ouderdom1

gevonden in de droom van gisteren

heel langzaam

jou aangeraakt

in de zon van vandaag

kijken naar jouw gezicht

waarin ik jou en mij geschreven

zie staan

vervagen van mijn angsten

verdwijnen van mijn gevoel

ik zweef tussen vandaag en morgen

in de gevonden droom van gisteren

het water dat mij raakt

diep van binnen

zit een vulkaan aan water

dat zijn verdriet nog niet

heeft aangeraakt

dat nog steeds van binnen

bepaald wanneer ik vrijuit kan gaan

zonder het verborgen verdriet

waarin ik soms zomaar verdrink

waardoor ik soms

niet meer weet wat ik voel

wat ik denk

als al mijn tranen schuilen

verdronken in het verdriet

van jou voor altijd te moeten

laten gaan

niet meer kunnen vragen

hoe ik het anders had moeten doen

niet meer dat eitje dat jij voor mij maakt

het zijn kleine momenten

van tederheid

waardoor mijn tranen

zich verschuilen

in het moment

van niet meer

verbonden mogen zijn

ach die jaren

als ik denk aan het verleden

waarin wij samen

verbonden waren

door een speling van het lot

elkaar weer aangeraakt

in het heden

waarin wij verbonden raken

door de tijd

besef ik ineens

dat jij en ik

goed samen zouden gaan

als jij en ik

meer van dezelfde leeftijd

zouden zijn

breng me naar het licht

gevangen in mijn diepste

angsten van het leven

zit ik  verstart te kijken

naar de ogen van de morgen

waarin ik even geen zon meer zie

dan ineens zie ik jou lopen

ben jij ineens dicht bij mij

pakt mijn hand vast

brengt me in het licht

waar ik mezelf kan zijn

foto van verlangen

spiegelbeeld

van even

gevangen in de

regendruppels

in een plas

kijken naar verloren

dromen waarin het verlangen

verdampt tot helder glas

huilen omdat ik jou zo mis

krampachtig

vechten tegen het onrecht

het niet kunnen pakken

van dit moment

verdwenen in de minuten

van de angst

waarin ik jou zo mis

mijn hart naar jou verlangt

waarin ik jou nog even

aanraken kan

waarin jij en ik

weer samen zijn

de Baron

bij de eerste momenten

van het contact

werd ik gevangen

door de ogen van de Baron

die mij aanstaarden in een leeg moment

raakte ik verstrikt in zijn blik

verdween alle angst die ik bezit

keek ik nog dieper in de ogen

van deze kat

waarin ik meer liefde las

dan ik ooit zelf bezat

kleine dief

terwijl ik zit te wachten

op mijn bestek

zie ik ineens

de brutale mus verschijnen

zomaar ineens

begint hij te ontbijten

van mijn pizza

die ik net heb besteld

ik kan er alleen maar vertederd naar kijken

omdat ik me al bedacht

dat deze pizza

erg lekker zou zijn

verboden liefde

lief

ik hou van jou

meer dan ik zou willen

maar besef me ook

dat de tijd ons niet goed is gezind

het verschil tussen jou en mij

is zo groot

dat ik weet

dat onze liefde verboden is

wolkenpracht

vechtend tegen mijn ongemak

niet wetende wat ik moet doen

om mezelf te vinden

in deze strijd

vechten tegen het onmogelijke

mijn onbekende ik

die soms zomaar ineens

zijn kop opsteekt

waardoor ik mezelf

niet meer herken

mezelf

niet meer vind