lissabon1

zeg het maar niet

zeg maar niet dat je

niet meer zonder me kan

ik kan daar niet mee omgaan

zeg maar niet dat je

me nooit verlaten zal

omdat ik dat niet geloven wil

zeg niet dat je altijd

van me zult houden

omdat ik niet weet of ik

altijd van jou houden kan

zeg het maar niet

dan is het zoals het is

zoals het tussen ons moet zijn


omdat het even moest

verdwenen dromen

van de nachten die ooit

als sterren straalden

vergaande glorie

van de liefdes die niet meer zijn

kijken naar de stoffig geworden

gevoelens

die niet meer kunnen voelen

omdat de liefde

voorgoed met de dood

verdween


soms mis ik die hand

dwalen door vele steden

waar ik mensen vang

die gevangen door hun verleden

leven op straat

raak ik soms zomaar

even mijn vader in gedachten aan

denk ik dat ik soms zo graag

nog een keer met hem

hand in hand

door de straat van het leven

zou gaan


jij mocht uit mijn hart vertrekken

kijkend naar jouw ogen

die me vragen of je mag gaan

ik raak teder je laatste

woorden aan

zeg dan dat het goed is als je gaat

dat ik in mijn hart ruimte zal maken

voor iemand anders dieĀ 

graag met mij

verder op mijn levenspad

verder gaat


nu ik de liefde proef

dwalen in jouw hart

waar ik altijd welkom ben

kijken naar de dromen

die er ooit ontstonden

die er waren

waarin ik nu een rol speel

de toekomst die staat geschreven

in de slagen van jouw hart

drijf ik langzaam verder

in jouw liefde

waarin ik mezelf

steeds meer geworden ben


laat me niet alleen

ook al weet ik dat je niet van mij houd

dat ik niet de man ben die je wilt

vraag ik je voordat je weggaat

nog even te blijven

gewoon even nog mijn armen

om jou heen te slaan

voordat je je schoenen oppakt

om verder te zoeken

op het liefdes pad

naar diegene die je hoopt te vinden

laat me nu nog even niet alleen

omdat ik zonder jou

deze nacht

even niet verder kan


verdwenen romantiek

lieveling

de nachten waarin wij elkaar

niet los konden laten liggen al ver achter ons

we zoeken niet meer elkaars warmte op

als we samen zijn

we kijken naar elkaar met ogen vervult

met liefde waarin zoveel

houden van geschreven staat

de romantiek is allang verdwenen

samen zijn we gelukkig als we samen zijn

lachen we nog steeds samen

om wat er is of was

is elke dag weer een feest

als ik naast jou

ontwaken mag


verdriet van verlaten

achtergelaten daar waar veel mensen zijn

die kijken naar de ogen van

die daar alleen zit

die zit te wachten of

hij terug komen zal

kijk ik met hele andere ogen

bedenk ik me ineens

hoe verdrietig het is

als je vastgebonden aan een boom

zonder dat je weg kan

achtergelaten word

waar niemand je vinden kan


langzaam komen er barsten in mijn hoop

symbool van de hoop

die wij dagelijks dragen

blijkt ineens langzaam

zijn glans te verliezen

verdwijnen we in ons geluk

zien we de hoop

steeds verder weg gaan

op dat wij voor elkaar

de beste maatjes

waren


onderweg

verloren gedachten

aan wat achter mij ligt

gevangen in het verleden

waar ik mijn jeugd achter

heb gelaten

kijk ik uit over de straat

naar ergens heen

loop ik langzaam

doelbewust

naar daar waar ik

nog lang

niet wil zijn

Hits: 90