praag1
de toeschouwer
onder hem ging de wereld
de dans de muziek
alles raakte hij even met mijn ogen aan
totdat hij gevangen in de zon
even niet meer zichzelf zag
maar zijn schaduw die hem vertelde
dat hij meer kon zijn
dan een toeschouwer van het leven
de wereld riep naar hem
om deel te nemen
als geliefde gast
omarm me
liefste de nacht is zo koud
nu jij niet meer op mij wacht
in de stilte van de avond
de dagen duren veel korter
omdat de nacht mij
steeds weer zo verkilt
mijn gevoel laat verstarren
liefste ik sta nog steeds
te staren op het station
waar jij de laatste trein hebt genomen
om nooit meer terug
in het leven te komen
kruipen naar de eindstreep
jaren ben ik al aan het worstelen
met het gevecht van in het nu zijn
telkens weer een stapje verder
om weer een stap terug te gaan
telkens aanraken wat verlangen heet
het niet meer kunnen laten bestaan
kruipend naar de eindstreep
in de hoop dat ik dan bij jou
voor altijd het verlangen
vangen kan
de laatste woorden
afgesproken om nog éénmaal te praten
over hoe het was
hoe het had moeten zijn
de reden van mijn vertrek uit ons leven
dat nu weer hun eigen wegen gaan
de laatste woorden zonder haar
zonder liefde uitgesproken
elkaar bedanken voor
het hebben mogen samen gaan
met de gedachte van voor altijd
dat niet langer stand kon houden
omdat mijn hart niet langer jou als bewoner
toestond
als je nog dichterbij komt
afscheid genomen voor altijd
omdat we beiden de regels van het spel
overtraden
elkaar weer zien op afstand
de tranen die te lezen staan
op ons beider gezicht
van ons onvermogen
dan spreek ik vrijuit
zeg dat ik naar je verlang
dat ik je mis
jij kijkt alleen
dan komen de woorden die mij zo diep raken
die ik zo heb gemist
je zegt simpel
als je maar beseft
dat je nu nog dichterbij me komt
dan laat ik je nooit meer gaan
dromen over het verleden
staren over het water
gevangen door de golven
denk ik even terug aan toen
het verleden
waarin wij samen waren
waarin wij met elkaar waren verbonden
voor heel veel jaren
de vriendschap die er was
die bleef
komt weer bij mij boven
terwijl ik hier sta te dromen
op de plek waar jij en ik
ooit samen zijn gekomen
bedelaar om liefde
dwalend door de stad
waar mijn hart zich thuis voelt komen
zomaar ergens op de straat
liggen in de houding
die totale nederigheid uitstraalt
ik kijk het aan
het raakt me meer
dan ik toegeven wil
hoe kan iemand zo vernederd worden
in een land waar koning welvaart
nog steeds zijn pracht en praal
vertoond
binnenpretje
samen hadden we het er al over gehad
het hele gebeuren dat plaats vind
omdat men vind dat het moet
ik kijk naar je op afstand
zie de glimlach om je mond
terwijl je mij ziet staat
wij samen weten
waar ons binnenpretje over gaat
omdat wij beiden weten
dat onze liefde onze dag
altijd weer
liefde vol maak
verborgen verleden
ergens verscholen achter een deur
die niet meer open mag
achter een raamwerk van staal
ligt een geheim begraven
die niemand ooit aanraken mag
onverwachts de deur geopend
de kier ging steeds verder
het raamwerk bleef bestaan
toch is het verborgen geheim
te voorschijn gekomen
om het te delen met diegene
die mij het liefste is
die ik alles wil vertellen
wat nog geen ander
van mij wist
Hits: 53