dromen1
met jou kwamen de wolken
de liefde
die ik dacht te vinden
in jouw hart
in jouw armen
bleken niet
de liefde die ik zocht
de wolken die in mijn leven kwamen
waren zo diep
zo intens donker
dat ik besloot om
afscheid te nemen
van met jou te zijn verbonden
voor levenslang
in de volle weerstand
vechten tegen
beter weten in
voelen dat ik de grip
ga verliezen
over het gevoel
van dit moment
niet meer kunnen pakken
niet meer kunnen vechten
mij maar overgeven
aan dat wat onvermijdelijk is
met volle weerstand
er tegenin gaan
beseffen dat niemand
die gevecht wint
foto van heel even
verdronken
in de momenten van heel even
geen woorden te vinden
in dit leven
waarin ik mezelf
verloren ben
kijken naar de momenten
van pijn
waarin de zachte geur van
de liefde verborgen zat
heel even maar
verloren in een foto van
heel even
hef het laatste glas
een laatste dronk
op ons samenzijn
elkaar nog één keer aanraken
kijken in de ogen
van verlangen
van verlaten
van gaan
kijken in de toekomst
waarin jij en ik
voor altijd
na deze laatste glas
alleen verder zullen gaan
aan de rand van het leven
kijken naar de diepe kloven
in het gezicht
van menig mens
dat al in de tijd van de winter zit
zie ik het leven geschreven
met een vertederende lach
de berusting in het leven
het eindige dat in zicht is
het rustig ademen
dag in dag uit
om zo het leven
wat nog is
te omarmen aan de rand
van het leven
in de momenten van de dag
vastgelegde momenten van het leven
kleine momenten
van het leven
gevangen in een beeld
van het geluk willen vasthouden
laten zien wat er
was in het leven
waar je was
gevangen op een foto
die zijn waarde verliest
als jij voorgoed
het leven verlaten gaat
achtergebleven op de ruïne van ons samen
met lege handen
met ongeloof in mijn ogen
kijken naar dat wat niet meer is
de ravage die is ontstaan
toen we begonnen met het afbreken
van het samen zijn
kijk ik naar de achtergebleven
muren van ons leven waarin
een eindeloze leegte
blijkt te zijn ontstaan
en het licht doofde
toen ik mijn armen
uitstrekte naar de hemel
om mijn lief te omarmen
die daar nu is
doofde al het licht
werd het donker in mijn hart
in het donker riep ik zacht
zijn naam
totdat ik ineens
door het licht
van de zon
in mijn hart werd
geraakt
de stad achter mij gelaten
mijn rug rechtgezet
gaan staan voor mijn eigen moment
mij verheven boven wat ik niet meer wil
mijn spullen gepakt
mij omgedraaid
de stad waarin ik mezelf
niet meer terug vind
de nachten die daarin
te leeg waren om
genoeg te zijn
voor altijd
ben ik vertrokken
met mezelf als bagage
om ergens anders
weer gewoon gelukkig te zijn
nog even niet
boze woorden
over wat wel en wat niet
te zeggen
maar alleen deze woorden zeggen
om elkaar te kwetsen
niet om nog lief te zijn voor elkaar
niet meer elkaar willen bereiken
gewoon zeggen dat het genoeg is geweest
kijken we elkaar aan
vernielen we de laatste mogelijkheden
om nog te vluchten
om zo weer samen
verder te gaan
de gesloten deur naar altijd
kijken in jouw ogen
die het verhaal vertellen van
ooit toen en nu
ik luister en kijk
naar de lijnen in je gezicht
die mij vertellen van jouw
geworstel in het leven
de oneerlijkheid die
jou overkomen is
de angst waarin je jezelf terug vind
langzaam
open ik een kiertje van jouw deur
waarachter een prachtig mens
zich bevindt
roepen in de woestijn
de onoverbrugbare afstand
die is ontstaan
waarin ik niet meer jouw
armen aan kan raken
waar ik niet meer met jou
verder kan gaan
de afstand die nooit meer
te herstellen is
waarin ik mezelf
verloor in dat moment
waarin jij voor altijd
jouw ogen sloot
waardoor ik me
roepend in de woestijn
terug vind
boos op zijn wereld
verstopt
op de hoogste top van zijn woede
zit hij daar heerlijk boos te zijn
hij heeft ruzie met ons
zijn vaders die niet willen
dat hij naar buiten gaat
met grote letters
schreef hij op zijn deur
dat we konden oprotten
wij keken elkaar aan
zeiden alleen
ach deze boosheid
zal ook wel weer overgaan
het hekje naar mijn zijn
ergens verstopt
in mijn gedachten
staat een klein hekje
waar een ieder voor blijft staan
omdat men bang is
over een grens te gaan
als men veder kijkt
ziet men dat
je er langs kan gaan
om zo op het gebied te geraken
wat gaat naar daar waar ik zal staan
Hits: 125