opgeborgen1
geen antwoorden gekregen
de dagen gaan zo
hun eigen leven
ik raak ze elke dag
wat verdwaasd aan
zie dan de ongeschreven brieven
waarop de antwoorden
niet bestaan
raak verstrikt in het verlangen
om nog even bij jou te zijn
zodat ik antwoord kan krijgen
op mijn duizenden vragen
waarom het loslaten
zo pijnlijk moet zijn
verborgen geheimen
verscholen achter deuren
die eigenlijk niemand
open mag doen
zitten de verborgen geheimen
van wat men liever
niet laat zien
stille getuigen van wat was
of nog is
raak ik ze soms even aan
door net iets verder te kijken
dan dat wat er is
omdat jij mag
ontmoeting zomaar
ergens op straat
ogen die raken
die stralen
waarin wij beiden verdwalen
samen praten over wat en wie we zijn
nadat jij mijn hart
had geplakt
kreeg jij de sleutel van mijn huis
zodat jij altijd welkom bent
in mijn leven
waarin ik met jou
gelukkig ben
wassende water
de stoffige tranen
van het verleden
die mijn hart soms vullen
raak ik even heel stil aan
kijk ik naar de resten
van verdriet die nog niet
weg kunnen gaan
laat ik het water van mijn tranen
hun helende werking doen
laat ik langzaam de pijn verdwijnen
door het wassende water
om de pijn van toen
vervaagde herinneringen
dromen bij de gedachten
aan wat ooit eens was
het vangen van dromen
in het verleden van de tijd
staren naar de dagen die
hun uren vervolmaken
waarin ik mezelf
terug lijk te vinden
in de belofte
van altijd
–
als het vuur gedoofd is
dansen op de toppen
van de nacht
de muziek die zijn ritme
door mijn aderen jaagt
kijken naar jouw ogen
waarin de liefde meer dan eens
verdwaald
verliezen van de dromen
van liefde
het vuur dat met het stoppen
van de muziek
voor altijd
is uitgevaagd
getuige van er zijn
verloren ergens
zomaar op straat
lag daar de herinnering
van altijd
gekocht verlangen
dat niet meer werd gedragen
dat alleen maar was
als symbool van
dat iemand ooit
heel blij met
hem was
verdwenen in de tijd
verdiept in de
wereld van nu
gevangen in de gedachten
aan wat er zoals gebeurt
kijken naar dat wat niet
echt nabij is
kijken naar de belevenissen
van anderen
terwijl om hem heen
de wereld
zijn eigen weg gaat
waarin meer gebeurt
waar hij getuige
van zou kunnen zijn
zodat ik niets meer kan horen
alle leugens
die door jou werden gezegd
die zorgden dat ik verdween
in mijn eigen wereld
van deze tijd
mij afsluitend voor nog meer woorden
verdween ik
in mijn eigen wereld
waarin de stilte
getuige is van
de waarheid
stille geuren van toen
dwalen in mijn herinneringen
van lang geleden
ruik ik de stille geuren
van toen
raak ik zachtjes met mijn adem
de wereld van het verleden aan
verdwaal langzaam in de tijd
van herinneringen
waarin jij en ik
samen
zo intens gelukkig
waren
Hits: 68