je stem
dan zeg je
dat joch
is mijn allesie
ik ben zo trots
en blij
dat ik hem ken
ga maar met oom mee
het is woensdagmiddag
hij is vrij
hij heeft het al
helemaal bedacht
dat hij bij mij wil zijn
zijn autootjes
zijn speelkleed
ligt al klaar
ik ga hem halen
ga met hem
aan de slag
de hele middag
spelen
met de autootjes
met de garages die er zijn
samen dikke lol
met elkaar
het is een middag
niet alleen voor hem
maar dubbele pret voor mij
dan ga ik even liggen en gaan we weer verder
voetballen op het veld
samen over trappen
naar elkaar
de bal en onze voeten
kennen geen genade
het is gewoon het spel
dat we spelen
met elkaar
dan ineens
slaat de moeheid toe
wil hij even liggen
hij is doodop
wil naar bed
zegt tegen mij
als jij nou even
op de bal past
ga ik even liggen
daarna gaan we
weer verder
met het spel
dan ben ik fit
dan win ik wel
als ik bang ben
dapper joch
dat steeds weer
probeert
om sterker te zijn
dan hij is
maar door zijn
onschuld durft te zeggen
dat hij bang is
ik stel hem gerust
dat ik dan wel
de enge dingen doe
zodat hij niet
bang hoeft te zijn
ik help hem wel
hij hoeft bij mij
nergens bang
voor te zijn
verstoppertje met oma
oma gaan we verstoppertje spelen
vraagt mijn zoon
aan mijn moeder
mijn moeder nog
net een kind
vind dat helemaal geweldig
dus ze stemt toe
ze is voor haar kleinkind
tot alles in staat
dus terwijl mijn zoon
staat te tellen
bedenkt ze een unieke plek
ze verstopt zich
in het vergeten kolenhok
dat nog achter het
huis staat
moeizaam
toch wat aan de maat
propt ze zich erin
ineens hoort ze
ik tel tot tien
ze doet de deksel dicht
zit goed verstopt
na lang zoeken
is ze gevonden door
mijn zoon
die zeg oma kom
er nu maar uit
maar dat gaat niet meer
ze kon er wel in
maar ze kan er
niet meer uit…..
moeder verknalt het weer
de hele middag
was het feest
samen met opa
naar het bos
dollen als dwazen
dikke lol
daarna naar
het grote veld
om daar te spelen
met het speelgoed
wat daar staat
er is aan lol geen gebrek
het is feest
bij thuiskomst
nog even voor
de buis
dan komt moeder
ze halen
vraag meteen
of ze niet moe zijn
want ze zien zo bleek
die chips die ze eten
mogen ze niet
niks mag
oma en opa
staan als geslagen
kinderen toe te kijken
hoe moeder
de kindervreugde
van hun kleinkinderen
afpakt
een gezellig moederdag
alles is klaar
ze hebben
als ingeslagen
ze moeten weer
de jaarlijkse moederdag
aan gaan
ze pakken de bossen bloemen op
en gaan
naar de kerkhoven
om de bloemen
er neer te zetten
om even bij hun
moeders stil te staan
na een lange rit
door de provincie
ze hebben alle graven gehad
staan ze bij thuiskomst
te stralen
zo’n gezellige moederdag
hebben ze nog
nooit gehad
en het is een mens
en het is een mens
die zomaar
ineens ter wereld kwam
het gevoel van
dat het kind
er is
een jongen
die er kan zijn
en het is een mens
dat meer
zal zeggen
een mens
die kan zijn
plons deed opa
vredig tafereel
met het hele gezin
incluis opa
aan het vissen
bij het meertje
in het park
opa vind er geen klap aan
maar vind het wel leuk
als iemand iets vangt
langzaam
schuift hij dichterbij
in zijn tweedelig kostuum
waar hij zo trots op is
hij staat daar
aan de rand van de vijver
ineens horen we plons
opa verloor zijn evenwicht
kan niet zwemmen
met man en macht
hem eruit gehaald
om hem te helpen
zijn kostuum opgehangen
in de bomen
zijn degelijke witte lange onderbroek
houd hij aan
want hij wil niet
onzedig zijn
altijd was hij er
trouw als hij was
geloof in de tijd
dat er meer
is dan er soms was
altijd alles
kreeg ik bij hem
gedaan
altijd weer
alleen maar vragen
hoe het is
alleen maar
zeggen dat ik
graag iets wil
voor ik het wist
kreeg ik het dan
mijn opa
is voor mij
nog altijd
de beste man
ik ga gewoon hoe dan ook
hij staat voor me
met zijn scooter
een brede grijns
op zijn gezicht
hij is helemaal blij
en vind alles tof en goed
zij is van hem
en daarvoor heeft
hij alles over
zelfs een scooterreis
van meer dan 3 uur
ik vraag hem hoe
het dan moet als het
sneeuwt
waarop hij zegt
dat hij hoe dan ook
gewoon gaat
voor haar heeft
hij alles over
dat joch van 14
met zijn raven zwarte haar
laat hem erin geloven
de vernieler
van vele harten
die door hem
anders slaan
die soms daardoor
door angst gevangen
niets meer durven
aan te gaan
de liefde
die zoveel mensen breekt
zodat ze bang worden
voor het hart dat
soms zo snel breekt
hij
verliefd tot over zijn oren
geloof in dat het
niet mis zal gaan
hij houd van haar
zij van hem
en zijn hart breken
dat zal ze niet doen
ik kijk hem aan
streel even door
zijn haar
en hoop zo dat
hij er in blijft geloven
dat de liefde
echt blijft
bestaan
het mooiste geschenk
het is er zomaar
wel wisten we het al
dat het komen zou
ineens zomaar
het leven
dat ons toevertrouwd is
dat we mogen
opvoeden
mogen voeden
mogen beschermen
waar we zorgzaam
voor mogen zijn
het is geen opgave
het is gewoon
het mooiste geschenk
dat bij ons
kan zijn
ach hij knipoogt nu al
net op de wereld
een oogje altijd dicht
zijn blik op de wereld
hij kijkt het aan
zoals het naar hem
toe komt
hij geniet
er van
hij knipoogt nu al
en lacht al soms
heel even
heel spontaan
de woede in de puber
op straat kom ik hem tegen
eerst zegt hij
hey drama meester
ik groet hem vriendelijk
ineens gaat de knop om
hij begint een tirade
met alle ziektes
over vuile flikker
gore homo
kanker kerel
en noem maar op
staat naar me te kijken
met een aantal ogen vol haat
en woede
ineens roept hij
ken je me nog wel
waarop ik helaas
ontkennend moet antwoorden
wat ik ook doe,
ik zeg alleen tegen hem
ik weet niet meer wie je bent
kennelijk heb ik op jou
meer indruk gemaakt
op jou dan jij op mij
waarop hij ineens til valt
begint te huilen
omdat niemand
meer
weet wie hij is
en zo graag
iemand had
willen zijn
die niemand
zou vergeten
dat hij een recht had
om te bestaan
totale afwijzing
beeld
jochie van 12
dat nog onzeker is
over wat hij is
waar hij op valt
op mannen of op vrouwen
nog zoekende naar
zijn eigen seksualiteit
jochie van 12
met ouders
op vakantie
zoeken naar zichzelf
zoeken naar iemand
waarin hij zich herkend
dan ineens
zomaar een gids
die verteld
over wat er
allemaal is gebeurt
een man die duidelijk
op mannen valt
herkenning van zichzelf
dan de stem van de vader
die zegt
kom we gaan
dat is een vieze man
die het met mannen doet
brrrr.. dat is niet goed
die man is totaal verkeerd
jochie van 12
die op dat moment
besefte dat hij dat ook was
maar dat door deze woorden
leerde
dat hij niet mocht zijn
geen goedkeuring zou krijgen
voor wat hij voelt
de totale afwijzing
die nog steeds
hem achtervolgt
telkens met de vraag
wie vind me
nou echt normaal
voor wie mag ik er nu echt zijn
zo woedend, zo kwaad
zo woedend zo kwaad
op het onrecht
mij aangedaan
vechten tegen
verdwaalde gedachten
tegen dingen
die er al lang niet meer
zijn
zo woedend zo kwaad
omdat ik niets er
tegen kon doen
ik was nog
maar een kind
een eerlijke vraag
een eerlijke vraag
stelt het kind mij
of ik antwoorden wil
op wat hij weten wil
of ik vroeger ben gepest
of ik me daar
tegen verweren kon
ik kijk hem aan
zie de afwachting
in zijn ogen
zeg alleen maar
ja dat is bij mij
ook gebeurt
ik kon ook niet vechten
ik had ook geen verweer
hij kijkt me aan
met een blik
van geruststelling
dat het goed is zo
ik ben tenslotte eerlijk
tegen hem
heb geen grote verhalen
van dat ik dat niet heb gekend
hij is blij
dat hij dat antwoord kreeg
omdat hij weet
dat hoe dan ook
je altijd toch
groter en sterker bent
als je maar gewoon
eerlijk bent
nachtelijk tafereel
ssst stil hoor
hij slaapt nog
ons kleine wekker van
nog geen half jaar
stil het bed in
zodat we nog
lekker kunnen slapen
voordat hij ons wekt
wie weet slaapt hij door
net lekker ingenesteld
de hond ligt al waakzaam
op één oor,
net als de slaap
bijna komt
hoor ik het geluid
langzaam
dringt het tot me door
ik moet er echt uit…
moeizaam uit bed
ik weet ik heb dit
gewild
maar toch
stil haal ik
onze zoon
zijn wiegje uit
maak de fles klaar
terwijl ik
moeizaam
tollend van de slaap
op het randje van het bed
neerdaal
kijk ik achterom
jij slaapt
in je armen
ligt de hond
die zijn kans schoon zag
en meteen
in jouw armen kroop
zit ik daar
met mijn pantoffels aan
de fles die dit keer
moeizaam naar binnen gaat
de luier net verschoond
maar nu ook alweer vol
nachtelijk tafereel
waarbij ik me afvraag
waarom ik ooit
hier aan begon
nachtelijke angsten
ineens
vliegt het haar aan
van alles
gaat door haar hoofd
ze bedenkt zich
van alles
wat er kan zijn
ineens is het
voor haar waar
is er geen
uitweg meer
kan er niets meer zijn
ineens
belt ze mij
alsof ik alles
aankan
ik ben haar zoon
ik luister
naar haar
besef ineens
ik ben geen kind meer
voor haar
maar een volwassene
waar ze mee praat
ineens geen kind meer
ineens geen kind meer
ineens zomaar niet meer
het kind dat ik was
dat ik dacht te zijn
ineens zomaar
word mij om
raad gevraagd
door mijn ouders
die het niet meer
weten wat ze moeten
ineens geen kind meer
zomaar ineens
ben ik kind zijn af
en dat doet zo
vreselijk zeer
niemand’s kind
geboren
in een land
waar niemand wist
dat hij er was
verstopt ergens
waar niemand hem
vinden kon
opgegroeid
ergens waar
altijd wel eten
maar geen liefde was
verloren verleden
dat geen beeld gaf
verdwenen zomaar
zonder dat
hij besefte dat
hij iemand was
met hier en daar een buitje
gebogen over
de verhalen
van het verleden van
kinderen
die overal zijn en leven
die voor een jaar
mij zijn toevertrouwd
ik lees soms
zonnige verhalen
maar soms overvalt me
een verhaal
lees ik het
met hier en daar
en bui
niemand mocht hem zien vallen
voor het eerst
mocht hij
op zijn nieuwe fiets
zonder zijwieltjes
zomaar vrij fietsen
waar hij al zo lang
naar had verlangt
zijn enige vraag was
of we met hem
ergens anders
wilden oefenen
bang als hij was
dat hij zou vallen
dat iemand het zag
van zijn klas
samen met hem
in de auto
bijna 5 kilometer
verder op
probeerde hij zijn
eerste slagen
het ging meteen goed
hij viel niet eens om
nu groeit hij alleen op
geen stilte die doorbroken word
door de stemmen
van zijn ouders
die te vroeg
het leven
moesten verlaten
heel alleen
staat hij
dagelijks nog
bij hun graf
vragen wat hij moet
hoe het moet gaan
nu groeit hij alleen op
zonder de liefde
die hij zo nodig heeft
in zijn bestaan
het weerloze verlangen
amper 14
toch al bezeten
van wat ze zag
op de tv
een gangbang
dat leek haar
helemaal te gek
een briefje opgehangen
bij de voetbalclub
waar haar vrienden bij zaten
met de tekst
dat ze door zoveel
mogelijk mannen wilde
worden genomen
met tijd en plaats
er bij
de bewuste avond
lag ze klaar
zich te verheugen
op wat komen ging
het hele voetbalteam
was paraat
van 13 tot 28 jaar
en niet alleen
het voetbalteam
maar zelfs de reservebank
aan het eind van de rit
werd ze voor grof vuil
bloot in het park
neergelegd
compleet stuk
niets meer heel
vervoerd naar het ziekenhuis
bleek dat ze
niet eens meer
van deze wereld was
genomen door meer
dan 50 kerels
zonder condoom
lag ze daar
te wachten
op wat haar
nog te wachten staat
het gekwetste kind
het kind
dat zijn ouders
niet meer herkend
die uit elkaar gingen
omdat het niet meer
samen ging
het kind
dat alleen maar
negatieve dingen hoort
over de ander
weet niet wat het moet
is een product
van allebei
diep gekwetst van binnen
bedenkt het zich
niemand houd
van mij
bescherm ze met alles
weerloos
staan ze daar
de kinderen
die op de wereld kwamen
maar geen ouder liefde kregen
gedropt bij
een huis
waar de opvang
minimaal is
bescherm ze
met alles
zodat ze ook
de waarde van het
leven beseffen
dat ze weten
hoe liefde voelt
om zo een andere wereld
te maken
waarin ze kunnen
bestaan
het ging niet snel genoeg
een koppel
kinderen
die staan te kijken
bij de geboorte
van een kalfje
die maar niet komen wil
ze kijken
met een blik
van wat moet ik
hiermee
wat is dit
ze vervelen zich
omdat het bijna
een uur duurt
voordat het
kalfje eindelijk
zich laat zien
het duurt ze te lang
ze zijn het zappen
zo gewend
alles moet snel
ze weten nog niet
dat je de natuur
niet tot snelheid dwingt
bij een geboorte
van een nieuw leven
dat je soms
geduld moet hebben
om iets te zien
wat zo uniek is
omdat je het waarschijnlijk
nooit meer
echt zal zien
zijn er dan bomen?
een uitleg
over een spel in de bossen
die we spelen gaan
zevenentwintig paar verbaasde ogen
omdat ze het spel niet begrijpen
niet weten wat er gebeuren gaat
na een ellenlange uitleg
komt de vraag
van een van hen
of er ook bomen zijn
in het bos
waar we heen gaan
klein leven, dat nog ff op zich laat wachten
heel klein nog
niet zichtbaar
maar het is er wel
elke dag voel ik even
aan mijn lijf
of je er nog zult zijn
elke dag praat
ik al met jou
over hoe het moet zijn
wat je te wachten staat
klein leven
dat nog ff op zich
laat wachten
omdat de tijd
zijn eigen
ritme zal blijven slaan
als je beschermengel er is
een heel klein beeldje
dat gemaakt is van
een soort klei
dat ik niet ken
maar waar ik nu al
helemaal gek van ben
een opening
waarin je een briefje legt
met de naam van
voor wie de beschermengel
zal zijn
die draag ik elke dag bij me
omdat ik wil
dat jij onder de
bescherming
van de engelen
zal bestaan
de wereld is zijn chaos
hij zit maar
te kijken
naar wat hem
allemaal overkomt
hij begrijpt er niets
meer van
vraagt zich af
wat hij moet
zijn ouders in scheiding
zijn broer opgepakt
zijn zus een kind
die ze niet verzorgen kan
de wereld waarin hij leeft
is zijn chaos
waar hij niet de
lijn in ontdekken kan
kinderen met oude wijsheden
amper 13 jaar oud
toch de wijsheid
van een volwassenen
spreken over dingen die
hij ziet
die hij ervaart
ik kijk hem aan
spreek met hem
alsof hij
volwassen is
alsof zijn leven
gewoon zo is
amper 13 jaar oud
ik leer van hem
hoe ik met
hem om moet gaan
ik kijk naar hem
en vertel meer dan
ik vertellen moet
zeg hem alles
zomaar
zonder dat ik er
bij nadenk
kinderen met wijsheden
van volwassenen
blijken
indigo kinderen
te zijn
ff boodschappen doen
ff boodschappen doen
ze was gewoon onderweg
met haar tas vol met de
dingen die ze halen moest
van haar moeder
ineens een auto
die stopt
twee mannen
springen er uit
scheuren haar mee
naar het veldje verder op
trekken de kleren van
haar lijf
verkrachten haar
alsof ze een beest is
amper 10 jaar
ligt ze daar
te schreeuwen
om haar vader
maar als het gebeurt is
is het nog niet klaar
ze word opgehangen
aan een tak
ze bungelt daar
krampachtig bewegend
in de hoop
dat het over gaat
de tak breekt
ze valt op de grond
de mannen kijken haar aan
pakken dan haar op
bekogelen haar
met volle blikjes bier
en nemen haar mee
gooien haar over
de brug reling
in het water
waar ze bijkomt
uit een wereld waarin
ze nooit heeft geweten
dat ze leeft
en dat alleen omdat ze
op de verkeerde plaats
op de verkeerde tijd
en van de verkeerde
kleur was
het kleine kind dat er was
het is maar even
het is niet anders
dan het was
het kleine kind
dat net de
wereld even
heeft aangeraakt
om weer te gaan
het geluk dat me
heeft aangeraakt
dat nu niet meer
bestaat
het kleine kistje
dat ik nog een keer
aanraak
ik laat het gaan
omdat het niet
meer bij mij
mag zijn
terwijl het zo
welkom was
vaderliefde?
kom niet aan mij
zijn kind
dat is zijn uitgangspunt
met als gevolg
dat hij dus alles doet
en zegt
waardoor hij meer
stuk maakt dan
me lief is
de diepste geheimen
zegt hij dan
uit vaderliefde
omdat hij voor me aan
het opkomen is
maar altijd net verkeerd
ik loop steeds achter hem aan
om de scherven die hij maakt
op te ruimen
om zo te voorkomen
dat iedereen denkt
dat ik een haaibaai ben
ik zie kinderen spelen
ik zie kinderen spelen
maar het boeit me niet
het raakt me niet
het zegt me niets
ik zie kinderen praten
maar er is niets meer
dat me meer raken kan
ik zie kinderen spelen
ik weet wat er gaande is
ik weet wat ik voel
en ik voel niets
van wat ik zie
wat ik doorsta
er is niets wat
me nu nog
raken kan
aangereden op straat
moeizaam
schuifelt
hij door de straat
kijkt heel goed om zich heen
om vooral niet
door iets te worden geraakt
hij is zo voorzichtig
dat hij bijna
niet vooruit komt
maar kijkt helaas
te hoog
ineens een
peuter
op een driewieler
die niet is gemotoriseerd
knalt tegen hem aan
hij valt achterover
als een plank
kijkt ineens
naar de hemel
die hem nog niet
roept maar
die om hem lacht
aangereden
door een
wegpiraat van
amper drie jaar
beseft hij
er loert op
straat altijd
gevaar
voorop de fiets met hem
het weer was lekker
de zon scheen
net genoeg
hij in zijn
zitje voorop
de fiets bij mij
samen op weg
naar het strand
om daar uit te waaien
om er te zijn
hij ging mee
ik genoot van hem
hoe hij straalde
bij het zien van alles
hoe hij de wind
door zijn haren
liet gaan
hij was pas 3
maar nu al plezier
voor 10
maar het waait niet
mijn vader
zei altijd
dat als het waait
de zorgen bij de
mensen weg gaan
dat ze er niet meer zijn
nu ik met mijn
zorgen rondloop
ik me afvraag
of er wel een
oplossing is
waait het niet
blijven de zorgen hangen
in mijn geest
brief aan een gestorven vader
een kind
komt huilend bij mij
kijkt me aan
verteld me
dat ze zo haar vader mist
twijfels over
haar gevoelens
die ze heeft
de nieuwe man
die na haar vader komt
in het leven van haar moeder
waar ze niet
meer mee over weg kan
ze vraagt me of
ik dat gek vind
ik zeg haar
dat het normaal is
het is geen ontrouw aan haar vader
die man zal nooit
haar vader kunnen zijn
maar ze laat me haar brief lezen
waarin
beschreven staat
dat ze de wind zo mist
dat het niet meer stormt
dat ze met haar zorgen
zo niet verder komt
twee kamertjes in mij
zitten hand in hand
het wereld wonder
te aanschouwen
niet gedacht
maar ineens
zomaar twee kamertjes
die verschijnen
dat is er dus
bij mij aan de hand
twee mensjes die
nog groeien moeten
nog geen 5 centimeter groot
maar wel heel zichtbaar
dat wat er
nu in twee kamertjes
in mij woont
is helemaal
van mij
je ruikt naar mijn oma
nieuwe bodymilk
helemaal ideaal
gratis gekregen
dus smeren maar
hele lijf
ingesmeerd
okay het is dan wel
geparfumeerd
ik gebruik het maar
als ideaal
zodat mijn huid
weer glimmen gaat
smeren als een gek
dan naar mijn werk
de eerste leerling
die ik tegen kom
snuift een keer hard
zegt
jeetje mees
je ruikt naar mijn oma
van 80 jaar
waar ik dit
weekeinde
langs ben geweest
ze wilde dood
ik liep even maar door de aula
sprak haar zomaar even aan
vroeg haar
hoe het met haar ging
ze antwoordde heel kalm
ik wil dood mees
ik stond aan de grond genageld
keek haar aan
ze moet het hebben gezien
hoe ik die boodschap
bij me binnen liet komen
herinneringen aan een vriendin
die het wel echt heeft gedaan
ik schrok
heb met haar gepraat
totdat ze haar problemen
onder ogen durfde te zien
totdat ze
durfde te zeggen
dat ze het niet deed
ik hou mijn hart vast
omdat ik weet
hoe bang
ze soms is geweest
Hits: 93