ogen1
stille woorden van afscheid
afscheid
in de late uren van de dag
niet meer kunnen zeggen
dat je moet blijven
het is goed
zonder woorden
die nog meer kapot
maken dan wat wel al vernield hebben
afscheid met stille woorden
elkaar aan kijken
totdat de deur dicht is
dan pas begint de orkaan
te loeien in mijn hart
omdat ik zo had gehoopt
dat wij samen het zouden redden
in het gevecht tegen de tijd
de weg die iedereen moet gaan
kijken naar de tijd
die zijn eigen dingen doet
waar ik mezelf vinden kan
door de uren van de tijd
die nog telkens hun wijzers
voor mij verschuiven
naar later als ik er nog
mag zijn
kijken over de weg
die ik mag gaan
besef ik me dat ik
meer dan ooit
klaar voor deze weg ben
die ander
alsof er magie in de lucht zit
ineens was hij daar die me raakt
waar ik al jaren
niet meer geraakt wilde worden
wat ik niet wilde
omdat ik mezelf
niet weer in de situatie
wil brengen waar ik mezelf verlies
kijken naar de droom
die niet uitkomen kan
zie ik hem vluchten in de
armen van die ander
die zegt
dat hij hem wil
nu het licht langzaam dooft
heel langzaam
gaat het licht uit
heel langzaam
neem ik afscheid van jou
die niet meer bij mij kan zijn
raak ik even maar je
adem aan
zeg heel zacht
lief ga maar slapen
doe het licht maar uit
in je ogen
in je hart
het is goed
ik kan de donkere nacht
die komt
aan
het is niet te herstellen
de muur
die om mijn hart zat
is afgebroken
door de liefde
die er niet was
geprobeerd om deze muur
weer op te bouwen
om te ontdekken dat het niet gaat
deze muur is afgebroken
zodat ik weer moet leren
om beter naar mijn hart te luisteren
om weer in mijn gevoelswereld te zijn
pas op jezelf
bijna emotieloos
sta ik te kijken
naar de weg die jij gekozen hebt
achterlaten van de gevoelens
die wij hadden
waarin wij beiden stonden
te stralen
ik hoor je zeggen
waarvoor je kiest
waarom je hem kiest
ik kijk alleen
met tranen in mijn hart jou aan
zeg dan pas op jezelf
pas op dat je niet
jezelf verliezen gaat
zoete smaak van liefde
even maar geproefd
aan de liefde die
ging
even maar aangeraakt
het verlangen van
bij jou te willen zijn
de zoete smaak
van liefde gevoeld
om het te laten gaan
naar daar waar
het beter kan zijn
het zijn maar tranen
huilen om het afscheid
dat niet goed is genomen
het loslaten
dat nog steeds vecht
tegen het vast willen houden
wat er niet was
het zijn maar tranen
die het verdriet
losweken
het hart weer
heel maken
die me weer
gelukkig laten zijn
niet meer bang voor het donker
langzaam verdwijnt
de angst voor het alleen zijn
verdwijnt de angst
om over te blijven
verdwijnt het gevoel
van bij jou te willen zijn
heel langzaam
verdwijnt het donker
omdat ik door hem
weer voel dat het licht
dichterbij is
spel van de elementen
het licht dat steeds
meer in mijn hart komt
de stralende ogen
die steeds meer gaan stralen
waarin ik mezelf
terug vind in de dromen
van alle dag
de wind
de regen
de zon
die me laat beseffen
dat ik vandaag
weer helemaal
in mijn element gekomen ben
ik lieg tegen mezelf
vragen beantwoorden
over of ik jou
al vergeten ben
zeg ik allang
zodat ik tegen mijn hart
kan zeggen dat het over is
dat het veel beter is
terwijl ik weet
dat je er nog bent
ik ben nog niet over jou heen
ik ben nog steeds
verdrietig
omdat jij niet meer
bij mij wilt zijn
zittend aan de tafel voor 2
in het restaurant
van de liefde
zit ik rustig te eten
aan de tafel voor
twee personen
waardoor ik besef
dat ik alleen ben
dat ik alleen
mijn eten eet
in het restaurant van de liefde
waar ik mezelf omringt met anderen
altijd terug vind
aan een tafel voor twee
zo vredig in mij
zachte glimlach
om mijn mond
ogen die zachtheid
uitstralen
die open staan
voor dat wat komen gaat
kijken naar de dagen
die zo gevuld met mijmeringen
aan mij voorbij gaan
de nachten waarin
ik eindelijk goed slaap
omdat ik weer bij jou
mag zijn
op het ritme van het leven
bewegende voeten
armen die overal
heen gaan
het hoofd licht gebogen
om te kijken
naar daar waar ik ben
langzaam dansen
op het ritme van het leven
dat in mijn hartslag
verborgen zijn eigen
ritme maakt
maak me vrij
stil kijk ik in jouw ogen
zie de wanhoop van de liefde
daarin geschreven
ik kijk je aan
vraag je om mij vrij te laten
mij weer mijn eigen weg te gaan
omdat jij besloten had
om voor een keer
naar een ander te gaan
ik ken dat gevecht van emoties
waarin je nooit winnen kan
geef me de sleutel
zodat ik weer
vrij door het leven kan
schaduw in de nacht
schimmen die langs
mijn geest zweven
die me aanraken
in de stille momenten
van de avond waarin ik
zit te kijken
naar dat wat ooit was
raak ik gevangen
in de angst dat
ik niet meer weet
waar ik kan zijn
in de vraag
waarom ik nog steeds
naar jou verlang
ik sluit mijn ogen
in een stil moment
van de nacht
sluit ik mijn ogen even
stuur ik jou mijn goede
gevoelens
stuur ik jou mijn hart
om zo te voelen
dat jij er nog steeds bent
dat jij nog niet
verdwenen bent
in dat andere hart
dat ook naar jou verlangt
Hits: 60