gevangen5
totdat hij zover zou zijn
onze zoon
die al heel lang worstelt
met zijn gevoelens
die hij voelt
maar niet weet
te plaatsen
wij als twee vaders
zien het aan
we besluiten niets te zeggen
totdat hij zelf kan vertellen
dat hij ook voor de mannen gaat
op een dag verteld hij het ons
dat hij geen meisjes wil
we kijken hem aan
zeggen dan dat we dit al wisten
maar dat we wilden wachten
totdat hij zelf
ook zover zou zijn
op weg naar hun verleden
de drie dames
keurig in het maagdelijk wit
die wel weten
waar Abraham
de mosterd niet haalt
zijn wezen winkelen
omdat ze in hun verleden
begrepen
dat de liefde van de man
door de maag gaat
bescherm me even
gevangen in
de angst van morgen
omdat ik niet weet
wat er komen gaat
zit ik gevangen
achter een scherm
van rode waas
door mijn teveel gevallen tranen
omdat ik niet
durf te vragen
of je heel even
mij wil beschermen
omdat ik zo bang ben
voor wat er komen gaat
omdat liefde liefde is
niet meer langer
verstoppen
de liefde die
ons gevangen houd
openlijk lopen
over straat
met het geluk in onze ogen
om zo te laten zien
dat we ons niet meer schamen
om wie we zijn
om van wie we houden
maar gewoon dat liefde
liefde mag zijn
nu kunnen we enkel nog bidden
geen woorden
meer die we kunnen zeggen
afgesloten van elkaar
geen gedachten
om uit te wisselen
omdat jij naar
daar bent gegaan
zacht raak ik nog
even je gezicht aan
zodat je niet zo eenzaam
achterblijft
wij kunnen nu alleen nog
maar bidden in de hoop
dat jij toch
wat langer bij ons blijft
in ons aards bestaan
gevangen beelden van toen
stille gedachten
die mijn hart beroeren
waarin ik mezelf
gespiegeld zie
kijken naar de gevangen
beelden van het verleden
omarm ik mijn geluk
in het nu
ik besef ineens hoe
intens gelukkig
ik ben
even oma uitlaten
zomers middag in het park
oma kan niet veel meer
maar luistert graag
naar mooie verhalen
die ik haar voorlees
via mij telefoon,
zodat ze bij de tijd blijft
elke middag gaan
we samen op pad
ik zeg altijd
even oma uitlaten
zodat ze wat buitenlucht
kan aanraken
haar tedere glimlach
raak t mij altijd
weer heel diep in mijn hart
verloren gevoel van jij en ik
samen
in stille momenten van heel even
kijken naar elkaar
verloren in onze wereld
van het niet bereikbaar
willen zijn
kijk ik verwachtingsvol naar jouw ogen
die me niet meer raken
in de hoop
dat ik daar
de vonkjes
van ons geluk
nog ergens zie staan
trapje om naar jou te gaan
stiekem
afgesproken
liefdesafspraken
over het samen
willen zijn
in de late avonduren
stiekem gaan klimmen
op het trapje om zo
over te stappen
in de nacht om
me terug te vinden
in jouw armen
deze nacht
Hits: 77