lief8

mijn gebroken hart

mijn hart

zachtjes opgepakt

alle gebroken stukjes

opgezocht

tot de laatste splinter

om hem mee te nemen

naar daar waar hij

in stilte

helen kan

nietszeggende blik

de zwijgzaamheid

tussen jou en mij

die de stilte

niet meer doorbreken kan

de gedane beloftes

die niet uitkwamen

die verdwenen in de tijd

het elkaar aankijken

met de nietszeggende blik

waarin geen liefde meer

geschreven staat

de lente is er

nieuw leven

om mij heen

mijn hart gaat open

kijkend naar iedereen

die straalt

die geniet van de zon

besef ik

de lente is gekomen

in mijn hart

omdat jij weer

bij mij terug bent

als je me vergeet

gevangen in onze gekwetstheid

waarin we elkaar niet kunnen vinden

niet meer tot elkaar komen

door de verschillende

belangen die er zijn

de behoefte aan een gesprek

dat geen gaat lukken

omdat ik eerst wil weten

of ik nog de

ware voor je ben

als het beter is

beiden

liggen we de verdrinken

in het water van het onbegrip

we begrijpen elkaar niet meer

we kunnen elkaar niet bereiken

kijken elkaar aan

met het onvermogen van

het willen begrijpen

 waarom  het beter is

als we beiden

alleen verder gaan

staande in de momenten van verlies

stille momenten

van het leven

waarin ik mezelf zie

waar ik nu sta

waar ik nu ben

kijkend naar de dingen

die gebeuren

ontdekken dat de liefde

niet is wat het was

loslaten wat was

open staan

voor wat er is

omdat je mijn spiegel bent

ogen die kijken

de stilte die me raakt

verdwenen is de angst

van het samen gaan

ontdekken

dat we bij elkaar

meer zijn dat alleen

dat we samen

elkaars spiegelbeeld

zijn

nu langzaam jij komt

de tijd verstreek

de rust was niet te vinden

in mijn hart

ik leefde met de storm van

de dag

omdat jou miste die er altijd was

totdat hij kwam

die de lente

in mijn hart bracht

ontwaakte dromen

gedroomde gedachten

die stoms zomaar er zijn

verdwenen gedachten

van het leven

omdat jij er niet bleek te zijn

verdreven verlangens

die verdwijnen

omdat de dromen

verdwenen zijn

omarm me zacht

heel zacht

raak je me aan

zwijgzaam

zeg je niets

die de stilte aanraakt

gevangen

in betovering

van dit moment

zijn we verbonden

voor altijd

verscholen liefde

de naam vriendschap

is verdwenen

in de stilte van het moment

geen gedachten

meer aan wat ooit was

het ontstaan

van een verscholen liefde

die tussen jou en mij

eeuwig zal bestaan

verdwenen tijd

de gevangen gevoelens

die langzaam zijn verdwenen

in het moment van ons samen zijn

de onbesproken woorden

van gemis

het loslaten

van wat was

geen woorden meer verspillen

aan de verdwenen tijd

de onbekende paden

de onbetreden paden

naar mijn hart

heb jij betreden

heb jij iets gezegd

geen woorden

meer te vinden

in de angst

dat jij mij nu

voor altijd raakt

de liefde dwingt

ondanks

de muur

die ik heb laten ontstaan

de woorden die ik niet kan spreken

de angst die me in zijn greep houd

breek je erdoorheen

laat je me voelen

dat wij samen moeten blijven

dat wij samen

horen te zijn