istanbul3
ik mis ons wij
woedende woorden
die mij raken
de kracht van het ik
verslaat mijn gevoel
ik staar met stomheid geslagen
naar jouw tranen van wanhoop
ik raak nog even je ogen aan
hoor je zeggen
dat jij gaat
dat het voor jou niet meer hoeft
je kwetst me met je woorden
omdat jij zegt dat ik er niet meer toe doe
ik ben stil
vraag dan heel klein
wat is er met ons wij gebeurt
als jij alleen maar praat
vanuit dat wat jij alleen nog wilt
de duif en de fles
verwarring alom
in de boom
hangt een fles
de duif begrijpt het niet
hij was toch
voor de post
maar de fles
is flessenpost
hij kijkt er
wat verbaasd naar
bedenkt dan
dat hij beter
met zijn verentooi
aan de haal
kan gaan
ongeloof in haar ogen
terwijl ze dar zit
kijkt ze naar haar mobiel
de terreur van de bereikbaarheid
heeft haar ook ingehaald
ze verwacht een telefoontje
over een onderzoek
die ze had gehad
omdat ze zulke
vage klachten had
ze staart naar het gemak
wat volgens haar kinderen dit ding is
nu voelt ze het ongemak
van het bereikbaar zijn
zomaar op deze zonnige dag
kreeg ze te horen
dat de uitslagen
niet goed waren
en jij drinkt jouw thee
woorden die meer zeggen
dan de stilte die
soms in ons huist
ik raak je aan
zonder te zeggen
wat ik wil zeggen
ik kijk toe
terwijl jij
jouw thee drinkt
langzaam
gaat mijn hart harder kloppen
omdat ik nog steeds weet
dat ik jou
de allerliefste vind
stille dromen
zonder het te zeggen
zonder het geluid
te vormen
heel stil kijken
naar dat wat er is
heel langzaam
mijn ogen openen
heel stil durven geloven
dat jij er
altijd bent
ze schreeuwde nee
haar zoon kwam binnen
bij haar op bezoek
mijn tante
80 jaar oud
die haar grip op het nu
al lange tijd verloren is
ze ziet hem komen
schreeuwt keihard nee
ze wil niet dat hij komt
klauwende handen slaat
ze naar zijn gezicht
onbegrip op zijn gezicht
hij begrijpt het niet
totdat hij het verhaal hoor
dat wat er is gebeurt
zijn moeder was gevonden
zonder haar onderbroekje aan
ze moest volgens de verpleging plassen
maar kon het toilet niet vinden
haar buurman tegenover haar
bekend om zijn agressief gedrag
kan vrij over de afdeling lopen
zonder dat men iets zei
zijn moeder
kan niet vertellen wat er is gebeurt
wel ligt ze er met een gebroken been
in haar bed
te schreeuwen naar elke man
die haar buurt komt
waardoor soms ineens
een puzzel
tot stand komt
zeg niet meer dat je niet meer van me houd
oorverdovende stilte
door de ruzie die we samen hadden
over iets wat
nu totaal onbelangrijk lijkt
traag raak ik jouw lichaam aan
dat verhard omdat je
mij nu even niet toe kan staan
verscholen in mijn verdriet
vraag ik heel kwetsbaar
of je nog wel van me houd
omdat ik ons nu zo mis
terwijl jij en ik
zo duidelijk zijn
in het wij als we
echt bij elkaar zijn
tot aan de drempel
onze handen
samen gevouwen
de tijd neemt zijn weg
langzaam sluit jij je ogen
je weet dat je mag gaan
ik hou je vast
tot aan de drempel
waar jij in je eentje
overheen moet gaan
ik kus je nog een keer
zachtjes op je mond
ik laat je gaan
in alle stilte die nu komt
zeg ik acht
maak een mooie reis
maak een mooi paradijs
voor ons klaar
als ik weer bij jou
mag zijn
Hits: 69