licht 3
laten we dansen in de straten
de muziek uit het draaiorgel
vraagt ons om mee te doen
te dansen en te springen
om er te zijn
samen staan wij te staren
naar daar waar wij zo bang voor zijn
om als mannen arm in arm
innig te dansen
omdat wij samen
zo gelukkig zijn
ondanks dat ik gevangen ben
gevangen in de tijden
van verloren winnaars
zit ik te staren
naar de sterren in de nacht
zacht begin ik te zingen
zing ik het lied van verlangen
zing ik het lied
van dat ik nog ben
zing ik over verloren dromen
zing ik zoals ik alleen
zingen kan
en hij buigt
gebogen loop ik door de regen
die mijn tranen verbergt
om het verloren verdriet
van het verlangen
wat niet kan zijn
als verliezer van
de ongelijke strijd
kijk ik naar de stille
momenten van de natuur
waar ik ineens zie
dat de boom voor mij buigt
een poortje maakt
waardoor ik vanuit de regen
in de zon geraak
wachten totdat het niet komt
wachten op een bankje
in de zon
kijken naar de mensen
die langslopen
die soms even lachen
soms hem niet eens zien
raakt hij verdwaald in zijn gevoelens
van waar hij kan zijn
verloren kijkt hij naar de wereld
in de hoop dat wat moet komen komt
al weet hij zelf nog niet
wat dat is wat komen
moet
gevangen in de natuur
de bomen
die mijn omarmen
die mij zeggen
dat we samen moeten gaan
raken zachtjes
mijn haren aan
fluisteren lieve woordjes
waarin ik horen kan
dat ik sterker ben
dan ik dacht te zijn
onderweg naar mijn lach
ergens tussen
ooit en misschien
ben ik mijn lach verloren
in de verlaten uren van de tijd
raak ik langs
vertrouwde herinneringen
waarin ik mezelf terug
lijk te vinden
totdat ik jouw lach zie
als je mij zoekend ziet staan
kijken naar liefde
op de uitkijk staan
kijken naar dat wat
de belofte was
toen ik net in het leven kwam
een leven vol liefde
waarin ik mezelf
ontmoeten zou
kijken naar het stille water
zonder rimpelingen
vraag ik me af waar de liefde
is gebleven die
ooit komen zou
als in een achtbaan
laatste momenten samen
verward in de armen van het laten gaan
kijken we elkaar aan
dan laat ik je los
jij gaat naar daar waar jij nu
rust zult hebben
de emoties die door mijn lijf gieren
van onvermogen
de achtbaan van gevoelens
die door mijn heen razen
omdat ik niet kan beseffen
dat jij nu echt
weg bent gegaan
omdat het wachten te lang duurde
zitten te staren
naar onze brokken die er ontstaan
verloren momenten van
houden van
die nu de scherven zijn
van het verloren moment
niet durven zeggen wat je voelt
wat je wilt
verdwenen is dat wat er was
omdat we beiden te laf waren
om te zeggen
wat we voelden
voor elkaar
Hits: 67