hart1
achter het gebroken hart
achter het gebroken hart
waarin niets meer bestaat
daar waar
de liefde nog
steeds een plek heeft
achter het gebroken hart
waarin de namen staan
die niets meer
konden zijn
dan een martelaar
achter het gebroken hart
het plekje
waar ik mijn
herinneringen
bewaar
dien als inspiratie
terwijl de twijfel
mijn hart
verpletterd
zonder dat het
echt kan zijn
terwijl ik
met tranen in mijn ogen
me afvraag
waar jij kunt zijn
terwijl ik me
afvraag
wat ik met je moet
kus je me
zegt me dat
ik je inspiratie ben
voor alles wat je maakt
voor alles
wat jij eens
dacht niet te zijn
in afwachting van uw antwoord
het lijkt wel
een sollicitatie
de ontmoeting
met de mensen
van de nacht
die in het
daglicht
minder stralen
in afwachting
van uw antwoord
verblijf ik in
het lege hart
de weg die achter ons ligt
de weg die achter ons ligt
is bezaaid
met gebroken harten
met stiltes die
niets meer kunnen zijn
de weg die achter ons ligt
struikelend bewandeld
steeds toch
verder gegaan
soms gekropen
soms gedragen
soms ineens
echt gaan staan
de weg die achter ons ligt
geeft ons
het recht op
een bestaan
eerlijk spel op oneerlijke grond
eerlijk spel
op oneerlijke grond
de bal van de liefde
dat rolt en tolt
over en door
geopende harten
dat nooit
eens het
echte
kloppende hart
vond
ster in de uitverkoop
ze is gestorven
de ster
die alle harten
hoe dan ook
aanraakt
ze is niet meer
in ons midden
dus het is
eigenlijk te laat
ineens
beginnen allerlei
mensen haar
te beminnen
kopen haar
gouden stem
ze word steeds goedkoper
ze verloor
met haar dood
het recht
om geen
uitvoerkoopje
te zijn
weer eens niet geluisterd
mijn hart
wilde verlangen
naar jou
dus deed
ik alles wat ik kon
zonder bij
mijn gevoelens
stil te staan
vluchtte in de nacht
naar jou
om echt samen te zijn
had ik nu maar
naar mijn gevoel geluisterd
dan had ik
jou niet
zoveel
pijn gedaan
als de roes is verdwenen, komt de pijn
als de roes
is verdwenen
door het moment
waarop de
waarheid
echt is
dan weet ik even
niet meer
wat te zeggen
omdat mijn hart
niet voor jou
verder tikt
ik zal je moeten
bekennen
dat het niet langer
meer zo gaat
na het zoveelste verlangen
zal ik me
terug vinden
in de pijn
de rode gloed van de liefdeskaars
de rode gloed
van de rode liefdeskaars
die langzaam
mijn hart aan raakt
langzaam
zijn warmte begint
uit te stralen
om in liefde
samen aan
de toekomst
te bouwen
je scheurt me in tweeën
het razende Roeland
dat in mijn hart
tekeer gaat
met het gevecht
het voortdurende strijd
die me laat bedenken
dat het niet kan
en niet mag
mijn gevoelens
voor jou
de gedachten van
dit kan niet goed gaan
ik raak verscheurd in mijn verlangen
ik weet niet hoe
ik het oplossen moet
niet meer zo bang in het leven
niet meer zo bang
als een vogeltje zo klein
als een kind
in de nacht
omdat het spoken zag
als een kat
in het nauw
als een mens
bang voor de dood
niet meer zo bang
in het leven
door 4 simpele woordjes
ik hou van jou
de zwerver is thuis gekomen
door omzwervingen
door de tijden
van mijn gebroken hart
door telkens
weer proberen
om te kijken
of er echt
wel liefde was
na lange tochten
door elke dorre
woestijn
ben ik in je
hart aangekomen
ben ik daar
waar ik
thuis mag zijn
onmogelijkheden van de liefde
de liefde
in al zijn facetten
boeiend
niet te evenaren
de slachtoffers
die hij uit
harten smeet
de liefde
onmogelijke gevoelens
onmogelijke gedachten
niets dat
er kan zijn
de liefde
die soms ineens
even laat blijken
dat iets
wel mag
maar niet kan
laat mijn hart met rust
niet meer
dat gevoel
van telkens
er voor moeten gaan
ik wil het gewoon
niet meer
ik kan het niet meer aan
als je komt
welkom ben je altijd
maar laat mijn hart
met rust
laat me gewoon
mijn gang
gaan
als ik niet binnen kan komen
als ik niet binnen
kan komen
in je hart
als je de deuren
te hard hebt gesloten
zonder dat ze
open kunnen gaan
dan zal ik me
niet bedenken
dan klim ik
gewoon
door het raam
als je om me geeft
als je om me geeft
zul je dan
teder zijn
zul je mijn
hart zachtjes
opnemen
zonder dat
het breken zal
als je om me geeft
zul je dan
voorzichtig zijn
zul je dan
op passen
dat je me
niet te
hard
vallen laat
als je bij me blijft
als je komt
om altijd
bij me te blijven
neem dan
voor mij
je hart mee
die ik mag bewonen
zodat ik
als je weg gaat
toch nog
bij je
kan zijn
met achterlating van spullen
al mijn spullen
heb ik achter gelaten
het enige wat
ik nog bezat
waren mijn dromen
mijn gebroken hart
al mijn spullen
zijn gebleven
waar ze zijn
het is goed geweest
ik ben vrij
ik heb nog nooit
zoveel
geluk
beleefd
neem mijn hart zonder het te breken
neem mijn hart
zonder er mee te spelen
zonder dat
het breken gaat
neem mijn hart op
koester het
zodat het
voor altijd
voor jou
zal blijven
slaan
klop klop in mijn hart
je naam
verschijnt
op mijn scherm
ik zie je staan
ineens ben je er
zomaar zonder
er vandoor te gaan
het begint
te ruizen in mijn hoofd
het begint te gonzen
in mijn hart
klop klop
zonder twijfel
zonder
dat het over
gaat
als de bron is opgedroogd
de liefde
gevonden
in een nacht
waarin de
liefde niet
meer zou bestaan
gevonden
het kloppend hart
dat steeds
verder
van de liefde
af gaat
achteraf moet ik je ook laten gaan
je leven
zoals het nu is
kan voor jou
niet meer
veranderen
zonder dat
je harten breekt
daarom koester
je het verlangen
naar mij
zonder dat het kan
achteraf
na jaren samen
zonder dat er
liefde kan zijn
moet ik je ook laten gaan
moet ik hier
gewoon
maar blijven staan
het zet zich door
de snaren beroerd
door het stilste moment
van niet meer
kunnen zijn
van niet meer
zoals het was
de verandering
die eerst plaats vond
in mijn gevoelens
in mijn hart
zijn langzaam
verder gegaan
ineens
is het anders
zet het zich door
ben ik
anders dan anders
verder
gegaan
mijn hoofd gonst mijn hart klopt
mijn hart
dat soms
gonst
soms zomaar even
niet meer slaat
dat vraagt
dat geeft wat er
niet meer kan zijn
het hart
dat klopt
het hoofd dat gonst
verlangen naar
zonder te vangen
slagen zonder
raak te zijn
soms als het somber is
soms als het somber is
de regen langzaam
vallen gaat
in mijn hart
kijk ik even
naar de dingen
die er wel
echt zijn
kijk ik naar
de dromen
die uitgekomen zijn
dan is het niet
meer zo somber
dan is het
gewoon
goed en mooi
omdat ik
in gedachten
nog steeds
bij jou kan zijn
het dringt binnen
het sluimerend licht
van einde en ver
komt langzaam binnen
in het hart
dat donker was
langzaam
begint het
te stralen
langzaam
komt het
licht op
mijn pad
de woorden zijn niet verdwenen
de woorden zijn niet verdwenen
de gevoelens echter wel
niets meer om
mijn zegeningen te tellen
niets dat er
nog voor gaat
de woorden zijn niet verdwenen
ze staan in mijn hart gegrift
de woorden die
me vertelden
dat na deze liefde
er nog
een andere liefde
is
hoeveel leugens spreken de waarheid
hoeveel leugens
worden er gesproken
als het om
de liefde gaat
niet bekennen
dat je hart
is geraakt
niet zeggen
dat het zo is
liever liegen
dan vertellen
dat je verliefd
op die ander
bent
langzaam laten vertrekken
afgewezen
zonder dat ik het wilde
afgewezen
zonder dat het
zo moest zijn
afgewezen
door de zoveelste
die niet in
mijn hart
durfde te staan
langzaam vertrekken
uit het leven
dat ik niet
met jou had
langzaam
laten sterven
aan een nog
net niet gebroken
hart
shoppen met open beurs
shoppen
met een open beurs
mijn hart
dat verder gaat
bevredigen van behoeftes
door elke
limit gaan
geld uitgeven
aan de dingen
die ik niet
nodig heb
gewoon shoppen
niet meer
luisteren
naar de
innerlijke stem
het glipt door mijn vingers
de tijd
die ineens
veel sneller gaat
glipt als het ware
door mijn vingers
de tijd
waarin mijn hart
niet meer
voor jou slaat
nog net niet gehaald
open blik in troebele ogen
die open gaan
op het moment
dat het hart verdwaalt
in momenten van
de diepste verwarring
overschaduwt door de angst
nog net niet gehaald
niet geweest
waar het kon zijn
open blik
in troebele ogen
die hadden
zoveel beloofd
mijn geheimen zijn van mij
mijn geheimen
opgesloten
achter de
kraters van mijn hart
gevangen in
momenten
van het verloren verstand
mijn geheimen
diep verscholen achter
de dingen die er zijn
mijn geheimen
blijven altijd
van mij
ik blijf verlangen naar je
al sluit je de deur
is je hart
dicht gegaan
is er niets meer
dat er nog
echt is
ik blijf naar je verlangen
omdat ik je
ergens
vreselijk mis
verslaafd aan jou
verslaafd aan jou
zonder dat ik het wil
zonder dat ik het kan
zonder dat ik het
verlaten wil
mijn hart schreeuwt
mijn gedachten
roepen nog harder nee
verslaafd aan jou
zonder dat ik
het wil
maar ik krijg
het van binnen
niet meer stil
fluister ik in de nacht
hou me vast
nu de nacht
invalt
hou me vast
nu ik
het even
niet meer
zo duidelijk zag
de weg
naar jouw hart
onbelemmerd
maakt dat
ik me
met mijn eigen
gevoelens
verstrikt
raak
totaal en helemaal van de wereld
totaal en helemaal van de wereld
nu mijn hart
zich om de liefde sluit
totaal vervreemd
van het verlangen
van het gevoel
dat er nog iets bestaat
totaal en helemaal van de wereld
niets dat
me nog van
binnen
echt raakt
had jij toch gelijk
toen jij de deur dichtdeed
met de mededeling
dat ik nooit meer
een vriendje zou krijgen
omdat ik te oud
zou zijn
bestierf mijn hart
met al zijn verlangens
achteraf
moet ik bekennen
jij had gelijk
maar ze zijn jou niet
zoveel mensen
raken me aan
willen met mij
verder gaan
zoveel
proberen zich
in mijn hart
te nestelen
er voor mij
helemaal te zijn
maar ze zijn jou niet
met hen kan ik
momenteel
niet verder gaan
de kracht in mijn ogen
mijn ogen
krachtiger dan
de stalen
uit het hart
laten me zien
wat er echt is
wat er kan zijn
de kracht in mijn ogen
laat jou
onderuit
gaan
je was teveel te vaak geraakt
te vaak
in je hart geraakt
te veel
jezelf gezien
in momenten
waarop je
dat niet dacht
te vaak
te veel
geraakt
dat maakt je banger
misschien
de vraag zonder antwoord
de vraag
die in elk oog
geschreven staat
in de mensen
die ik soms
zomaar
even ontmoet
de vraag
in de hoop
op een vurig hart
de vraag
die nooit
met het antwoord
genoegen neemt
de vraag waarop
soms niemand
nog iets
begint
vlammend rood
vlammend rood
in de ochtend
als de zon
aan de horizon gloort
vlammend rood
in mijn hart
omdat ik
met jou
zit te ontbijten
omdat jij
mij ook
eindelijk echt
eens zag
ik laat dat moment los
ik laat dat moment los
omdat me dat
niet meer zint
ik laat het gaan
omdat in dat moment
mijn hart
sneller ging
slaan
als de angst het verlangen verlamt
ineens
strompel je binnen
in mijn leven
ineens
ben je daar
zomaar
onvoorspelbaar
zomaar
zonder dat
ik om je
heb gevraagd
de angst slaat
om mijn hart
ik durf niet
verder te gaan
het verlangen
is vertrokken
de angst
heeft me
verblind
heel even maar was je van mij
heel even maar
was je van mij
heel even was je maar
in mijn hart
heel even maar
was jij die mij
wilde kussen
die bij me wilde zijn
heel even maar
dat even maar
maakte genoeg
indruk op mij
als de tranen verloren zijn
als de tranen verloren zijn
in het huilen
om het zoveelste
onmogelijke verdriet
als de verkilling
in het hart
niet meer
over wil gaan
als het niet meer
anders kan zijn
dan zoals het is
als de tranen dan nog vallen
om iets
wat je eindelijk
weer eens mist
geef me de sleutels
geef me de sleutels
niet die van je huis
niet die van je hart
maar geef me
de sleutels
van je gevoel
de opgeborgen geheimen
die er verborgen zijn
zodat ik
stiekem af en toe
openlijk
daar in
rond struinen
kan
niet bang om te verliezen
niet bang
om te verliezen
het hart
dat huilt
het gevoel
dat niet verder gaat
niet bang
om te verliezen
de vergetelheid
niet bang
om eenzaam
te zijn
soms wil het ritme niet kloppen
soms kloppen
harten gelijk
zijn ze ineens
volmaakt
bij elkaar
soms wil het hart
niet stoppen
met het volgen
van het ritme
dat niet bestaat
Hits: 138