berlijn12d
wazige gedachten van de mist
samen met hem aan de tafel
waarop hij tijdens ons gesprek
telkens zoekt naar woorden
verhalen die hij maar
steeds blijft herhalen
over wat hij gisteren heeft gedaan
ik luister naar hem
terwijl ik besef
dat hij beseft
dat hij langzaam
steeds verder de mist
in blijkt te gaan
twee keer afscheid nemen
langzaam werd het duidelijk
dat ze de grip op het heden verloor
dat ze zich steeds verder terugtrok
in haar verleden
het moment dat ik me dat realiseerde
heb ik afscheid van haar genomen
omdat ze het misschien nog begreep
nu ik aan haar bed zit
omdat haar laatste uren
zijn ingegaan
ligt ze daar van wie ik
voor een tweede keer afscheid nemen ga
omdat ze nu lichamelijk
voorgoed weggaat
het zijn wel mijn tranen
hem zien lopen
die ik zo lief heb
die ik met pijn in mijn hart
hem moet laten gaan
niet meer aanraken
niets zeggen
terwijl ik me omdraai
van mijn eigen zoon
lopen de tranen over mijn wangen
omdat ik hem niet van
zijn verslaving
redden kan
iemand pakt mijn gevoel af
niets meer denken te voelen
denken dat het voorbij is gegaan
dat wat ooit was
ineens beseffen
dat mijn gevoel
vcor jou
nooit van mij is geweest
iemand anders had het gevoel
nog steeds in zijn hand
omdat ik hem nog niet
loslaten kan
ik verloor al voor ik begon
jou zien
na lange tijd
waarin de herinnering aan hoe het was
overheerste
om te ontdekken
dat het niet meer is
wat het ooit was
dat de tijd
mijn gevoelens voor jou
veranderde in
het niet meer voelen
wat ik ooit heb gevoeld
toen we samen waren
dag jij
ach de tijd
neemt zijn herinneringen mee
aan wie je was
wie je voor mij bleek te zijn
langzaam
vervaagd de gedachtenprint
van jouw gezicht
uit mijn geheugen
ben je niets meer
dan een vage herinnering
terwijl je ooit
mijn liefste was
venster van mijn gevoel
de leegte van de uren
net nadat je was gegaan
de stilte die nog even bleef hangen
in de kamer waar je lag
je lichaam nog warm
die ik nog even aanraken kan
totdat ze komen
de mensen van de dood
die jouw lichaam meenemen
zonder dat ik het nog
even bij mij mag houden
omdat men denkt
dat de tijd van samen zijn
lang genoeg moet te zijn
laten gaan
even geen tranen meer
even niets meer zeggen
accepteren dat dit het was
expert in het omgaan
met een gebroken hart
heb ik afscheid genomen
van hem die mij zo dierbaar was
omdat ik wist
dat we het samen
niet zouden redden
in de tijd
Hits: 23