nieuwe flarden bij bloemstukken

Af en toe kijk ik op de site van het Afscheidshuis De Lelie, en zie dan prachtige bloemstukken staan, die soms zo mooi zijn weergegeven, dat ik ze gebruik als inspiratie voor nieuwe flarden. Hieronder komen de nieuwe flarden die geschreven zijn naar aanleiding van deze bloemstukken (19)


14184564_1116274751771468_1463405281895082405_n

mijn hart doorboord

mijn liefde voor jou

onuitputtelijk aanwezig

in elke vezel van mijn lijf

raakt verstrikt

in het loslaten

van jouw hand

mijn hart

doorboord met jouw liefde

kan  het bijna niet aan

om zonder jou alleen door

het leven verder te gaan


kus de bloemen vaarwel voor mij 

nu ik weet 

dat ik mijn ogen

voor altijd zal sluiten

raak ik in gedachten

nog eenmaal de zomer aan

die ik niet meer zal voelen

vraag ik aan jou

om het te vertellen

aan de bijen

dat ik de bloemen

niet meer kussen zal

wil je ze dan vragen

of ze de bloemen

voor mij vaarwel

willen kussen

als ik ben gegaan


13179308_1075983979129314_4523693835789497047_n

als die ene roos
 het hart dat 
geen liefde meer
kon ontvangen
het hart
dat verwrongen is
omdat het niet de liefde
mocht blijven geven
afscheid genomen
zonder de vragen die er zijn
te beantwoorden
die ene roos
als symbool van onze liefde
die we in ons verwrongen hart
dragen 
 als 
die ene roos
met de vraag waarom
jij besloot
niet meer in een
nieuw begin 
van het leven
te geloven

13177694_1074857249241987_4498588472817236803_n

pluizen van verbinden
stille tranen
van het gemis
die ik liet vallen
op de plek waar
eeuwige rust
te vinden is
opeens zie ik ze staan
het veld met de pluizen
die langzaam in beweging gaan
ik blaas zachtjes met mijn adem
zie ze naar de hemel gaan
om mijn liefde
met jou liefde
opnieuw
de verbinding
aan te laten gaan

13055653_793231600821401_5929549910050568339_o

omdat de cirkel nu rond is 

gemaakt met mijn eigen handen

de bloemenkrans

die ik ooit

zelf droeg

gemaakt om zo

vervlochten herinneringen

met het nu

te verbinden

zodat we samen

de cirkel

rond maken

zodat we 

beiden met elkaar

verbonden 

zijn


12993543_1055578547836524_7553186731767080866_n

nu kan ik het laten gaan

niets meer te zeggen

het was goed

zoals het was

ons bootje vol met liefde

de kleurrijke dagen

van ons samen

was het wat

jij mij gaf

nu geef ik je mee

aan de dagen van

niet meer samen

mogen zijn

nu kan ik het laten gaan

omdat de herinneringen

aan ons samen

mij zo

zullen sterken

om alleen 

verder te kunnen gaan


12967960_1055110074550038_3491498950890915766_o

klein eerbetoon

even langs mijn voorouders

elk jaar ga ik even kijken

hoe het graf

er nog bij ligt

even sta ik stil

bij hoe hun leven verliep

elk jaar zet ik 

een klein eerbetoon

neer

zodat ze weten

dat er nog altijd 

iemand is

die ze dankbaar

is voor het leven

dat ze hebben

door gegeven


11024703_808905352492496_1179237837379717534_n

vandaag huilt de hemel

de regen van de dag

raakt heel even mijn

bevroren hart aan

ik kijk omhoog

naar de hemel

die huilt

ik glimlach

omdat jij

altijd zei

als het regent 

kom ik net weer

iets dichter bij jou

dan schud ik 

mijn verdriet

van me af

omdat ik weet

dat jij 

daarboven

naar me lacht


12920392_1045307028863676_6388606063315212153_n

vervlochten gedachten

verdwaald in mijn gedachten

over de chaos die ik heb gemaakt

in mijn leven

over het aangaan

van contacten die 

ik niet maar ontrafelen kan

kwam ik deze

verkeerd versierde boom tegen

ergens zomaar in het bos

ik begon de draadjes van

plastic zakjes los te maken

terwijl ik zo bezig was

bleken mijn 

chaotische gedachten 

ineens te verdwijnen

als sneeuw voor de zon


12799417_973398042709892_4599133076618260876_n

dat is wat ons rest
dromen
bij dat wat wij
zo bij ons vonden horen
gevangen restanten
van het leven
van jou en mij
stille momenten
van even voelen
dat het was 
wat het moest zijn
alles gevangen 
in dat ene beeld
waarin zelfs ons
afgedankte vuil
een plaats in nam

12472365_1136982432987748_6890226213203261036_n

mijn liefde draait om het luchtledige
momenten van herinnering
van dat wij de liefde
samen hebben ervaren
als een cirkel zonder einde
bleven wij samen
afscheid van elkaar
omdat het niet meer kan
langzaam zoekt mijn liefde
een uitweg naar jouw hart
dat niet meer
samen met mijn hart
kloppen kan
mijn liefde draait om het luchtledige
vanaf dat jij
voorgoed bent gegaan

1914542_1034382546622791_7116299407650245239_n

langzaam loslaten
verstrikt in mijn gevoel
van dat ik je nog niet
kan laten gaan
gevangen gedachten
aan de dagen
aan de strijd 
 die je leverde
 je laatste adem
 het langzaam 
loslaten van jou
terwijl mijn hart
nog steeds
in stilte 
om jou
huilt

1934067_922318077817889_2684512505759724076_n

dan lach ik mijn tranen weg

 gevangen gedachten

van hoe het was

hoe goed we 

samen het leven leefden

altijd maatjes voor altijd

dan de klap

jij bent ziek

nooit meer zal je beter worden

samen bedacht was we nog willen doen

om zo samen nog

even gelukkig te zijn

stil kijk ik nu

uit de ramen

van mijn gezicht

die door de tranen

ineens wat minder helder zijn

ik kijk dan om me heen

zie ineens

dat er een regenboog verschijnt

ik lach mijn tranen weg

omdat jij altijd zei

als ik  er niet meer ben

weet dan dat met elke regenboog

ik even naar je lach

(voor M.L)


IMG_8115

achtergebleven verdriet

stille momenten

van het verlangen

dat soms nog

worden gevangen

in de momenten

dat ik even

jou weer raken kan

zacht strelen

de verlangens van

toen het nog kon

heel langzaam

begin ik te beseffen

dat ook aan verdriet

een einde komt


11289440_1460407480925635_8285707615357994948_o

even terug naar dat moment 
even terug
naar toen
jij en ik 
nog samen waren
altijd als de sneeuwklokjes
bloeiden 
keken we elkaar aan 
zeiden dan
de belofte van de lente
is er
de belofte van dat we nog
steeds samen zijn
beiden wisten we
dat dat niet voor altijd
zou zijn
omdat we wisten 
dat jij niet lang bij mij mocht blijven
nu ik loop te dwalen
over het veld waar jij
je laatste plek kreeg
zie ik de duizenden sneeuwklokjes
die me zeggen
dat jij me laat weten
de belofte van een nieuwe lente
van dat jij 
er in gedachten
altijd bent

12037960_885112331538464_2769790706600845982_n

als ik dag moet zeggen

stilte van binnen

mijn hart dat

zijn slagen niet meer

volgen kan

de leegte

gevangen in dit beeld

van verlangen

van de bloemen die

wij samen plukten

in ons leven

als ik dag moet zeggen

zonder de woorden die ik 

nog vinden kan

verstikt in mijn tranen

laat ik je gaan

me de leegte

die in mij is

ontstaan


12744012_1016977751696604_390520340174341910_n

gevangen hart van verlangen
stille getuigen
van mijn liefde
voor jou
mijn hart verstrikt in
het verlangen
naar het nog
even bij je mogen zijn
je aanraken
zonder het gevoel
van dit is de laatste keer
gevangen hart
van verlangen
dat vanaf nu
alleen nog maar
om jouw hart
schreeuwt

12650906_1536624396637276_2032273420505841781_n

 bevroren liefde

mijn lief

de dag dat jij

mij achterliet

omdat jij niet

meer bij mij mocht zijn

maakte dat mijn liefde

niet meer verder ging

verloren zijn

in de dagen van 

niet meer weten

wat geluk 

betekende

kleurde mijn dagen zich

met de bevroren liefde

dan de dagen

dat wij

nog samen 

waren


mijn rozen dreven met je mee

samen stonden we 

zo vaak te dromen

over ons te maken

reis over de zee

stil arm in arm

zo dicht bij elkaar

nu jouw as is verstrooid

jouw liefde 

niet meer tastbaar is

geef ik de rozen

aan de zee

zodat ze samen met jou

me laten weten

dat liefde 

eeuwig is


12003971_872495886133442_6447618844168562766_n

zelfs de bomen buigen
 lief
jouw leven
vol met liefde
voor een ieder
die je maar aanraken kon
soms reikte je net verder
dan dat ene moment
je liet ze beseffen
dat ze voor jou
er waren
dat ze er mochten zijn
lief
nu jij je laatste plek
hebt uitgekozen
om te rusten 
tot de eeuwigheid
kijk ik verbaasd naar de bomen
die uit respect voor jou buigen
omdat jij 
bij hun 
 met jouw liefde
over ze waakt

 
 een moederhart vol gebeden
sombere gedachten
nu haar kind
vertrokken is naar het land
waar menig kind
zijn leven geeft
voor het geloof
ze heeft geprobeerd
hem tegen te houden
hem te stoppen
met dat wat hij wi
ze bid nu elke dag
dat hij tot inkeer komt
om terug te keren
naar haar hart
waar ze nog steeds
de bloemen van de tijd
water geeft
met de tranen van verlangen
dat hij veilig
thuis komen zal

Hits: 297