ster4

omdat je me even aanraakt

als de ster oplicht

omdat jij

even me aanraakt,

liefde geeft,

dan ben ik tevreden..

omdat

dan de aarde

even beeft


soms zomaar

soms

zomaar

de sterren raken,

soms

zomaar

even er zijn..

om soms

zomaar

jou te begroeten.

zomaar e

r even zijn


je bent zo dun

ik zie je wankel lopen

langzaam

ga je er staan

heel voorzichtig

laat je het weten

dat je er

durft te staan

je botten

steken bijna

door je vel

en toch sta je daar

je bent

even voor

mij een

echte ster


onze ster

in de nacht

zal ik je meenemen

je mee nemen

naar het strand

bij de zee

zal ik je

de grote beer wijzen

en je mijn ster wijzen

waar ik altijd mijn

liefde voor jou

heen zend

mijn grootste geheim

mijn kracht

waar je ook bent

kijk

zoek

en vind mijn ster

laat het

onze ster worden


genieten van jou en mij

stil

heel stil kijken

naar de sterren,

kijken

heel stil kijken

of er

een ster oplicht,

stil

heel stil genieten….

omdat jij er bent..


niets tussen ons in

ach rozen…

ach bloemen…

ach sterren….

en ach de zon..

wat maakt

het allemaal uit,

als ik weet

dat er

tussen ons

nooit iets

in stond

tussen ons

in kan staan.

jij bent er

dat is genoeg..

laat de rest maar gaan


ik geloof er in

de sterren

zijn niet gedoofd,

ze zijn

meer en meer

gaan stralen…

gewoon

omdat ze oplichten…

en ik

er in geloof


als de sterren hun laat ons dansen

alles is goed,

de sterren,

de maan,

het vuur,

laat ons dansen

om zo samen

vonken te

laten ontstaan…


vorm gegeven

het kind in mij

vorm gegeven

als een vlinder

als een roos

als een

te vroeg gestorven

ster

al die dingen

waren de

vormen

voor het

kinderleven

dat ik

mis


sterren van goud

je ogen

je lach

je bevroren hart

alles maakt

jou

zoals ik

jou altijd

al zag


 

ik heb aan je gedacht

de rust is er

ik ben met je klaar

en ineens

ben je er weer

je raakt me weer aan

verteld me

dat je aan me

hebt gedacht

dat je me

had verwacht

sterrenman

wat doe je me in

vredesnaam

nu weer aan


de ster boven de zee

de ster boven de zee

langzaam

gaat hij zakken

langzaam

komt hij

dichterbij

dichter bij

jou

dichter bij mij

de ster boven zee

neemt

jou en mij

met zich mee


oplichtende ster

soms

zomaar

ineens

licht er een ster op…

die

jou en mij

aanraakt..

gewoon

omdat

het geluk lacht


over de hoofden heen

over alle

hoofden heen

voel ik de lijn

de blik van jouw ogen

jij kijkt me aan

heel stil

heel langzaam

is het ontstaan

ik de ster

jij de kijker

het is mooi

dat we

zo

samen in de

spotlights staan


nachtelijk rit

nachtelijke rit

door de

waanzin

van de nacht

de sterren stralen

ze schijnen

voeren me

langs steden

die ik niet ken

ik volg ze

omdat ik

alleen

de sterren

ken


als mijn ster is verdwenen

ook al is mijn ster

niet te vinden

is hij ver

van mij vandaan

dan nog

zal ik zoeken

hem vinden

om op de

ingeslagen

weg

verder te gaan


arm uit het dak

de sterren hemel

raak ik aan

mijn arm uit

het dak

om zo te laten

weten

dat ik

verder

dan ver

kan gaan


ik draai me om en..

ik draai me om

en

ineens zie ik je

bruine ogen

ik kijk er in

zie de sterren komen

ze stralen

even een moment

van ons samen

even samen

op een lijn

ik draai me om

en daar is er

maar 1

dat ben jij


de aarde

op de aarde

kijk ik de sterren aan

ik vraag ze alleen

maar

wanneer kom je

naast me staan?


de ster en het water

de ster en het water,

samen gaat niet,

toch als je me aanraakt

zal er stoom ontstaan,

en zal er vuur ontstaan


avond rood in de wolken

avond rood in de wolken

de lucht is

rood verklaard

de zon is gaan

slapen

de sterrenhemel

breekt aan

avond rood in de wolken

het is er voor altijd

ik ga slapen

het is niet

anders

dan altijd

niet anders

als toen


de ster in het water

de ster dooft

hij gaat het water in

het vuur

eens opgelaaid

is door jou

houding

gedoofd


al donderen de sterren

al donderen

de sterren

van de hemel,

al bloeien

de rozen uit..

toch is het goed

zoals het is,

de sterren

zullen weer

gaan schitteren,

de rozen

zullen weer bloeien…

alles gaat zijn gang,

het leven is goed


ze zijn te ver weg

nee

ik hoef

de sterren

niet aan te raken…

die staan

te ver weg…

maar jou

wil ik aanraken

omdat jij

het met sterren

in je ogen

zegt


je begint weer

je begint weer

weer met

je verwijten

weer

de sterren laten doven

alles laat je

gaan

niets kan blijven

bestaan

je pakt me

weer op

van alles

ach

waarom laat

je me

niet gewoon

begaan


mijn lief waar ben je

mijn lief waar ben je

ik zoek al zolang

ik vraag het

aan de sterren

waarom duurt

het nou zo lang

waarom kom je niet gewoon

waarom is het

zo tussen ons gegaan

wat is de reden

dat je niet

verschijnt

in mijn bestaan


als de nachten jouw naam zeggen

als ik voor het slapen

even naar de sterren kijk

hoor ik de

wind in de bomen

die zachtjes

me begeleid

zachtjes

hoor ik

dan jouw naam

in de nacht

is mijn

droom

van jou en mij

ontstaan


donderen en bliksem

donderen en bliksem

samen bij elkaar

kijken naar de hemel

naar de sterren

naar wat er

tussen ons

ontstaat


werk neerleggen

als de goden

beslissen om niet

meer waakzaam te zijn

dan kan de

wereld het niet

begrijpen

waarom het

zo moet gaan

als de goden

beslissen om niet

meer aan onze zijde te staan

zullen de sterren

weigeren om aan

de hemel

te gaan staan


wachten op de sterrenstraal

te vaak gevoeld

te vaak al met

dat bijltje gehakt

te vaak niets geweten

dat het zo gaat

onverwachts

gekeken

naar de ster

die op

me wacht

Hits: 115