groenehartpad11

met jou kan ik alles

als het moet

kan ik vliegen

op de vleugels van de liefde

omdat  jij me zei

ik hou van jou

als het moet

kan ik bergen verzetten

alleen al omdat jij

gewoon even mij vasthoud

als ik bang ben

voor de angst

dat ik weer

alleen zal zijn

wil je me nog even vasthouden

laatste momenten

van ons samen

we zijn nog in de stilte van het moment

waarin we beseffen

dat dit het was

heel zacht zeg je nog

wil je me nog even vasthouden

zodat ik in slaap val

in je armen als

ik op reis ga

laat me gaan

spiegelingen

in mijn ogen

van de dag

zie ik de rimpels

van de tijd

die zijn ontstaan

zie ik terug

op hoe jij was

toen je zei

laat me gaan

zodat ik weer

gelukkig kan zijn

in alle rust

gedachteloos

dwalen door het leven

even geen vragen meer

waarom jij moest gaan

niet meer denken aan

dat het niet anders kon

stilzwijgend

alles bekijken

in alle rust

zodat de rust

weer in mijn

hart terug komt

in de kalmte van de rust

dobberen op de stilte

van de tijd

niet meer denken

niet meer vragen over hoe en wat

gewoon in de kalmte van de rust

verder drijven op

de adem van de tijd

dat het leven

je elke dag

weer geeft.

de brug naar jou

de hoeveel tranen

die ik heb laten vallen

zorgen voor een overstroming

waarin ik bijna verdrink

ik kan niet meer bij je komen

over de brug

naar jouw hart

ik kijk door mijn betraande ogen

naar jou die

daar staat te glimlachen

omdat jij voorgoed

naar die ander gaat

ik mis vooral die ik was bij jou

opgerold in mijn herinneringen

liggen de dingen van jou en mij

soms komt het naar boven

zie ik hoe we samen waren

de ochtenden dat we samen ontbeten

op de vloer

ik die gewoon mezelf kon zijn

omdat ik wist

dat jij van me hield

om wie ik voor jou

bleek te zijn

schuilen bij mijn vader

soms komen de herinneringen

weer omhoog

zie ik me zomaar

weer schuilen bij mijn vader

omdat het zo angstig was

om alleen te zijn

de donkere wolken van de nacht

van de tijden dat het niet zo goed ging

met mij

kon ik altijd bij hem zijn

omdat hij mijn vader was

die er voor mij wilde zijn

nu ik terug kijk

ach jij en ik

waren zo verbonden

in die tijd

de herinneringen van toen

waarin jij en ik

zo verliefd waren

verdwenen met de tijd

langzaam

werd het duidelijk

dat jij en ik

niet voor elkaar geschikt waren

maar soms mis ik

onze tijd van het samen zijn