huis3

mijn hart is bevrijd

gevlucht voor de liefde

de angst dat mijn hart gestolen

zou worden door wie dan ook

was hij versteend

in de tijd van het heden

totdat jij kwam

mijn hart los beitelde

uit de angst van het verleden

zodat mijn hart vrij was

om aan jou te geven

meer dan welkom

meer dan welkom

ben je

als je er wilt zijn

meer dan welkom

in mijn hart

mijn leven in mijn huis

daarom heb ik mijn huis versierd

met de bloemen van welkom

zodat je altijd weet

dat je mijn lief

voor altijd  thuis kan zijn

even weer dicht bij

soms zomaar

voel ik ze weer

ergens onverwachts

zijn ze daar

de poezen die ik had

die jaren mijn gezelschap waren

waar ik niet zonder kon

totdat ik ze mocht laten gaan

uit liefde

naar daar waar ze vrij van pijn zijn

maak mijn ketens los

als je me kon zien

hier in de tijd

van mijn leven

dan zul je zien

dat ik verlang naar jou

om weer bij jou te zijn

weer even in je armen te liggen

al besef ik dat dat niet gaat

omdat jij niet meer hier

bij mij kan zijn

verborgen geluk

verborgen

in de momenten van geluk

zie ik alles

wat er is

met andere ogen

raak ik niet verward

in de gedachten

dat het soms niet gaat

raak ik verbonden

met de wereld

die om mij heen draait

de liefde is overal

de liefde

die ik herken

in de stille momenten van de dag

zie je ineens in iets ontstaan

wat liefde is

waar liefde

blijft bestaan

is er ineens zomaar

iets wat de liefde

laat zien

dat me dan raakt

te ver weg

het is zo stil

sinds ik jou niet meer bereiken kan

ik je moest achterlaten

in het huis waar je niet meer uit kan

de nachten huil ik stil

omdat ik je zo mis

nu je in de wereld van de mist

de weg naar mij

niet meer terug vinden kan

gesloten deuren

je hart

niet meer te raken

de magie is verdwenen

in de stilte van de tijd

geen vragen die antwoorden krijgen

op de blijvende vraag

waarom

het loslaten

na het sluiten van de deuren

van onze liefde voor altijd

vragen in de tijd van nu

de kinderogen

van nu

die vragen hoe het verder moet

in deze tijd

waarin alles onzeker is

waarin we niet meer weten

wat te doen

hoe te gaan

om jezelf als kind

te mogen zijn

ineens zag ik je weer

de stilte

van het moment

waarin ik je even weer zag

zomaar in een glimp van de tijd

raakt me zo intens

dat ik besefte

dat je voor altijd

in mijn hart

wonen blijft

nu kan ik nooit meer terugkomen

opruimen van de spullen

de laatste kleine dingen

nog uitzoeken

wat te behouden voor de herinnering

wat laten gaan omdat het niets achterlaat

dan de lege kamers

voor de laatste keer

de deur sluiten van het huis

van mijn moeder

die daar nooit meer

terug komen zal

met iedere ademteug adem ik jou

dwalen door het leven

zonder dat je er bent

toch ergens in de lucht

ben je altijd bij mij

adem ik jou in

adem ik jou uit

in de tijd

om zo altijd

met jou verbonden

te zijn