kloktijd2

om jou te gedenken

elk jaar ga ik terug

naar de dag

waarop ik je verloor

voor altijd

waar we zonder

iets te kunnen zeggen

ineens zomaar uit elkaars leven

verdwenen

waarin onze liefde

verboden was in die tijd

elk jaar ga ik terug

om bloemen neer te leggen

daar waar

jouw en mijn liefde

rust


niet weggevlogen

altijd verdwenen

uit mijn leven

als je even langskwam

even maar bleef je dan

samen even praten

dan belanden in elkaars armen

elkaar zoenen

omdat we ontdekten

dat een week zonder elkaar

zo eenzaam is

totdat je besloot

te blijven

al vraag ik me steeds af

voor hoelang je er zal zijn


langzaam laat de liefde los

heel langzaam

laat de liefde los

bij elke leugen

die gezegd is

elke afspraak

die niet nagekomen is

langzaam

verdwijnen de laatste restjes

van wat er nog aan liefde was

langzaam komt het besef

dat het beter is

zonder jou verder

te gaan


het verdorde leven

langzaam verdwenen

de levenssappen

uit het leven

langzaam verdween

de levenslust

het was tijd

om te gaan

loslaten

van het gevoel

dat je onoverwinnelijk bent

ineens beseffen

dat je soms zomaar

ineens niet meer tegen

iets vechten kan

dat je alleen maar kan aanvaarden

dat je deze strijd niet winnen kan


geknakt

haar broze stappen

in haar laatste dagen

waar de mist

steeds meer

bezit van haar neemt

zit ze gebogen

voor het raam

met stille tranen

die langzaam vallen

op het tapijt

ze weet dat ze de grip verliest

ze raakt niet alleen het nu

maar ook haar grip op het  leven kwijt


tranen op de rozen

staan bij daar

waar men zegt

je lichaam ligt

maar daar ben je niet voor mij

ik laat mijn tranen

gewoon maar stromen

op de rozen

om mijn hart te vertellen

dat je daar niet ligt

maar dat ik

jou altijd

in mijn hart

vind


het staat op uitbreken

nog maar even

dan zal het in volle kleur

ontwaken

zal ineens de liefde

die ik voor jou voel

waarheid zijn

nog maar even

dan ben jij

verbonden met mij

zullen we samen zijn

in de toekomst

van de tijd


vlinder in mij

de vlinder in mij

die ik altijd voelde

die ik verwarde met verliefdheid

op een ander

bleek de vlinder te zijn

die me liet weten

dat ik  door het leven

dartel

dat ik elke dag weer

meer en meer

van het leven hou zou

 

Hits: 39