londen22e

dansen door het leven van nu

de muziek

van het eeuwige ritme

van de slagen van mijn hart

die mij dwingen om te dansen

in het leven

om te ademen op de slagen

van mijn gevoel

de me laten dansen

door het leven

omdat ik jou

heb ontmoet

de tand des tijds

de slijtage van de tijd

laat zijn weerslag zien

in de ogen van jou en mij

we zien de jeugd

langzaam verdwijnen

in de vele vragen 

over het leven

die we elkaar stellen

als we samen zijn

overdonderende hitte

de magische hitte

die ik voel

als ik bij je ben

maakt dat ik me soms

lamgeslagen voel

omdat ik niet meer weet

wat ik kan doen

ik me afvraag

hoe het zal zijn

als we echt

samen zijn

de zwarte schaduwen in mijn leven

terwijl de tijd mijn lichaam aanraakt

langzaam de grijze haren verschijnen

de rimpels hun opwachting maken

om te laten zien dat ik

geleefd heb

kijk ik soms naar de zwarte kanten

van mijn leven

waarin ik niet anders kon

dan ik toen heb gedaan

met de zachtheid van de jaren

kijk ik er glimlachend naar

zeg dan zachtjes

je zou het nu anders hebben aangepakt

dan je toen hebt gedaan

spiegelingen van de zon

onbekende beelden

die langzaam

mijn ogen openen

die me laten zien

dat de zon mijn hart aan raakt

doordat ik me openstel

voor jouw ogen

die mij vertellen

dat ik jou ook

diep van binnen raak\

gevangen in de rook van het verleden

de rook van het verleden

dat me nog steeds gevangen houd

zonder met te vertellen

wanneer het eindelijk

verdwijnen gaat

mistig loop ik te zoeken

naar de uitgang

van de vele vragen

die opkomen

als ik terug naar mijn

verleden kijk

langzaam ging je naar de hemel

langzaam

verdwijn je uit mijn leven

het afscheid dat

je gaat nemen van de tijd

die je ineens achter je laat

heel rustig adem je

je hebt volledige vrede met het gaan

terwijl in mij nog alles schreeuwt

dat ik niet zonder jou kan

ga je langzaam naar de hemel

waar je zonder pijn

zult zijn