pelgrimspad4

bij elke hartslag

telkens

als ik je zie lachen

de lach op je gezicht

de tedere blik in je ogen

als je naar mij kijkt

voel ik

dat bij elke hartslag

mijn liefde voor jou

steeds groter word

steeds meer groeit

gewoon om jij het bent

die mij raakt

in mijn hart

de herfst komt

de eerste schrale dagen

van het jaar

raken de zomer aan

langzaam begint het te regenen

laat de zomer zich verdrijven

nu de herfst zijn intrede maakt

met al zijn kleurenpracht

met al zijn wind en storm

om ze ons weer te laten weten

dat de winter bijna komt

laatste moment van het seizoen

de blaadjes van mijn herfst

zijn inmiddels allemaal

al gevallen

de winter maakt zich op

om mijn leven in te treden

de terugblikken op

mijn leven komen steeds vaker terug

zodat ik ineens met andere ogen

naar het verleden kijk

met de berusting van

de herfst

ga ik de winter tegemoet

de dag nadat

de dag nadat

alles was gedaan

wat moest worden gedaan

de laatste woorden gesproken

laatste troostende woorden

laatste omhelzingen

zeggen dat ik het wel red

totdat ik wakker word

in alle eenzaamheid in mijn bed

waar ik jou meer mis

nu ik weet dat je daar

waar ik niet kan zijn bent

omdat jij mijn hart aanraakt

het dove gevoel

dat in mijn hart leeft

is er nog steeds

omdat de liefde

geen water kan geven

aan de stilte in mijn hart

totdat jij ineen

bij mij bent

me in mijn ogen kijkt

zegt dat je mij wilt

waardoor in het dorre gevoel

ineens het prille groen

verschijnt

ik wil misschien geen afscheid meer nemen

of ik echt van je hou

weet ik niet zeker

weet dat ik graag bij je ben

dat ik mijn hart graag met je deel

maar vraag me soms af

of ik misschien gewoon

geen afscheid meer wil nemen

van een lief

omdat het me te veel pijn doet

als ik weer alleen

verder moet

elke keer weer is de stilte er

steeds weer

was het raak

de stilte die je laat zijn

om me te laten weten

dat je het niet eens bent

met mijn aanwezigheid

ik kijk dan naar de klok

in de hoop dat de tijd

heel snel voorbij gaat

om dan afscheid te nemen

om weg te kunnen gaan

om niet meer terug te keren

terwijl ik weet

ik kom altijd weer terug bij jou

ontluikende liefde

geen woorden

ook geen ogen die nog kijken

totdat je ineens

er weer bent

weer in mijn armen schuilt

voor de tranen van het leven

voor de storm van het moment

de ontluikende liefde

tussen jou en mij

die langzaam maar zeker

steeds meer

ons samen laat zijn

langzaam laat je je zien

heel langzaam

laat je jezelf zien

in de late avond

van de nacht

heel teder ontrol je je liefde

die er kan zijn

heel zachtjes

raak je me aan

in de ochtend van de dag

zeg je fluisterend

ik hou van jou

ik wil voor altijd

bij jou zijn

als het zover is

ik zit bij haar

die wil vertellen over haar kleinkind

ze verteld me alles in geuren en kleuren

totdat ik vraag

hoe haar kleindochter heet

ze is stil

kijkt me met tranen in haar ogen aan

zegt alleen maar

hier was ik zo bang voor

dat ik de naam

van mijn kleinkind

niet meer weten zal