spiegeling1
en de tijd die voorbij gaat
samen nog genieten
van de dagen die er zijn
kijken naar de toekomst
die er nog is
de tijd tikt achter hun
steeds verder
toch blijven zij
samen zitten
om de toekomst die nog
voor hen ligt
in te vullen
met de liefde
die hen nog
steeds samen brengt
ach
tussen de dozen
met allerlei rommel
zag ik hem daar liggen
zijn armen gespreid
zijn benen gekruist
een gat in zijn rug
ik dacht ach
dit keer hangt
hij niet te drogen
maar ligt hij
tussen de rommel
met de afdankertjes
van het leven
daarom kwam je niet
de hele avond
zitten te wachten
totdat jij komen zou
maar geen woord gehoord
niets gezien
ik begreep het niet
totdat ik
het bordje zag
dat men had neergezet
waarop stond
dat jouw fiets
niet voor mijn deur
mocht staan
liefde voor altijd
samen besloten
om onze liefde
te bezegelen
met dat wat ons dierbaar is
onze liefde voor
de eenden
dat ons samenbracht
liefde voor altijd
gevangen in het slot
dat met een eendje
onze plek
aangeeft
verloren dromen van gisteren
dromen die ik had
als kind van heel lang geleden
dromen die ik wilde waarmaken
die steeds net buiten mijn
bereik lagen
in die tijd
terugkijkend op de verloren dagen
de dromen die gevangen zijn
die zijn losgelaten
omdat de droom
in de werkelijkheid
niet de droom was
die had bedacht
gesloten verlangen
gevangen uren
van verlangen
in schemerige uren
van de nacht
waarin ik mijn armen
om jou heb gelegd
mateloos verlangen
in de uren die niet meer
komen in het gevoel
van toen
gesloten verlangen
door de sloten die
niet meer open gingen
omdat mijn hart
teveel
was gekwetst in het verleden
waak over mij
in de nachten
waarin de mensen komen
die ik niet vertrouwen kan
houd hij de wacht
om te voorkomen
dat mijn hart word aangevallen
mijn dierbare vriend
van verlangen
die ik vond
ergens op straat
vastgebonden aan een paal
ik heb hem meegenomen
hem mijn liefde toevertrouwd
zodat hij nu voor mij
mijn hart bewaakt
omdat ik me soms zo half voel
als ik opsta
weet ik het al
deze dag is niet de dag
die ik zal koesteren
dan ineens mis ik jou
meer dan ik soms zou willen
herinner ik me weer
onze lach
dit is dan een dag
waarin ik mezelf
wederom zal moeten omarmen
omdat ik me niet compleet voel
zonder jouw lach
de verwrongen lach
mijn lach
is niet meer de lach
die hij ooit dacht te zijn
soms lach ik maar
omdat men het verwacht
ik laat niet mijn echte gezicht zien
die vertrokken van de pijn
soms niet eens meer
de lach op een
andermans gezicht
kan zien
in de stilte van het uur
afgesproken
om de laatste restjes
die ons verbinden
af te handelen
praten over waarom
we gaan stoppen
waarom niet meer verder gaan
met elkaar
zoals volwassenen het doen
ik beheers me totaal
in de stilte van het uur
terwijl ik het liefst
jou wil zeggen
dat ik zo baal
dat wij niet
samen verder gaan
baden in geld
lopen te dwalen
door de stad
sta ik ineens
met mijn voeten
op een stil monument
waarin de euromunten
van elk land zit
ik kijk er na
loop een paar keer
heen en weer
zodat ik me rijker voel
dan ik ben
Hits: 57