bagage2
dansen in het voorjaar
de zonnestralen raken mij even aan
kijken naar de natuur die al vertellen
dat het veranderen gaat
ruiken aan de geuren van het nieuwe begin
staren naar dat wat komen gaat
omarmen van de dagen
die zwoel zijn van plezier
kijk ik naar jouw ogen
waarin de sterren dansen
waarin jij en ik
met onze toekomst geschreven
staan
en dan doe ik het licht uit
liefste
dagen zit ik al aan je bed
ik praat tegen je ik hou je hand vast
zeg tegen je dat je mag gaan slapen
dat het goed is
dat het goed was tussen ons
dat ik er klaar voor ben
als jij ook kan gaan
ik kijk naar je ogen
die langzaam dicht gaan
ik zie de glimlach om je mond
raak jouw lippen nog 1 keer aan
dan sluit jij jouw ogen
doe ik het licht uit om jou te laten gaan
omdat loslaten niet gaat
beiden weten we het
dat onze liefde niet lang zal bestaan
eindeloze gesprekken over het loslaten van elkaar
steeds gevangen in de woorden in mijn hoofd
terwijl de woorden in mijn hart
elke minuut jouw naam zeggen
me vertellen dat we voor elkaar moeten gaan
ik raak stil je lichaam aan
kijk naar je ogen
zeg dan zacht
laten we maar gewoon zien hoe ver we komen
laten we maar voor elkaar gaan
jouw hand
laatste minuten van het leven
waarin ik jouw hand vast hou
je lippen vochtig maak
ik je langzaam laat gaan
stille momenten
van intens verbonden zijn
dan zie ik je gaan
je bent nog even
je raakt me nog even aan
dan laat ik jouw hand los
laat ik je voor altijd
naar de engelen gaan
laat het feest beginnen
mijn hart
opent zich langzaam
voor jouw aandacht
langzaam smelt ik in het verlangen
naar meer dan alleen maar
af en toe samen zijn
verlang ik naar jouw verlangens naar mij
open ik mijn hart
om zo het feest te laten beginnen
van ons samen zijn
als ik in gedachten bij jou ben
dankbaar voor dat je
er ooit was
dat je mijn hart hebt geraakt
in de diepste kern van zijn zijn
gebroken nadat jij moest gaan
klom ik langzaam uit het dal
van voor altijd alleen verder gaan
stond ik daar te kijken
naar het kaarsje dat ik altijd brand
in het verlangen van dat ik weer bij je mag zijn
kwam ik tot het besef
dat ik het juist moest branden
omdat ik zo dankbaar ben dat jij
in mijn leven wilde zijn
de schreven van de verdwenen pijn
ogen openen voor dat wat nog is
het loslaten van dat wat
pijn bracht
kijken naar de hemel
met zijn sterrenpracht
dan mijn hand in jouw hand
het kneepje van vertrouwen
dat we samen zijn
kijkend naar jouw ogen
zien dat de schreven van de pijn van het verleden
langzaam verdwenen zijn
daar waar niemand mag komen
afgeschermde ruimtes
van mijn geest
van mijn verlangen
naar dat wat ooit eens was
maar nooit echt is geweest
kijken naar dat waar ik zelden nog kom
de zolder van mijn verleden
waar ik mezelf nooit terug vond
daar waar ik verloren met mezelf
de dag niet raken kon
zijn de afgeschermde ruimtes
voor altijd verborgen
voor iedereen die toegang wil
als voeten lopen in vriendschap
dwalen door plekken
die nog ontdekt moeten worden
waar nog geen woorden
zijn geschreven
die zeggen dat ik er was
lopen door de straten
van onbekende gebieden
waar ik mezelf
soms in terug zie
herken dat ik hier kan zijn
lopen in vriendschap
kan ik overal met jou zijn
Hits: 73