berlijn10a
opgesloten in de eenzaamheid van mijn verlangen
de eenzaamheid
van mijn verlangen
nu ik jou hem moeten
laten gaan
waar geen contact
meer mogelijk is
voel ik me opgesloten
in de eenzaamheid
van het niet meer
samen zijn
het missen van
het uitspreken
van mijn naam
de angst om je te laten gaan
met stille tranen
van de stilte
kijk ik naar
jouw rug
die langzaam
steeds verder verdwijnt
in de tijd
zeg ik met
een geluidloze stem
heel zachtjes
jouw naam
in de hoop
dat je blijft staan
om weer
terug bij mij te zijn
als de nacht mij omarmt
opgesloten
in mijn grootste angst
zie ik de dag niet komen
zie ik de nacht
die mij laat beseffen
dat dit het laatste
zal zijn dat ik zien mag
sluit ik mijn ogen
om mijn angst voor het gaan
niet onder ogen te zien
door gewoon te
gaan slapen
in de hoop dat het licht
de volgende dag
nog op mij wacht
nu hij gaat
loslaten
dat wat ooit
van ons samen was
waar we beiden
in geloofden
als de liefde voor altijd
nu hij gaat
staat hij op het perron
van de trein
naar ergens anders heen
dan bij mij te zijn
kan ik alleen maar huilen
omdat loslaten zo pijnlijk blijkt te zijn
laat de kinderen spelen
niet beseffen
welke gruwelen
zich hier hebben afgespeeld
speelt hij
zoals alleen een kind kan
met de steentjes
de takjes
om zo het verleden
in zijn leven te laten zijn
spelend met dat wat er is
zonder te beseffen
dat dit ooit
een plek vol verdriet
en angst was
opgevangen tranen
mijn tranen
langzaam
laten vallen
in de eindeloze diepte
van het verdriet
om zo overspoelt
door het water
van het laten gaan
langzaam te helen
om zo alleen verder
in mijn leven
te gaan
mijn toren van vertrouwen
bouwen aan mijn vertrouwen
in de liefde tussen jou en mij
de niet te vullen gaten
van wantrouwen
door de schade van het verleden
raak ik kwijt in het samen zijn
kijk ik in jouw ogen
die vol vertrouwen mij zeggen
dat wij het samen redden
omdat wij voor elkaar
de ware blijken te zijn
gebonden aan de liefde
zachte aanraking
van verlangen
in de avond van mijn leven
de winterkou
die mijn hart
bijna bevroren had
raakt zijn angst kwijt
door de eenvoudige woorden
die jij tegen mij zei
dat je gewoon
voor altijd
bij mij wil zijn
en dan ben je er
niets zeggen
maar kijken
hoe je zit
hoe je wacht totdat ik er ook ben
in alle rust en kalmte
omdat jij weet
dat ik altijd kom
zoals ik dat ook van jou weet
de rust die gekomen is
nu jij er bent
jij blijft
zoals je er eigenlijk
altijd al was
voor mij
de oog van de tijd
staren
door de oog van de tijd
niet stil blijft staan
gevangen
in de stilte van
niets meer mogen horen
staat ik naar
de oog van de tijd
in de hoop dat
hij voor mij weer
open zal gaan
Hits: 54