nietsvervaagd3

oude liefde op pril geluk

het oude rood

van onze liefde

dat langzaam met de tijd verdween

maakte dat ik ineens

jou weer zag

zoals ik jou ooit zag

toen ik je leerde kennen

langzaam verstrikt raken

in het gevoel van

eeuwig samen

zie ik ons pril geluk

in de ogen van de dag

beschreven  staan

als het anders gaat

geloven

in dat we samen zullen zijn

voor de dagen

van onze tijd

vol overtuiging ja zeggen

tegen jou die in

mijn hart is gaan wonen

kijk ik je aan

omdat ik niet meer

had verwacht

dat jij en ik

ooit weer

samen zouden gaan

de beker gevuld met angst

late avonden

praten over onze diepste gevoelens

onze angsten die we

diep in ons dragen

pakken we samen op

we vullen de beker

met angst

die we toedekken

met al onze liefde

zodat de angst

onze liefde niet meer

verdrijven kan

onbereikbare vlammen

likkende vlammen

die de hemel aanraken

waar jij nu bent

staren naar de wolken

die mij niet toestaan

jou te zien

terwijl ik diep van binnen weet

dat jij zal zwaaien

als je mij

hier beneden

zou zien

verlaten woorden van tot ziens

geschreven woorden

waarin geschreven staat

dat jij en ik

niet meer zonder elkaar

verder door het leven gaan

totdat de fiets

die daar staat

waar jij en ik altijd

samen waren

me ineens deed beseffen

dat jij niet altijd

trouw aan mij was

heel zachtjes jou omarmen

late avond

thuiskomen in het huis

dat thuis is geworden

luisteren naar jouw ademhaling

die langzaam op en neer gaat

met de regelmaat van gelukkig zijn

leg ik zachtjes mijn armen

om je heen

kruip tegen je aan

om zo samen vredig te gaan slapen

om zo samen in onze dromen

verder te gaan

rusten in het bootje van tevredenheid

dobberen op de zachte rivieren

van het leven

langzaam dobberen naar de open zee

waar storm en regen

mij zullen raken

tevreden kijken

hoe het bootje van tevredenheid

overeind blijft

om zonder averij

de veilige haven

te bereiken

stoom afblazen

stoom afblazen

nadat het gevecht

over liefde gestreden is

naast elkaar liggen

te kijken naar de

schellen die van onze

ogen zijn gevallen

tegen elkaar aan kruipen

zeggen dat we deze strijd

samen ook weer

overleefd hebben

dat we ons klaar gaan maken

voor de volgende strijd

om ook die samen te verslaan

woorden op de gevel van een muur

woorden

die me even aanraken

omdat ze soms zo mooi omschrijven

wat ik altijd voel

geschreven woorden

die vertellen

over dat wat in de wereld speelt

die ik met mijn ogen bezien

met mijn eigen gedachten

vormgeef

om ze te delen

met de wereld

voor zie ze lezen wil

zachte geuren van jou

thuiskomen in het huis

dat ineens thuis is geworden

waar de zachte geur

van jouw liefde

me welkom heet

voordat ik je zie

met je stralende ogen

omdat jij mij hebt gemist

zoals ik jou heb gemist

in de uren van de dag

dat we niet samen waren

en hij lachte tevreden

zijn ogen sloten

in de laatste minuten van zijn zijn

hij verdween met een zachte glimlach

om zijn lippen

omdat hij echt wilde gaan

hij was klaar

zijn taak op deze wereld

was volbracht

hij lachte tevreden

omdat hij wist

dat er een ander

paradijs op hem wacht