licht1
gaten in het verlangen
verdwenen hartstocht
in de momenten
van het opnieuw gaan zoeken
naar de uren dat we niet samen zijn
verliezen van gevoelens
van verlangen
omdat de liefde
ineens verdwijnt
doordat het moment
van beslissen
ineens voorbij
blijkt te zijn
daar waar de prins verdween
zachtjes huilen
in de nachten van de dag
toekijken hoe een toekomst
langzaam verdwijnt
aan de horizon
waarin geen woorden staan
waar de gedachten
niet meer spelen met het spel
van samen wel of niet
daar waar de prins verdween
verdween de hoop
op ooit en misschien
verdwenen huis
alles opgepakt
om in te pakken
in de nieuwe uren van de tijd
waarin de uitdagingen
meer dan welkom zijn
stil bekijken naar de verloren
momenten van zijn
ingepakt huis
dat nooit een thuis bleek te zijn
maar even een tijdelijke veiligheid
waarin ik me niet
mezelf kon zijn
gesprekken in de late avond
terwijl het licht
langzaam dooft
de sterren hun lampjes
laten schijnen
ontstaat er langzaam een gesprek
waarin we kwetsbaar en open zijn
waarin we de gevoelens
van toen en nu bespreken
waarin we elkaar intens aanraken
met onze woorden
waarin we meer dan ooit
met elkaar verbonden zijn
waarom raakt het mij
verloren woorden
die ineens mijn ogen zien
de gevoelens die even
totaal verward raakten
in de netten van verlies
geraakte gedachtes
aan verlies wat niet was
wat niet kon zijn
maakt het bizar
dat ik totaal verward
kijk naar jouw woorden
waarin staat
dat jij gelukkig
met hem blijkt te zijn
laat het licht maar branden
geen duisternis
meer in mijn hart
de zon breekt door
ik zie hoe het kan zijn
raak mij niet meer aan
in het verlangen
van dat ik ooit met iemand
samen wil zijn
laat mij gaan zodat ik weet
dat ik niet verliezen zal
in het licht dat nu
zo intens diep
van binnen
in mij brandt
verdwenen in de nacht van de hartstocht
gevangen in de armen
van de nacht
gevangen in de uren
van de hartstocht
gevangen in de gedachten
van voor maar even
totdat de dag kwam
verloren uren
van tederheid
van naar elkaar verlangen
dat is geblust
in de stilte van de liefde
verdwenen we weer
in ons eigen leven
verdween de hartstocht
voor heel even
maaltijd van de liefde
gedekte tafel
voor vier personen
waarbij wij als
ere gasten zijn gevraagd
om mee te eten en te genieten
van elke seconde van de tijd
kijken elkaar in
de ogen waaruit
pure liefde spreekt
zie ik dat de maaltijd van de liefde
voor ons voor eeuwig
blijkt te zijn
het gedoofde vuur
het vuur van verlangen
het vuur van de hoop
het vuur van verliefdheid
dat langzaam verdwijnt
in stoffig as
waardoor de smeulende
wanhoop
zijn kop opsteekt
waarin je geen
woorden meer vind
waarin liefde geschreven
staat
wachten tot je thuiskomt
kleine momenten
van pril geluk
waarin ik jouw ogen
lezen kan
waarin geschreven staat
dat jij altijd op mij
wachten zal
totdat ik jouw hart
thuis komen
zal
Hits: 76