dapper1
je had gelijk
staan bij de telefoon
om iemand duidelijk te maken
dat ik het belachelijk vind
wat er gebeurt
een brief over erfrecht
terwijl jij niet meer bent
de man aan de andere kant
van de lijn begrijpt er niets van
hoe ik het ook probeer
zijn en mijn golflengte
raken elkaar niet
als ik opleg
ga ik naar boven
om binnen 10 seconden
naar beneden te stampen
de deur open te doen
waar voor jou een kaarsje brand
om tegen je te schreeuwen
met alle woede in mijn stem
dat je verdorie gelijk had
en dat ik dat
vooral niet fijn
vind
ach jochie toch
thuiskomen
jou zien liggen
daar waar jij
niet hoort te liggen
zonder ademhaling
totaal stil
ik kijk je aan
neem je in mijn armen
zeg tegen je
ach jochie toch
waarom moest het zo gaan
een intens gevoel
van medelijden
dat jij het was
raakt me dieper dan
welke pijn ook
omdat mijn liefde
voor jou
nog steeds
oneindig is
de serene stilte
stil moment
iedereen is even weg
jouw laatste rustplaats
gezocht en gevonden
waar we de as
laten gaan
dan iedereen
laat me even alleen
om zo met mezelf
verzonken in mijn gedachten
jou te laten gaan
terwijl ik daar zit
te staren in alle stilte die in mij is
begint het te waaien
hoor ik ineens een geluid
waarmee jij altijd mijn
stilte doorbrak
ik ben stil
kijk om me heen
verwacht even dat je er
echt was
weet ineens
dat dit voor jou goed is
dat je blij bent
dat ik met jou
hier even
in ons eigen moment
samen was
dubbele afspraak
mijn verdriet
dieper gemaakt dan het was
is er nog steeds
ik raak het elke dag aan
dan de telefoon
mijn arts belt met op
met de vraag
of ik met haar
praten wil
dat dat altijd kan
maar dat ik dan maar
even een dubbele afspraak moet maken
zodat dat de afgebakende tijd
voor haar precies
genoeg is
omdat ze anders bang is
dat ze mij en mijn verdriet
niet meer kwijt
raakt
dat plastic zakje
altijd samen
nu dan echt alleen
vervangen van de vuilniszak
zie ik daar een plastic zakje liggen
onderin
vervang de volle zak
dan kijk ik een week later opnieuw
ben verbaasd dat dat zakje
er nog steeds ligt
totdat ik besef
dat ik nu echt alleen ben
dat ik dat vanaf nu zelf moet doen
net als de rommel die ik maak
moet opruimen
omdat jouw leven
niet meer de mijne raakt
symbool van verder gaan
opstaan
in de ochtend
zoals elke keer
hetzelfde ochtendritueel
kijken naar de tafel
waar dit keer geen
ontbijtbordje staat
laat me weer beseffen
dat ik er alleen voor moet gaan
ik pak het bord
smeer mijn brood
eet met lange tanden
de eerst hap
kijk wat om me heen
totdat alles is opgeraakt
dan sta ik op
vertrek
om als ik thuis kom
te zien
dat het symbool van verder gaan
nog steeds op tafel staat
zo is het goed
natuurlijk had ik je liever
veel langer bij me gehad
natuurlijk had ik veel liever
nu niet hier gestaan
maar ik besef me meer dan ooit
dat het niet anders is
met elkaar hebben we je
naar je laatste rustplaats gebracht
waar jij mag rusten
waar ik weet dat
ik af en toe
even kom om je te laten weten
dat ik af en toe
al weer lach
orkaan aan emoties
de ochtend
met zijn rituelen
is al een opgave op zich
ik begin met wassen en aankleden
daarna gaat het mis
in dikke tranen
omdat ik vandaag me
door zoveel heen worstelen moet
dat ik maar begin met de tuin
even met mijn handen in de aarde
daarna ga ik door
naar een verjaardag
waar ik zit bij mensen
die ik heel goed ken
maar waar ik juist
jou zo missen kan
omdat ik zonder jou
daar zo alleen ben
verloren dromen
de nachten
waarin ik soms droom
over hoe het was en is
kom ik soms zomaar jou weer tegen
die ik elke dag nog zo mis
ik raak het dan vertederd aan
raak de liefde
raak het gevoel
van even weer bij elkaar
als dan de wekker gaat
wil ik niet opstaan
omdat ik nog even
in mijn droom
dicht tegen jou
aan wil staan
Hits: 95