nijmegen1
altijd gezelschap
in het bos
waar niemand is
kan het soms zo eenzaam zijn
daarom is een bankje
gemaakt
waar je kan zitten
naast een boom
waarmee je dan praat
zo ben je nooit helemaal
alleen
de vuile was buiten gehangen
jaren samen
telkens weer
het geheim bewaren
van ons heimelijk
samen zijn
niet meer het
kunnen verdragen
dat het zo zal zijn
daarom samen besloten
de vuile was
buiten te hangen
zodat wij nu
openlijk
samen kunnen zijn
verloren huis
druk heen en weer
zoekend naar de liefde
van de dag
dan terugkomen in het heden
waar ik vertwijfeld
sta te kijken
naar waar ook
weer mijn huis
van de liefde was
niet kunnen kiezen
welk huis ik binnen zal gaan
daarom maar buiten blijven
kijken naar jou
in welk huis
jij binnen zou gaan
hij legde zijn glazen vleugels neer
hij legde zijn glazen vleugels neer
stil en teer
na het gevecht
met de dood
om te overleven
hij legde
zijn glazen vleugels neer
nadat hij de moet
opgegeven had
te vechten tegen
de gevreesde ziekte
hij legde
zijn glazen vleugels neer
om zonder vleugels
voor altijd
op reis te gaan
starende kinderogen
na de gruwel
te hebben gezien
in het kamp van de dood
sta ik ineens
oog in oog
met starende kinderogen
die me lijken te vragen
wat er met hun
lichamen is gebeurt
ik kijk maar heel even
mijn dag is niet meer zo
zonnig gekleurd
ze wilde een kopje thee
ach we zagen
het met elkaar gebeuren
oma was weer aan de haal
haar heden verdween
wat in de mistige wolken
in haar hoofd
met haar rollator
ging ze op pad
om thee te halen
bij de eerste
de beste coffeeshop
ging ze binnen
ze liet haar rollator staan
om te vragen aan het loken
of ze een kopje thee kon krijgen
voordat ze
verder ging
op haar steeds
mistiger wordende
levenspad
het spel is gespeeld
we legden
onze kaarten
maar op tafel
de liefde is niet meer
wat het was
we kunnen nog
uren praten
over waarom het niet was
wat het zou moeten zijn
laten we maar liever zwijgen
zo doen we elkaar geen pijn
laten we elkaar de handen schudden
als winnaars
elk weer een
ander spel
in gaan
ach iedereen heeft wel een rugzakje
pratend met jou
over je verleden
dat wat je allemaal
mee hebt gemaakt
doet me beseffen
dat het een soort van
opbieden lijkt te zijn
natuurlijk heeft
iedereen zijn
eigen bagage
zijn eigen rugzakje
maar terwijl jij
mij er uitvoerig over verteld
denk ik alleen maar
dat jouw rugzak
veel groter is gemaakt
dan hij werkelijk zal zijn
en dan kijk ik in de spiegel
in de ochtend
als ik in de spiegel kijk
zie ik een totaal
ander persoon
dan die ik
de avond
voor het slapen gaan zag staan
ik zoek nog even
grondig in mijn toilettas
naar het gezicht
dat ik gisteren zo
geweldig vond
totdat ik besef
dat de nacht
mijn gezicht
van een lach voorzag
Hits: 46