elementen1

het vuur van onze liefde

gesmolten uren

van de liefde

waarin wij samen

verbonden waren

loslaten van de laatste vonkjes

in jouw ogen

waarin ik mezelf

nog even tegenkwam

sluiten van de laatste momenten

jouw ogen die niet meer zullen stralen

waarin ik niet meer onze

toekomst zag

met het water mee

de zoete geur van

de verloren dagen

laat ik gaan

met het water

naar daar waar

geen verdriet meer zal zijn

omwikkeld verdriet

mijn tranen

gevangen in de dagen

van het moeten laten gaan

ze omarmen mijn verdriet

van het verlangen

van het loslaten van dat wat was

ik omwikkel mijn verdriet

met de tranen van de dag

om zo te leren

dat ik in het leven

dankbaar ben

dat jij in mijn leven was

jou laten gaan.

het laatste tastbare

waarin ik

verbonden met jou ben

vertrouw ik toe

aan het water

daar waar jij altijd

door de elementen van de tijd

met mij verbonden

zal zijn

handen vol met aarde

als iedereen is vertrokken

loop ik nog even naar jou toe

daar waar jij niet meer bent

waar het verlangen woont

dat ik je ken

daar waar geen woorden meer

worden gesproken

waar geen oor me meer horen kan

pak ik de aarde vast

die jou bedekken zal

gooi langzaam een eerste hand

totdat de aarde niet meer

met mijn tranen is gevuld

vrij spel van de wind

gevangen in de helderheid

van de verborgen tranen

kijk ik naar daar waar

nog iets van jou achtergebleven is

raak ik langzaam

mijn gevoelens aan

om de wind

de vrijheid te geven

in het proces

waarin ik moet leren

jou  te kunnen

laten gaan

• geen foto beschikbaar

vrij spel van de wind

gevangen in de helderheid

van de verborgen tranen

kijk ik naar daar waar

nog iets van jou achtergebleven is

raak ik langzaam

mijn gevoelens aan

om de wind

de vrijheid te geven

in het proces

waarin ik moet leren

jou  te kunnen

laten gaan

• helaas geen foto beschikbaar

ons vuur dat nooit doven zal

afscheid van  niet even

met de tranen van de dag

vang ik in de uren

van ons leven de liefde

die er altijd was

afscheid nemen

voor altijd

gelukkig met de gedachte

dat jij zo lang

in mijn leven was

• helaas ook geen foto van 

het water van verlangen

stromende tranen

van verlangen naar

weer samen

kijk ik naar de hemel

waar ik jou hoop te vinden

in de tranen van de hemel

als het mij aanraakt

in de regenbui

van deze dag