katten2
braakballen in bed
ze liggen te pruttelen
samen tegen me aan
op me naast me
overal waar ze mijn
blote huid kunnen raken
opeens na
de kaashap
een geschraap in
een keel
een geluid
en dan opeens
een braakbal in bed
haren met kaas verbonden
ik zucht
sta op
verschoon het bed
ruim
met liefde deze gift op
ze geven zoveel
dat zelfs dit
als een cadeau overkomt
snorren bij mij op tafel
kijkend vol verlangen
naar het stukje brood
het laatste restje
kaas dat verdwijnt
kijkend vol verlangen
vol met snorrend geluid
hopen op een wonder
op een hap
van de kaas
niet gekregen
het was dit keer
alleen voor de baas
katten in het nauw
zie ons zitten
de nagels
al uit
we willen
elkaar bezeren
en wie er
begint
dat maakt
al niets
meer uit
de situatie is onmogelijk
de situatie is onmogelijk
het kan niet
samen gaan
jij hebt een
huisgenoot
die bij je woont
ik heb twee katten
waar jij
een allergische
reactie op vertoont
de situatie
bied geen enkele
opening
we zullen moeten
beseffen
dat het tussen
ons nooit samen ging
even een knuffeltje halen
prrrt
doet ze
terwijl ze springt
even prrt
dan spinnen
als een tol
in de ruimte
omdat ze
even een
knuffel halen
wil
de ijskoningin huilt
geen moment verliest ze
me uit haar oog
ze kijkt
bewaakt
komt even een kopje geven
even een zacht
van fluweel voorziene
pootje op mijn neus
ze likt mijn ogen
ze likt mijn tranen op
ik kijk haar aan
een verstandhouding
ik strek mijn vinger uit
strijk langs haar oog
en voel een traan
dag liefste makker
vier poten
een hart van goud
ogen die me
volgden
overal waar ik ga
steeds op tijd
sm tranen
te stelpen
altijd dicht bij mij
nu is het over
mis ik jou
en mis je mij
moeders dan?
de as van moeder
staat in een vaas
ze staat op de kast
te wachten
op haar
laatste rustplaats
moeders
staat daar
niet zo alleen
altijd drapeert
de kat zich
om haar heen
tong over mijn shirt
zachtjes
likt ze met
haar tong
over mijn shirt
het zal wel
smaken naar zout
het zal wel
lekker zijn
al kan ik
het me niet
voorstellen
dat ze
dit echt
fijn vind
op het dekentje
spinnend
als een tol
van het spinnewiel
ligt ze
mooi te wezen
knorrend van genot
omdat ze
op haar
eigen dekentje
mocht
koppie onder mijn kin
die kleine straatmeid
van mij
komt eraan
brommend
knorrend
gaat ze staan
even haar koppie
tegen mijn kin
ik kus haar
zij gaat er tegen in
loopt onder mijn
hoofd door
streelt even
met haar staart
dan komt ze terug
koppie onder
mijn kin
het is een
klein
maar erg
groot
liefdes gebaar
je bent er niet
ik hoef je het niet te vragen
het hoeft niet zo te zijn
ik wil niet
samen meer zijn
als ik de deur open
van mijn huis
zijn het de vertrouwde geuren
zijn het de katten
die ik begroet
eerlijk delen
zie daar nou zitten
samen op mijn bureau
ze zitten kaas te bedelen
die ze krijgen ook
eerlijk zullen
we alles delen
zij de kaas
ik het droge brood
koester me
ik zie je ogen
klein en dapper
als je bent
ik zie je verlangen
in je ontstaan
ik zie de lokroep
om verlangen
mijn kleinste kat
zegt alleen
koester me
boeken lezen
ik zit te lezen
plotseling een kat op schoot
wil even aandacht
ik kroel
haar bijna dood
later aan de
kant gezet
boek weer ter hand
nu gaat
ze het proberen
ia de andere kant
aandacht kan ik
haar niet genoeg geven
ze is soms
zo bijdehand
een kir van genot
boing
ze springt
zomaar op tafel
even dicht bij
me zijn
me raken
met haar kopje
even een lik
ze kirt
van genot
omdat ik het ben
die naar haar
terug knort
de tranen van mijn kat
de tranen van mijn kat
die zijn gevallen
het was heel gek
ik wilde
dat ik ze
niet gezien had
kattentranen
zijn zo
moeilijk te drogen
en er is zo
moeilijk
achter
de reden te komen
het roze lapje
die kat van mij
git en git zwart
dieper dan
diep
kijkt me
met haar door
dringende ogen aan
even zeg ik wat
meteen zie
ik die roze lap
die dan
likkebaarden
laat zien
dat ze
het fijn
vind bij mij
glurende kat
ze zit te kijken
achter het
venster glas
kijkend naar
wie er langskomt
naar waar ze
nooit eens was
ze zit te kijken stiekem
heel onverwachts
kijken naar
de buren
die kijken
naar mijn
glurende kat
achter het glas
als ik thuiskom
als de regen
mij doorweekt heeft
als de storm
mijn haren
heeft los gewaaid
als niets meer
is zoals het
allemaal moet zijn
zie ik 4 ogen
die naar me kijken
die al in
de houding staan
zachtjes
kruipen ze
dan tegen me aan
knorren en spinnen
van genot
als ik thuiskom
zijn zij er altijd
thuiskomen
is zo een
genot
ze bekijkt de wereld op haar manier
de hele dag
ligt ze te slapen
gewoon languit
of opgerold
af en toe even
ontwaken
even kijken
even eten
even ruiken
even gaan
ze bekijkt de wereld
op haar manier
met maar 1 vraag
wanneer
kan ik weer
slapen gaan
koppie door de luxaflex
pootjes op de lamel
ze steekt haar
hoofd eruit
ze kijkt het aan
ze kijkt naar buiten
hoe het
in die wereld
toe zal gaan
kopjes geven
zachtjes
het donzen velletje
tegen mijn kin aan
knorren van genot
vragen en smeken
niets anders
niets meer gedaan
kopjes geven
zachtjes
teveel aandacht
teveel gevraagd
kopjes geven
zij is het
die steeds
te vaak te veel
aandacht
vraagt
kat in de kerstboom
de boom opgezet
de boom die
soms meer
dan niets telt
de boom
die soms ineens
zomaar valt
de kat
hing er in
en nu is de
kerst gebroken
zoals de
zoveelste bal
zachtjes kruipt ze tegen me aan
zachtjes hoor
ik haar nagels
tikken op het
laminaat
langzaam
komt ze dichterbij
langzaam
kruipt ze
zachtjes
tegen me aan
ze volgt me overal
waarheen ik ook ga
waar ik ook sta
ik zie altijd
haar als
schaduw achter
me staan
ze komt
steeds dichter
bij steeds
is ze nabij
de kat die
soms als
een schaduw
van mij kan zijn
nestelen in mijn armen
nestel in mijn armen
kroelen dat wil je wel
de kleine
die me even
laat zien
dat ik er ben
nestel in mijn armen
zoals je altijd
al deed
ik zie je liggen
diep van binnen
voel ik liefde
voor jou ontstaan
zo’n laatste avond
zo’n laatste avond
heeft ook wel wat
zomaar
niets doen
even gewoon
zitten
gewoon er zijn
zo’n laatste avond
heeft ook wel wat
niks niet gedachten
of gevoelens
alleen lekker
kroelen
met
de kat
even een kusje op haar hoofd
onvoorwaardelijke liefde
telkens even
haar kopje
tegen mijn kin
ze kruipt langs mijn
hoofd
laat weten
dat ik haar
liefste ben
onvoorwaardelijke liefde
liefde voor zolang
als ze leeft
mijn kleine kat
die altijd
al aan mij
steeds weer
meer
liefde geeft
besloten om mijn leven alleen te leven
ik heb besloten om
mijn leven alleen te leven
zonder jou
zonder wie dan ook
mijn poezenbeesten
heb ik mee genomen
die staan altijd
naast mij
besloten om
mijn leven
alleen te leven
zonder liefde
zonder jou
aan wie denk je nog
aan wie denk je nog
als je soms
ineens
terug kijkt
denk je aan mij
denk je aan
mijn leven
wat ik in je
leven betekenen zou
denk je aan
mijn katten
die je niet missen
of denk je soms
dat je
nog steeds
van
me houd
als ze koppies geeft
als ze in de nacht
ineens
beseft
dat ik
alles voor haar ben
als ze luidkeels
ligt te spinnen
omdat ze
vreselijk veel
om me geeft
kan ik niets
anders verzinnen
waar ik
voor leef
en dan is er die haarbal
terwijl ik
me suf zit te piekeren
naar een waarom
en daarop ook
nog een antwoord wil
weet ik het niet te pakken
want het is zo vreselijk stil
ineens komt ze aangeslopen
kruipt dicht tegen me aan
streelt met haar kopje
onder mijn kin
en laat me weten
dat ze met mij
meeleeft
ze kroelt wat
koppies geven
aan mij
zonder te vragen
ze kroelt langs
mijn wang
mijn kleine
schildpadpoes
..dan alleen naar huis
omringt door vrienden
die mij
in hun warmte laten zijn
sta ik te staren
naar de lege plek
waar jij had moeten zijn
terug naar huis
waar twee warme lijven
wachten op mij
gevangen in hun
warmte
het pruttelen van
de katten
voel ik me
niet zo alleen
aaibaarheidsfactor 12 min
je kroelt wat
zonder je nagels
in te trekken
je trekt lange
nerven in mijn huid
ineens
besef ik het
des te beter
jouw aaibaarheidsfactor
is 12 min
jij kan niet
tegen al die aandacht
jij slaat er meteen
tegen in
gekke katten
hoewel ik
heel mijn leven
al met ze deel
snap ik ze soms
niet eens
dure speeltjes
plekken om te slapen
waarin ze weg kruipen kunnen
niets trekken ze zich er
van aan
ze spelen met
de propjes van papier
ze slapen op het
minst warme plek
gekke katten
soms zot
maar meestal
te gek
ze is stervende
de tumoren
goede en kwade
gaven
die door haar lichaam
dwalen
steeds verder
met hun vernielingen
gaan
het leven dat
langzaam uit jou verdwijnt
mijn maatje
mijn zielsverwant
zonder jou
lijkt het leven killer
lijkt het leven zo traag
verder te gaan
liefste kat
die bijna heel mijn
leven bij me was
je bent stervende
kon ik je maar
laten gaan
de keus is aan mij
nu de tijd
zijn vernietigende werk
heeft gedaan
ik weet dat niets
meer aan jouw ziekte
kan worden gedaan
moet ik beslissen
moet ik je laten gaan
ik huil met heel mijn hart
ik huil met heel mijn ziel
mijn maatje van een half leven
mijn dierbaarste bezit
dat altijd bij me was
dat thuis zat te staren
of ik er bijna was
ik moet je laten gaan
ik vecht
ik schreeuw
ik kan die keus
niet aan
en haar ogen gingen dicht
langzaam
begon het te werken
langzaam
heel langzaam
gingen haar ogen dicht
haar adem bleef even
hangen
het leven verdween
langzaam
heel langzaam
heb ik haar neergelegd
nog nooit heb ik zo
zwaar over leven en dood
na gedacht
haar achterlaten
daar waar niemand
echt zijn wou
ik heb haar naar haar
graf gedragen
ik weet nu
hoe het is
iemand te verliezen
waarvan je zoveel houd
zonder de zakdoek
dierbaar huisdier
het was heel wat
wat je me gaf
ik heb je opgenomen
met me mee gedragen
heb me af gevraagd wat
het doel hier van kan zijn
ik heb je eigenhandig begraven
onder mijn raam
heb er een appelboom
op gepland
zodat jouw
energie
jouw zijn
nooit zal verdwijnen
jij altijd ergens
voor mij zal zijn
als ze ligt te slapen
in het ogenblik
van even samen
begint langzaam
de dag te ontwaken
langzaam
gaan haar ogen dicht
heel langzaam begint ze
te knorren
te spinnen
langzaam valt
ze in slaap
langzaam
kruipt ze dichter
tegen me aan
als ze ligt
te slapen
kan niets
veiliger zijn
dan langzaam
met mij
de wereld van dromen
in te gaan
ze was even maar verloren
ik hoorde wel haar schreeuw
ik zocht haar overal
kon haar niet vinden
er was niets
wat me aan
wijzen kon
waar ze zou zijn
ik hoorde wel haar schreeuw
in angst gevangen
daar waar ze geen
uitweg meer zag
ze was even verloren
in de wanhoop
dat het leven
uit haar
verdwenen was
en ze spon
in de ochtend
langzaam breekt
de dag aan
open mijn ogen
daar staat
mijn ijskoningin
ze kijkt me aan
spontaan
begint ze te spinnen
vol geluid
blij dat ik
weer ben ontwaakt
blij dat ik
bij haar wil zijn
ze ligt veel
de hitte
is haar teveel
ze ligt maar
te wachten
totdat er
iets Verkoelens verscheen
ze hijgt het telkens uit
de ijskoningin
ontdooit
door de hitte
van buiten
ze kwam er
niet onderuit
brok in mijn keel
onvermijdelijk
is het moment
dat ik besef
dat het moet
dat ik niet
meer anders kan
haar lijden
is groter
dan haar levensdrang
onvermijdelijk
haar opgenomen
met haar
gegaan
zonder weerstand
is ze mee gegaan
onvermijdelijk
haar in laten slapen
omdat ik niet wil
dat ze
zo lijden zal
dag ijskoningin
ik voelde het ontstaan
dat waar ik al
jaren bang voor was
daar waar ik
in mijn nachten
slapeloos door was
ik wist gewoon
dat het niet goed zat
heb lang nagedacht
wat ik zou doen
hoe pijnlijk het
ook is
jij was me lief
soms moet je
beslissen
hoe erg het gemis
ook zal zijn
iemand die zoveel
liefde gaf
mag niet
door egoïsme
door gaan in pijn
lang nagedacht
maar het is goed
ik zal je laten gaan
dag ijskoningin
je was een
onderdeel van mijn bestaan
nooit meer dat kleine piepje
miauwen kon ze niet
alleen maar piepen
als ze me riep
ze kon op die manier
me vertellen
dat haar iets niet zint
in de nacht
kroop ze soms
naast mijn oor
om door haar gespin
me te wekken
zodat ik wist
dat ze haar hart
aan mij verloor
nooit meer nu
dat piepje
nooit meer dat gespin
ik zal haar missen
ze was
mijn beste vriendin
als ze moet dan mag ze
mijn schaduwkatje
in het holst
van deze tropische nacht
sluipt zij mijn
slaapkamer binnen
zoekt een slaapplaats
in deze nacht
even kijkt ze
om haar heen
vind dan de beste plek
kruip met al haar haren
zo dicht mogelijk
tegen mij aan
in mijn nek
feesttijd voor ons drieën
elke middag
wil ik even liggen
gewoon ontspannen
van de dag
mijn schaduwkatje
kruipt dan onder de dekens
waar ze in mijn
knieholte liggen gaat
de ijskoningin
kruipt op
de plek
die niemand meer
beslapen zal.
het is feestelijk om
zo met z’n drieën
even ontspannend
de wereld buiten
te laten staan
het onbeslapen deel
mijn bed
beslapen
met z’n twee,
soms met z’n
vieren
als de katten
meededen
omdat ze ook
bij ons wilden zijn
het onbeslapen deel
dat nu al nachten
te wachten ligt
totdat jij
weer terug zult komen
om weer deel
te nemen
aan het leven
wat je met ons
deelt
Hits: 95