recent

op deze site zullen regelmatig de nieuwe flarden verschijnen

laatste momenten

de laatste secondes

waarin je even niet meer weet

dat je was

of dat je bent

langzaam loslaten

van de liefde

die niet kan bestaan

langzaam laat ik je los

om zonder jou

verder te gaan

het grote loslaten

laatste minuten

haar reismand staat al klaar

ze kan niet meer

ze is op

haar ademhaling rochelt

ze beweegt nog traag

ze kruipt vanzelf

in haar reismand

alsof ze zeggen wil

het is genoeg

mag ik nu gaan

we gaan naar daar

waar ze voor altijd slapen mag

waar ze zonder pijn

naar de hemel gaat

de tranen van spijt

toen ik je leerde kennen

was het al onzeker

of ik wat met je wilde

omdat ik bang was

dat je niet singel was

toch het aangegaan

om te ontdekken

dat je al gebonden bent

dat het echt over is

dat de weg naar ons samen

problematischer is

dan alleen verder te aan

stille momenten van bezinning

het zijn stille momenten

waarin ik besef

dat het niet meer gaat

dat ik je mis

terwijl je er nooit was

dat ik aan je denk

om te beseffen

dat mijn hart verlaten is

dat de golf van verliefdheid

me verlaten heeft

wat het zo moeilijk maakt

omdat ik niet jou

maar dat gevoel

van geliefd zijn mis

als het over over is

afscheid

na de laatste momenten

van ons samen

wetende dat we elkaar

niet meer zullen zien

misschien ooit

als jij vrij bent

om te kiezen voor mij

als je de keus kan maken

om bij haar weg te gaan

tranen van het verliezen

van de strijd

tranen van opluchting

omdat ik je kan laten gaan

de afstand groter maken

losmaken van jou

alles wissen

wat ik ooit heb gehad

de foto’s van jou en mij

van de filmpjes die wel elkaar stuurden

je blokkeren op mijn

sociale media omdat het je niet

meer aan gaat hoe het met mij gaat

wat ik doe

waar ik ben

je telefoonnummer gewist en geblokkeerd

om de afstand zo groot te maken

dat  je me missen gaat

om terug te komen

bij mij

dan zijn we samen

ik ga je niet uit mijn leven bannen

ik ga niet zeggen

dat ik je nooit meer wil zien

ik zeg niets

ik onderga het maar

zoals het is

ik laat het zijn wat het kan zijn

ik denk niet meer aan jou en mij

totdat jij de keus maakt

om bij mij te zijn

totdat jij en ik

voorgoed samen kunnen blijven

samen kunnen zijn

we hadden elkaar

even schuilen

onder de storm

van het leven

even alles vergeten

wat tussen ons instaat

wat er speelde

wat er is

even rusten

in jouw armen

even bij elkaar zijn

zonder wat te zeggen

door alleen bij elkaar te zijn

de kleine dingen die je doet

het is niet het grote

van de grote cadeaus die je geeft

het is niet dat moment

waarop we op vakantie gaan

maar het is juist

dat kleine

dat even die hand op mijn rug

even die blik

die me zegt dat ik het ben

de eenvoudige pakken

van mijn koffer om die te dragen

gewoon de kleine dingen

die je doet

maakt dat ik

zoveel van je hou

eind aan het begrip

de tijd van het begrip hebben

krijgt langzaam barstjes

omdat ik ontdek

dat ik je niet kan vertrouwen

dat ik de leugens

die je steeds verteld

zorgen voor dat ik

me ongelukkig voel

het begrip

wat ik al die tijd heb gehad

blijkt achteraf

over te zijn

omdat het vertrouwend

niet meer betrouwbaar

kan zijn

 jaloers omdat je gelukkig bent

nu je bent gegaan

merk ik dat ik je mis

meer dan ik beseffen kan

soms kan ik het niet meer dragen

zie ik dat je gelukkig bent

zonder mij

dan ben ik jaloers

omdat jij het geluk

wel gevonden hebt

ik nog steeds niet

omdat jij mijn geluk bent

blijf van me af

mijn moeder

die bij een bingo zit te spelen

met naast haar een man

die ze wel kent

die in de mist is verdwaald

zijn vrouw is overleden

maar in elke vrouw

ziet hij haar terug

hij raakt ze dan ook aan

mijn moeder laat

het even gebeuren

zegt dan

blijf van me af

terwijl ze hem een tik

op zijn handen geeft

en dan ga je echt

niets meer

dat ons bind

de liefde

die er was ging

zijn eigen weg

er waren geen worden meer

om te vragen

wil dat je blijft

ik kan niet zonder jou

het besef dat de liefde

tussen jou en mij

meer dan verdwenen is

koffers gepakt

laatste kus bij de deur

dan ga je echt

op weg naar een nieuw avontuur

ook als ik nee zeg

ook als ik je zeg

niet meer te komen

dat het beter is voor mij

bel  je me op

praat je net zo lang

omdat jij je zo eenzaam voelt

dat je niet weet

wat je moet

met dat gevoel

speel je op mijn gevoel

zodat ik

ondanks dat het voor mij niet goed is zeg

kom maar

ik draag ook wel jouw verdriet

omdat je mijn liefste bent

twee schoenen

op bezoek bij haar

haar wereld is steeds kleiner aan het worden

ze begrijpt het allemaal niet meer

ze verdwijnt in het verleden

ze zag dat Sinterklaas

weer in het land was

waarop ze haar schoenen heeft gezet

haar liedje zong met krakerige stem

waarnaar ze als een kind zo blij

naar bed ging

de volgende dag

hoorde ik haar lachen

stralend zeggen

kijk eens wat ik in mijn schoenen vind

dat heeft de Sint gebracht

terwijl ze niet wist

dat dit keer haar zoon de Sint was

het hart dat buigt

als je komt

omdat je mij zo mist

terwijl ik weet

dat het schijn is

wat je zegt

buigt mijn hart

om jou weer te zien

omdat hij bang is

om te breken

als ik zou zeggen

dat ik je nooit

meer wil zien

en mijn grenzen dan

aangegeven dat ik je niet meer wil zien

dat ik niet meer wil dat je komt

omdat je geen keus maakt

tussen mij of haar

ik kijk je aan

met de tranen in mijn ogen

als ik dat zeg

dan nog geen week later

sta je weer voor mijn deur

met de tranen in je ogen

dat je me zo mist

maar dat je geen keus kan maken

omdat je bang bent dat je je vergist

terwijl ik me afvraag

waarom je mijn grenzen

niet respecteer

als ik je vraag weg te blijven

als je geen keus hebt gemaakt

als mijn hart verdwaald raakt

jouw hart dat klopt

maar niet klopt met dat van mijne

omdat onze liefde

niet bestemd is

voor altijd

de afstand

die er tussen ons is

is te groot om te overbruggen

om bij elkaar te zijn

mijn hart dwaalt in het verdwaald zijn

omdat ik niet goed weet

hoe ik mezelf

terug vinden kan

het zijn twee harten

het gevecht

om de keus

in welk hart wil ik gaan wonen

waar wil ik zijn

wat zijn mijn gedachten

wat zijn mijn gevoelens

wat ik voel

de keus is niet te maken

zolang ik niet kiezen kan

tussen twee harten

die mij hart bewonen

zonder dat ik iemand

verliezen ga

neergelegd om te dromen

rustig gaan liggen

in de armen van de liefde

die mijn hart bewoond

heel vredig gaan slapen

de slaap van altijd

nu mijn geliefde

die de strijd

tegen de dood

heeft volbracht

rustig is gaan slapen

in de eeuwige nacht

en dan is er de oorverdovende stilte

kwetsende woorden

die me raken

tot in het diepste van mijn kern

de besproken geheimen

die dan ineens zomaar

in mijn gezicht worden gegooid

omdat hij niet  zijn zin kreeg

omdat ik besloten had

dat ik niet meer verder wilde gaan

met de liefde die geen liefde bleek te zijn

 nadat de deur keihard dicht is gegooid

terwijl hij mijn huis uitging

zit ik in de ravage van een verloren liefde

te luisteren naar de oorverdovende stilte

die me intens diep in mijn geluk raakt

balanceren tussen weten en ontkennen

weten dat de gevoelens

die ik heb niet goed zijn

omdat de keus die jij moet maken

niet werken

er niet zullen zijn

je zult niet voor mij kiezen

ik blijf de tweede viool

die je zult bespelen

bang voor dat ik je verliezen ga

terwijl ik weet

dat ik je al verloren ben

wetend dat ik leef in droom

die nooit werkelijkheid

zal gaan worden

omdat jij niet de keus

maken kan voor mij

haar laatste kerst

ze kijkt naar ons

met een tevreden glimlach

om haar mond

haar ogen stralen

van de vele lichtjes die ze ziet

ze hoort het bekende kerstverhaal

van het kindje in de kribbe

ze geniet

ze ligt in haar bed

de laatste uren dat ze bij ons kan zijn

dan onverwachts

ineens een diepe zucht

ze sluit haar ogen

en gaat naar daar waar

ze moet gaan

ver bij ons vandaan

als de tranen niet komen

met totale verbijstering

hoor ik je woorden aan

over dat je al een ander hebt ontmoet

waarmee je verder wil gaan

dat je met mij

wil stoppen

omdat ik het niet meer voor je kan zijn

dat je al een jaar die ander ziet

waar je gek van bent

ik kijk je aan

totaal van de wereld geslagen

dat ik zo blind kon zijn

dat mijn tranen niet eens willen komen

omdat ik besef

dat ik zonder jou

veel beter af kan zijn

voor eeuwig mijn vertrouwen stuk

voor altijd

kijk ik in jouw ogen

zie ik dat je meent wat je zegt

je bent zo vaak vreemd gegaan

dat ik ze al niet meer tel

totdat ik ontdek

dat je naast mij

nog een ander had

terwijl ik je blind vertrouwde

om wie je was

vraag ik me af of je wel beseft

dat je niet alleen onze relatie

stuk maakt

maar dat je ook voor eeuwig

mij wantrouwig in de liefde

hebt gemaakt

je bent binnen

altijd op de tweede plek

je stond toe te kijken

naar waar de mensen samen waren

totdat ik jou zag

jij mij zag

de vensters van onze ogen

oplichten

omdat we het voelden

wat er werkelijk was tussen jou en mij

de liefde die kwam

die bleef

omdat we beiden

nu nummer één waren

voor elkaar

voor altijd

ze was bang

in haar slaap

hoorde ze een harde bons in huis

ze schrok er wakker van

nog recent in haar geheugen

dat er was ingebroken in haar huis

lag ze doodstil in bed zei niets

ze hoorde weer een harde knal

dus ze besloot om op te bellen

naar het nummer van de politie

daar kreeg ze te horen

dat ze maar even moest gaan kijken

met haar 89 jaar

dat durfde ze niet

ze legde uiteindelijk

de hoor op de haak

met haar hoofd onder dekens

heeft ze maar afgewacht

of het over zou gaan

maar hoe kan ik je bezoeken

gesprek met mijn lief

over dat ik verbrand wil worden

als ik er niet meer ben

waarop hij mij vraagt

waar moet ik dan heen

als ik bij je wil zijn

ik kijk hem aan

raak zijn hart aan

zeg dan

daar ben ik altijd

daar kan je me vinden

als je bij mij wil zijn

verloren uren van de tijd

dromen over dat je er nog bent

dat je zo thuis komt

dat we samen eten

samen zijn de hele avond

totdat het besef komt

dat je nooit meer zal komen

dat je voorgoed weg bent

door de tijd meegenomen

naar voor altijd er niet meer zijn

als mijn verlangen slaapt

bij je willen zijn

in de stilte van de nacht

even maar in je armen liggen

maar heel even

gewoon zijn

het verlangen naar altijd samen

het bij elkaar kunnen zijn

gaat niet gebeuren

zolang jij met

haar verbonden blijft

en zo gaat het maar door

beloftes

die me raken

die je zegt

dat je komen zal

dat je er zal zijn

al die woorden

blijken lege woorden

omdat je het niet waar

wilt maken

telkens krijg ik hoop

op dat we samen zijn

totdat jij zegt

dat het niet gaat

om een reden die ik niet

begrijpen kan

als de regels veranderen

de regels van het leven

die me altijd in beweging brengen

de regels van het liefdesspel

die iedereen op zijn eigen wijze

bedenkt en speelt

maakt dat ik me soms afvraag

waarom er een spel gespeeld gaat worden

als er niet eens

eenduidige regels zijn

zodat ik het spel ook kan begrijpen

er ook onderdeel

van kan zijn

als ik zomaar droom

het zijn de stille momenten

waar ik even mezelf verlies

in het gevoel dat ik bij jou wil zijn

soms zomaar

zie ik jou en mij weer samen

zomaar in een droom

waarin ik zie

dat we beiden

niet echt gelukkig waren

omdat we beiden niet beseften

wat een relatie hebben

eigenlijk echt betekend

als ik achterblijf met lege handen

onmogelijke liefde

die niet kan bestaan

wegens de keuzes

die ooit in het verleden zijn gemaakt

het schuldgevoel

dat je steeds gevangen houd

omdat het nog niet is opgelost

wat mis ging met die ander

kijk ik je aan

totaal uitgeput

mijn liefde verdord als

een woestijn die smacht naar water

vraag ik je alleen maar

laat me gaan

laat me achter met lege handen

maar wel met een vol leven

omdat ik weer mezelf kan zijn

wachten in de tijd

wachten

in de tijd

opdat jij beslissen gaat

die keus die je moet maken

kan ik niet voor jou maken

ik kan alleen maar naar je kijken

met de pijn in mijn hart

mijn begrip is zo groot

dat ik me soms afvraag

of je mij wel begrijpt

wat voor een pijn je mij doet

als je telkens weer

weg gaat

een heel klein stukje van mijn hart

je mag wonen

in een heel klein stukje van mijn hart

waarin je mij kan ontmoeten

in de liefde die je voelt

in dat kleine stukje hart

zal ik je koesteren

je lief hebben met heel mijn hart

dat hele kleine stukje is van jou

de rest blijft van mij

zodat ik in al mijn vrijheid

jou toch steeds bij me draag

waar en met wie ik ook ben

ze weet het niet

stil lig ze daar

mijn moeder

haar wereld is al verdwenen

in de mist

ze beseft niet

dat dit haar laatste momenten

in het leven zijn

ze ligt daar met haar ogen dicht

ze beseft ook niet

dat ondanks dat ze al verdwenen is

ik haar nu nog

extra mis

neem het

neem mijn hart mijn lief

neem mijn liefde

voor wat er nog

van over is

neem het met je mee

maar besef wel

dat ik altijd

weer weg zal gaan

omdat ik de wereld om mijn heen

altijd liever dan jou

zal vinden

omdat ik daar

vrij kan zijn

eenzaam afscheid

jaren had ze in het dorp gewoond

totdat ze werd opgenomen

omdat ze de wereld niet meer helder zag

ze dwaalde over straat in haar ochtendjas

na weken in het verpleegtehuis is ze gegaan

eenzaam en alleen op haar kamertje

op haar begrafenis was alleen maar 1 persoon

uit het drop die er altijd voor haar was

om haar de laatste eer te bewijzen

de twee rozen als getuige van een leven

dat voorbij is gegaan liet ze liggen

terwijl ze met tranen over haar wangen

terug naar huis ging

om boos te zijn op iedereen

die niet even de moeite heeft genomen

om afscheid te nemen

van een oud dorpsgenoot

ze kon haar huis niet vinden

ze stond op midden in de nacht

ze ging onderweg naar het toilet

door een verkeerde keuze

belande ze ineens buiten haar huis

zonder haar sleutels bij zich

ze liep in haar ochtendjas op straat

te zoeken naar waar ze woonde

ze belde aan bij vreemde mensen

met de vraag

weet u waar ik woon

ik ben mijn huis kwijt

en moet naar het toilet

als alle bloemen zijn gestorven

het gevecht

om de liefde tussen jou en mij

liet langzaam de bloemen

sterven van verdriet

omdat de liefde

die ze in leven moest houden

ze verliet

stil kijk ik naar de stille vlakte

in mijn hart

waar ooit jij

voor mij de allerliefste was

het laatste stukje opgeruimd

dat laatste stukje chaos

wat nog in mijn leven was

waarin mezelf verloren ben

waar ik niet meer wist

waar ik mezelf

en wat ik met alles aan moest

daarom mezelf bij elkaar geraapt

en begonnen  met het opruimen

van dat laatste stukje

dat nog niet verwerkt was

de lente in mij hart

de lente komt in mijn hart

de tranen die erbij horen

zijn zoals altijd

een teken van spijt

de liefde die kwam

maar die meteen weer verder ging

naar ergens heen

waar ik niet bij hem kan zijn

maakte dat de lente

meteen de winter bracht

in mijn hart

achterlaten van de momenten

het is stil

de laatste momenten

van ons samen

hand in hand

in de late nacht

het besef dat dit het was

dat het voorbij gevlogen is

ons leven samen

zonder spijt

nemen we afscheid

om beiden weer ons eigen weg te gaan

ik las het in je ogen

het was stil

het moment dat we samen kwamen

dat we elkaar spraken

in de stilte

van de nacht

de late uren van het samen zijn

waarin we ontdekten

dat er meer blijkt te zijn

dan we dachten

zag ik in jouw ogen de angst ontstaan

bang om samen

verder te gaan

wuiven van de overkant

heel stil

geen wind

geen storm

die raast in mijn hart

het loslaten  van jou

die naar nergens gaat

ik zwaai in de stilte die ontstaat

naar jou ogen die ik sluit

zeg tot aan de overkant

zwaai af en toe

gewoon even naar mij

jij en ik waren samen

ik keek je aan

te laat in mijn leven gekomen

om intens te genieten

van ons samen zijn

de stilte van de jaren

die ons uit elkaar dreef

bracht ons te laat weer bij elkaar

we beseften samen

dat we samen willen zijn

maar dat de tijd die ons rest

niet genoeg zal zijn

onbereikbaar dichtbij

je ligt in alle stilte

naast mij met je ogen dicht

de muur tussen ons

is dikker dan hij ooit was

de zwijgzaamheid

die je nu laat horen

maakt dat ik me verloren voel

in de nachten van de dag

raak ik je kwijt

door dat je onbereikbaar bent

met jouw liefde voor mij

als het hart niet wil openen

alles is goed

de humor

de magie

de passie

alles wat ik zocht bij iemand

vind ik bij jou

alleen wil mijn hart

zich niet openen

te bang om wederom

alleen achter te blijven

toen je zweeg

je sprak geen woorden meer

je was stil

nadat ik je had verteld

hoe ik me voelde

door hoe je deed

hoe je mij behandelde

zonder dat je het besef had

dat je me raakte

in mijn gekwetste hart

als de liefde niet is

als het hart niet klopt

als er niet meer gezongen word

in het hart als je elkaar ziet

als langzaam de vlinders

niet meer ontpoppen

omdat er geen bloemen meer zijn

om ze te voeden

sterft langzaam de liefde

verdwijnt het gevoel

van met iemand samen

te willen zijn voor altijd

als het hart verdwenen is

het lege hart

dat niet meer klopt voor de liefde

die verdween in de mist

van verlangen

naar wat niet kan zijn

stille momenten

van de tijd

waarin jij en ik

onze harten laten verdwijnen

in de vergetelheid