pelgrimspad3
als ik soms zomaar verdwaal
als ik kies
voor de vaste weg
zal ik zeker niet verdwalen
zal ik nergens komen
waar ik nog nooit was
daarom verdwaal ik
over de wereld
om zo dwalend
overal te komen
waar ik anders
nooit was
om toch bij je te zijn
onze liefde
verboden
in de wereld van haat
maakt dat we
steeds vaker
bij elkaar willen zijn
zonder dat men het ziet
in de donkere nachten
van het bestaan
vinden we altijd een weg
om toch bij elkaar te zijn
het is niet altijd donker
helemaal van de wereld
omdat de mist haar aanraakt
in de stilte van de tijd
ik kijk haar aan
ze zegt soms dingen
waarbij ik lachen moet
omdat ik het herken
dat wat ze zegt
omdat ze weer herhaald
wat ze eigenlijk
al als moeder tegen mij zei
toen was hij alleen over
het moment
dat zijn broertje
het leven opgaf wegens
niet verwerkte emoties
was een slag voor een ieder
zijn moeder trok het niet
huilde hele nachten
totdat zij stierf
aan een gebroken hart
haar levenspartner was drie maanden later
er ook niet meer wegens een gebroken hart
totdat hij
de oudste zoon
alleen achterbleef
in het leven
met een hart vol verdriet
omdat hij nu niemand meer had
als de liefde niet stopt
nadat de woorden
uitgesproken zijn
dat we niet verder kunnen samen
wegens de grote verschillen
in leefstijl
kijken we elkaar aan
om elkaar los te laten
ondanks de woorden
dat het goed is dat we uit elkaar zijn
is de liefde nooit over gegaan
bleef je altijd in mijn hart
bestaan
ineens is alles anders
ze staart in het niets
haar ogen stralen niet meer
zoals ze ooit deden
de vrouw van de dag
is veranderd in een
vrouw van de mist
ik kijk haar aan
terwijl ik de kerstverlichting
voor haar raam hang
waarop ze zegt
dat ze zo blij is
dat haar vader
haar kamer zo mooi maakt
de klauwen vanuit het verleden
langzaam loop ik zo door de dagen
kom ik waar ik moet zijn
in het heden
geniet ik van wat het leven
me bied me geeft
totdat ik op een moment
mijn verleden zie
die naar me toe komt lopen
de liefde die niet kon zijn
ineens ben ik weer terug
in het die ik niet meer ben
sta ik te stotteren met emoties
omdat ik ineens hem
weer intens lief vind zijn
gevangen in de tijd van nu
nu ik ren
door de dagen van nu
om mijn doel te halen
die ik eigenlijk niet halen kan
verdwijn ik in de massa
waar ik niet meer bij kan horen
ontdek ik dat ik gevangen ben
in de tijd van nu
waar ik mezelf
soms niet ben
de blokkades tussen jou en
de weg naar jou
waar ik mijn liefde
wil geven
omdat ik weet
dat het daar moet zijn
kom ik zoveel obstakels tegen
zie ik zo veel blokkades
dat ik me soms afvraag
of we wel echt
voor elkaar
gemaakt zijn
uitzicht over later
kijken
met de ogen van de tijd
van die achter me ligt
waar ik soms zomaar
nog even in gedachten
jou aanraak
me afvraag
waarom jij en ik
niet meer samen zijn
waarom jij eerder moest vertrekken
terwijl ik zonder jou
nog steeds in mijn eentje
verder door het leven moet gaan
Hits: 23