dromen4
spiegeling van het verleden
gelezen in de ogen
van iedereen die
ik ontmoet
de verhalen van het verleden
waarin zoveel geschreven staat
voor wie goed kan lezen
die niet meer geraakt
door het verleden
zijn verhalen
deelt zonder het te weten
die daarmee
mij intens raakt
gevangen in het moment
onverwachts
mezelf gezien
in een gevangen moment
van het verleden
waarin de puzzelstukjes
op hun plek vielen
waar ik mezelf
ineens weer zie
in contact gekomen
met mijn verleden
waardoor ik in het heden
weer dichter bij mezelf
gekomen ben
rusten in de nadagen van het leven
vermoeide uren
van het zwoegen in het leven
kijken naar de woorden
niet meer gesproken
in het verlangen van toen
rusten in de nadagen
van het leven
waarin nog maar enkele stappen
te gaan zijn
totdat hij mag rusten
voor altijd
omarm mijn leven
staren naar het leven
wat er is
gevangen in eindeloze foto’s
van ieder moment
weten dat als ik mijn ogen sluit
deze foto’s zullen verdwijnen
niemand zal nog weten
wie ik was
wat ik wilde zijn
omarm mijn leven
in de beelden die ik zag
de woorden die ik schreef
die ik sprak
en ik zal nog
even bij je zijn
gebroken vleugel
mijn engel
uit het paradijs
van de liefde verdreven
kwam bij mij
zijn wonden likken
om te genezen
van de pijn die hij
intens diep voelt van binnen
toen zijn gebroken vleugel
was genezen
ging hij weer zijn eigen weg
om op eigen vleugels
het geluk te vinden
in het leven
als de muziek in mijn hart stopt
dansend op het ritme
van het leven
hoor ik de melodie
van het geluk
mijn hart slaat zijn
eigen ritme in de tijd
zoals hij altijd doen zal
mijn mond vormen de woorden
zacht zing ik de liedjes
die er zomaar zijn
totdat de muziek stopt
mijn lied ten einde zal zijn
met zijn hoofd in de wolken
totaal van de wereld
zoekt hij zijn eigen weg
de liefde voor heel lang
is bij hem aangeland
hij verdwijnt
totaal in de wolken
vind zichzelf terug
in de tijd waarin
hij zichzelf
kan zijn
gebroken hart
het spel
van de verliezer
waarbij geen winnaars zijn
gebroken harten
die niet meer helen
kijken naar de stilte
die ontstaat in de leegte
die niet gevuld word met de liefde
van altijd
laten gaan van dat wat
was maar niet kan zijn
op eigen benen staan
kleine stapjes
langzaam het leven in
kijken en vallen
opstaan en weer
verder gaan
aanraken van anderen
beseffen dat niet iedereen
zo dicht bij jou kan staan
dan langzaam verder
op eigen benen
totdat je beseft
dat je in het leven
helemaal op jezelf
kan gaan
slapen totdat de avond valt
kleine wereld
waarin de angst
steeds groter word
bang voor de nachten
waarin je soms
bang wakker word
kijken naar het licht
dat je langzaam
laat gaan
je ogen sluiten
voor de wereld
omdat als het donker word
jij steeds meer jezelf
aan het verliezen bent
gevonden dromen van morgen
gevangen in een moment
van geluk
vond hij de droom
van morgen
in haar ogen
geschreven
gevangen momenten
van de toekomst
waarin ze samen
het leven
voor altijd zouden delen
rusten in de tijd van morgen
stil zitten
op het bankje van de tijd
waarop de verhalen
van weet je nog
nog altijd spraakzaam zijn
kijken naar de dagen
van deze tijd
die langzaam verdwijnen
in de mist van morgen
gevonden woorden
die nog zeggen
weet je nog lief
toen we gisteren
ook op dit bankje zaten
dat we nog steeds samen zijn
geloof in jou
kleine stapjes
op de straat van het leven
waar jij je wankel staande houd
ik laat langzaam jouw hand los
wetende dat ik jou
gegeven heb wat ik vond dat
ik je geven moest
nu zal je zelf je weg moeten gaan
daar waar de liefde
ook jou vinden zal
waar jij ook
leert te geloven
in wie jij blijkt te zijn
puinhoop van onze liefde
gevangen in jouw hart
vecht ik eindeloos lang
tegen dat wat me
zo bang maakt
waarvoor ik vluchten moet
voordat het me te diep raakt
verstrikt in de zoveelste
ontkenning van wat er is
zie ik de barricade
van onze liefde
ontstaan waar
achter onze echte liefde zit
aanraken door de wolken
kleine momenten
van ons samen
waarin wij gevangen zijn
in het met elkaar verbonden zijn
kijken in elkaars ogen
door de tralies van de tijd
stil blijven aanraken
door de wolken
die er
ook zullen zijn
en altijd is die schaduw er
jou verliezen
aan de dood
waarin ik mezelf
tegen ben gekomen
zonder houvast
verder door het leven
om er te mogen zijn
altijd voel ik je bij me
soms achter me
soms naast me
soms voor me
als een schaduw
draai jij om mij heen
Hits: 105