limes5
hoogspanning
de spanning
is ondragelijk
sinds ik jou heb gezien
sinds ik jou
verloren ben
in de massa van
verborgenheid
kijk ik in jouw nietszeggende ogen
waarin geschreven staat
dat jij een andere weg
hebt gekozen
dan ik de mijne
heb gekozen
zorgvuldig zorgen
heel voorzichtig
aanraken dat wat er niet is
onbegrijpelijk dat dit
er zomaar is
zonder vragen
met een tevreden blik
onbeschrijfelijk
hoe je langzaam
de weg naar mijn hart
bereikt
zonder wat te zeggen
door er gewoon te zijn
ragfijne momenten van geluk
teder
bijna zonder wat te zeggen
zonder aan te raken
de stilte van de liefde
die ons diep van binnen raakt
kleine draadjes
die onzichtbaar ons raken
verbinden
daar waar we niet verwachten
dat we het konden aanraken
kleine tintelingen van geluk
omdat we het geluk hadden
elkaar te ontmoeten
in de nacht
onbereikbaar ver
onbereikbaar ver
boven de afstand
en de tijd
zweef je daar
zonder te beseffen
dat ik je nog diep van binnen raak
onbereikbaar lijkt de tijd
zijn klok te laten slaan
in de eenzaamheid van
het leven
van het bestaan
toen de wereld stil viel
onbegrijpelijk momenten
van het niet kunnen bevatten
van wat eens er altijd was
loslaten van de tranen
van het niet meer weten
waar te gaan
totdat ik jouw hand
werkelijk los moest laten
ik zelf weer verder moet gaan
naar de toekomst
om terug te kijken op een
mooi leven omdat jij
mijn liefste was
verdwenen in de stilte van de tijd
laten gaan
zonder te willen dat het gaat
loslaten zonder het
te willen loslaten
huilen zonder
dat de tranen er zullen zijn
zwijgend kijken
hoe de tijd zijn ogen laat zijn
in de tijd van niet meer
samen zijn
beeld van verlangen
kijken naar de schoonheid
van de natuur
die ik zag ontwaken
doordat mijn ogen keken
met de schoonheid
van dat moment
waardoor ik ineens
alles veel mooier
zag
geen post vandaag
zitten staren
naar de lege bus
van dit jaar
waarin geen woorden
te vinden zijn van jou
geen gedachten
gevangen op papier
alles is stil in mij
omdat jij
vergat mij te schrijven
na de woorden
het is misschien voorbij
kon ik je maar toelaten
kijken in jouw
met hoop geschreven ogen
na de vraag of ik
jouw geliefde voor altijd wil zijn
besef ik dat mijn hoofd
het niet aankan
om nu toe te geven
aan de liefde voor altijd
omdat ik hem
voor mijn gevoel
net verloren heb
hij nog steeds mijn hart bewoond
zonder dat ik het soms doorheb
het raster van het verleden
door de tijd
zijn de dichte platen van het verleden
veranderd in de luchtigheid van deze tijd
kijk ik met andere ogen
met ander gevoel
naar dat wat toen
zo vreselijk moeilijk leek
wat ik niet bevatten kon
terwijl als ik nu
terugkijk naar het verleden
zie ik dat het eigenlijk
best meeviel
wat er toen
eigenlijk was
Hits: 56