achter12

Op 12-12-2016 is hij dan eindelijk uitgekomen, de bundel met een selectie van de geschreven flarden uit 2015 en 2016. Dit keer waren het er heel veel, wat ook niet zo gek is, ik had heel veel extra bundels gemaakt, zoals die van De Lelie, de bundels naar aanleiding van vakanties, waarin dus op dat moment ook flarden ontstonden. Er waren nog wat kerstverhalen die een plek moesten krijgen. Daarnaast was er nog een blog verhaal over een oud leerling van mij, die helaas niet in deze bundel is geplaatst maar die zeker een plek gaat krijgen in de bundel van 2017.

Het is elke keer weer iets wat me raakt als ik een bundel binnenkrijg. Je bedenkt een hoop maar je weet niet of het zo eruit komt te zien als je had gehoopt Altijd weer een cadeautje als hij af is

De periode tijdens deze bundel was gekenmerkt door vooral de opdracht voor Het Afscheidshuis. Door de samenwerking met bloemisten mocht ik mooie dingen schrijven en deze later ook nog in een prachtige kleine bundel plaatsen met de prachtige naam De laatste lelie.

In deze bundel zitten ook een paar van deze flarden, al heb ik er ook bewust voor gekozen om ze er niet in te zetten, omdat er al een bundel van was.

Wel zitten in deze bundel ook flarden uit de speciale uitgaves die ik heb geschreven. Vaak zijn het flarden die ontstaan naar aanleiding van foto’s die ik heb gemaakt op vakantie’s. Ik maak de foto en dan is het ook raak, dan is het er en dan schrijf ik ze later.

Heb dan ook alleen de flarden gebruikt die ook zonder de foto kunnen. Het mooie is dus dat er in de speciale bundels altijd flarden zitten die het grote publiek niet te pakken krijgt.

Daarnaast zitten er ook twee flarden in voor overleden dierbaren, Eentje voor/ over mijn nicht Rita die overleed na een strijd tegen de kanker. Eentje voor een vriendin van mij die overleden is aan de gevolgen van deze vreselijke ziekte. Daarnaast ook de flard die ik geschreven heb naar aanleiding van het overlijden van de oma van mijn buuf.

Twee kerstverhalen zijn ook toegevoegd, kortom er zit weer genoeg in om naar uit te kijken en van te genieten

nu ze mag gaan

ergens wist ik het al

ik zag het aankomen

ik voelde het al dagen

dat ze haar besluit om te gaan

zou nemen

ze kon niet langer tegen de pijn

die ze niet meer verdroeg

haar laatste woorden

voor haar lief

waren duidelijk

liefde blijft ook al ben ik

er niet meer

laat me maar gaan als je kan

hij knikte heel stil

de tranen over zijn wangen

maar ze mocht gaan

naar het paradijs

waar nu een extra engel zal zijn

(voor Marijke)

maak het niet stuk

mijn hart

wankel als altijd

ontdekt dat liefde

soms zo teer kan zijn

mijn hart nog niet

geheeld

van de laatste bewoner

die mijn hart

in duizenden stukjes brak

mijn hart

dat langzaam

jou ontvangt

in de liefde van deze dag

mijn vraag

maak het niet stuk

wat ik zo voorzichtig

voor jou open maak

het is genoeg geweest

het leven heb ik lief gehad

ik heb elke seconde

die ik leefde de adem geproefd

ik heb gepakt wat mij toekwam

van de donkere nachten

heb ik de lichtpuntjes gezocht

aangestoken zodat er licht was

ik heb gevochten voor mijn eigen geluk

voor het geluk van mijn kinderen

het was goed

nu is het genoeg geweest

nu de ziekte die niet meer te genezen is

mij heeft aangeraakt is het klaar

ik sluit mijn ogen

ik sluit mijn mond

wil niets meer tot me nemen

omdat ik het gewoon genoeg

vind geweest

wat leven was.

( speciaal voor Fenny)

zij vangt de zon

verscholen in de avond

de zon die langzaam

de dag verlaat

toch weet zij de zon te vangen

door haar stralende lach

zij weet als geen ander

hoe je de zon koesteren moet

daarom zal zij altijd

de zon omarmen

in een ieder die

zij ontmoet