ouderdom2
verborgen verlangen
kijkend in jou beslagen glazen
van het gevoel
lees ik jouw stille verlangen
naar ons geluk
kijken naar jouw mond
die de woorden spreekt
die ik zo graag horen wil
raak ik nog even verblind
door het verborgen verlangen
waarvan we beiden weten
dat het er is
de vertrokken engel
ineens moest hij vertrekken
de engel die ik zo lief had
hij mocht niet langer
in mijn leven zijn
hij mocht niet langer
mij liefhebben
er zijn
ik heb hem laten gaan
daar waar geen pijn meer zal zijn
voor mij komt nu de tijd
van het leren accepteren
dat hij niet meer bij mij kan zijn
omdat ik het even niet zag
gesloten ogen
voor onze liefde van het moment
waarin ik verdwaasd rond keek
of ik jou nog herken
de liefde tussen jou en mij
waarin wij samen elkaar vertrouwden
bleken te zijn verdwenen
in het nachtelijk licht
van de tijd
de trein naar voorbij
dag zeggen
omdat het niet meer kan gaan
samen kijken naar de liefde
die niet meer is
afscheid nemen
met een handdruk
rustig dag zeggen
het laten gaan
verdwaald achterblijven
in het gevoel
van waar is de liefde
van voor altijd
ze wil er zijn
ze is gevangen
de wereld van de mist van het verleden
ze weet het niet meer
wat ze moet
ze wil er zijn
maar kan er niet meer zijn
haar woorden raken de kern niet meer
in de taal die ze spreekt
ik kijk naar haar geworstel
en weet dat ik graag
zou willen dat ze er was
gewoon even er zijn
om me te laten voelen
dat ze er voor mij kan zijn
getuige van de gemiste liefde
staan met mijn hart
al op mijn tong
te vragen naar de toekomst
van ons samen
aanraken van dat verlangen
dat al veel te lang
ergens diep verstopt zit
aanraken van gevoelens die er zijn
kijken naar jouw ogen
weten dat we altijd
samen kunnen zijn
als we beiden onze gemiste liefde
er durven te laten zijn
verborgen liefde
ergens
ver verstopt in mijn gevoel
klopt mijn hart voor jou
die ik ineens weer ontmoet
die ineens in mijn leven
verschijnt
waarmee ik mijn tijd deel
waarin ik besef
dat het verschil in leeftijd
te groot is om
echte geliefdes
te zijn
schuilen voor de tranen van gisteren
gevlucht voor het verdriet
dat mijn verlangen heeft omarmt
gevochten tegen de onmacht
van het verlangen naar bij jou
te mogen zijn
geschreeuwd om het niet te hoeven
te geloven dat jij er niet meer bent
gaan schuilen voor de tranen
van gisteren
om jou die er nooit meer bent
verdreven uit mijn verlangen
gevangen door
het verlangen naar jou
kijk ik in jouw ogen
raak heel voorzichtig
jouw lichaam aan
kijk ik naar jou
om afscheid te nemen
van de liefde die niet kan zijn
omdat onze tijden van leven
zo verschillend blijken te zijn
de smalste richels van het bestaan
afgescheurde nagels
van het klauteren over
de scherpe randjes van het leven
waar ik soms geen houvast vind
aangeraakt door stille momenten
van angst waarin ik mezelf verlies
omdat ik even niet meer vechten kan
klimmen naar de volgende jaren
kijken naar de voorbijgegane jaren
raak ik op de smalste richels van het bestaan
de kern van het leven
heel intens aan
Hits: 108