achter11

Het leek bijna onmogelijk, maar toch het lukte, een bundel, niet erg dik, maar wel erg mooi, met flarden bij bloemstukken die gemaakt zijn voor het leliehuis. Zo gaaf. Ik heb er een paar weken hard aan gewerkt, om de vormgeving goed te krijgen. Het was meer werk dan de andere bundels, omdat hier ook foto’s in verwerkt moesten worden en ik wilde heel graag de flarden en de foto’s naast elkaar hebben, dat vond ik belangrijk.  Dat is altijd meer gepuzzel dan ik me realiseer maar ook dat is gelukt. Het meest bijzonder vind ik wel, dat er ook een paar losse flarden instaan die ik pas later heb geschreven, De flarden die ontstonden na het bijwonen van het afscheid nemen van een schoonmoeder van een collega vriendin van mij. Heel mooi dat die ook in deze bundel terecht komen. vind ik gaaf. 

 

Tijdens het werken aan deze bundel was ik ook bezig met een collectors item, namelijk  “Gevangen dagen van het nu”. Altijd schrijf ik na aanleiding van foto’s van steden waar ik geweest ben op vakantie een bundel met foto-flarderen. Deze bundels worden in een beperkte oplage gedrukt. 

Eentje hou ik zelf, eentje gaat naar de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag en altijd eentje naar de mensen waarmee ik op vakantie was, dat kan dus beteken dat er soms maar 3 zijn soms 5 dat ligt er aan. Het is een soort van dank je wel van mij voor naar degene die mee is geweest. Een soort van alternatief fotoboek.  De meeste mensen die hem krijgen vinden het erg leuk, en er is soms vraag na, maar er zullen nooit extra bij gedrukt worden. Ik weet nu wel ,als ik ergens Berlijn in verwerk, dat een bibliotheek in Berlijn eentje wil, dus dat regel ik dan al op voorhand.

Tijdens het maken van deze bundel, kreeg ik een mail via mijn uitgeverij van een moeder, ze vertelde me dat ze zo geraakt is door mijn flarden  en welke bundel ze moest hebben met de flarden over het Wilhelmina bos, ik heb haar dit gestuurd en kreeg een prachtige reactie terug van haar. Ze  vertelde mij haar verhaal, Voor haar heb ik speciaal een flard geschreven over haar leven, het leven van haar dochter en ook voor haar kleinkind. Haar dochter was namelijk overleden aan kanker. Zij voedt nu haar kleindochter op omdat de vader weg is gegaan omdat hij niet kon omgaan met het verlies van zijn vrouw. Deze flard staat ook in deze bundel geplaatst

Deze flard is speciaal voor deze moeder geschreven, haar reactie was mooi, ze was ontroerd en het raakt haar.

slechts nog maar even
vandaag laat ik de zon
even niet schijnen,
zomaar kijk ik even niet naar de nacht
heel zacht streel ik voor het laatst
jouw haren
kus ik je gezicht
laat ik je laatste adem
met de wind meegaan
zacht zeg ik in je oor
dat ik er voor zal waken
dat jouw dochtertje
nooit vergeten zal
dat haar moeder een vechter was
in een strijd die ze niet
winnen kon
dat ik haar groot zal brengen
in jouw naam
zo goed als ik kan
omdat ik zo wil laten weten
dat ik haar moeder
die mijn dochter is
zo kan laten voortleven in de dagen
waarin ik haar nog
telkens mis
(geschreven voor een moeder die haar dochter verloor aan kanker en haar kleinkind alleen opvoedt nu)

Kortom er is hard gewerkt afgelopen dagen, ook zijn er in deze periode nieuwe flarden ontstaan, die natuurlijk ook op de site zijn gepubliceerd, dus dat is goed gegaan.

 

Verder gebeurt er een hoop bij de flarden, de bundel “Als het hek sluit” verkoopt goed, en is ook als e-book verkrijg baar bij bol.com, maar ik moet zeggen dat ik dat niet meer ga doen, een boek met flarden verkoopt dan toch minder lijkt het. Het was leuk om dit te proberen maar het is kennelijk iets wat men toch graag in de hand wil houden.

 

Verder ben ik druk met de nieuwe bundel, Aan de achterkant van de schaduw, dat zal bundel 12 worden die dit jaar gaat verschijnen, wat gaat het eigenlijk snel, als ik het zo eens bekijk.  De flarden zijn nog niet uitgeschreven lijkt het, dus ik zal het nog wel heel lang blijven doen.

Hoop toch ooit mijn 25ste bundel uit te geven.

Op de planning staat ook nog een speciale kerstbundel, met zowel alle kerstflarden als de kerstverhalen, tenslotte doet elke zich zelf respecterende kunstenaar iets met kerst, of een cd, of een film waarin hij of zij speelt, een schilderij, een kunstwerk, een bloemstuk of wat dan ook, dus eigenlijk kan ik dan niet achterblijven.

De Bundel zal op verschillende plekken te koop aangeboden worden, zo ook op markten maar ook bij bloemisten in de regio. Ik ben altijd weer benieuwd wat er weer uit voort vloeit.


 

dat is wat ik achterlaat
als ik mijn laatste adem heb uitgeblazen
zodat de wereld zonder mij
verder moet
laat dan mijn gedachten
worden gevangen
in de dingen die jij doet
laat dan mijn bezittingen
maar voor wat het is
spreek af en toe nog even
over mijn gedachten
dan weet ik zeker
dat alles wat ik
achterlaat
er nog steeds is


stille tranen van het gemis
soms zomaar
ineens in een vaag moment
van even niet beseffen dat het zo is
beginnen mijn tranen te stromen
besef ik ineens
dat ik hem nog
steeds zo mis
hij die mijn leven
vanaf het begin
heeft meegemaakt
van wie ik zijn eind
heb moeten meemaken
soms zomaar uit het niets
denk ik aan hem
zomaar ineens
en dan soms plotseling
huil ik stille tranen
van verlangen
naar de tijd
die ik soms zo mis


haar laatste tranen
stevig vastgehouden mijn handen
terwijl ze wist ze kon gaan
haar laatste woorden
dat ze hoe dan ook
over mij zal waken
even was het stil
heel stil in de kamer
waar we samen zaten
ik hield haar handen vast
haar tranen stroomden nog eenmaal
de woorden ik mag naar papa toe
deden haar zo goed
ik droogde haar laatste tranen
ik kuste zachtjes haar voorhoofd
toen lieten we elkaar los
mijn moeder ging
naar daar waar ze
wist waar mijn vader
was


mag ik dan
het gemis van voor
altijd niet meer samen
de tranen die
hun schuilplaats niet meer vinden
de woorden die
niet zeggen wat ik zeggen wil
mag ik dan even heel even maar
mijn ogen aan jou geven
mijn tranen bij jou laten zijn
zodat ik kan huilen
omdat ik niet meer met jou samen mag zijn

 

Hits: 126