pelgrimspad6
als nu nu is
als er geen woorden
meer te spreken zijn
als er geen sterren meer zijn
die mij kunnen bij lichten
in de nacht
als ik dwaal door de straten
van de stad
als ik jouw ogen
niet meer kan raken
als ik niet meer bij jou kan zijn
als dat alles nu is
dan is nu nu
zoals het nu
zal zijn
jij zag alleen maar wat je wilde zien
jouw ogen gingen open
nadat je me ineens begreep
dat je doorhad dat ik
niet was zoals je me zag
maar nu zie je me
zoals ik was
jij zag alleen de kanten
die ik zo af en toe
ineens kan laten zien
de lach van het leven
waarin ik mezelf
zo vaak
verdwaald zie
waarom ben je weer hier
het is stil in mij hart
het is rustig vaarwater
waar ik nu op dobber
in het leven
het is goed
dan op een avond
de bel die gaat
sta je weer voor mijn deur
die eigenlijk altijd
in mijn hart heeft gewoond
die niet uit mijn gedachten ging
waardoor ik weer
in vuur en vlam sta
nu je weer bij mij bent
vanaf hier kan ik het ook zien
romantische avond met mijn lief
zon strand sterren
alles is perfect voor
een mooie wandeling langs het strand
als ik voorstel om
langs de zee te lopen
om te kijken naar het water
de sterrenpracht
zegt hij
waarom
we kunnen het ook vanaf hier zien
dat is net zo prachtig
als daar
je hebt toch ook strand bij je thuis
op het kruispunt van het leven
waar ik sta met hem
die ik al erg lang erg leuk vind
wachten op het teken
dat hij mij ook erg leuk vind
bij het afscheid na een lange dag
na een vergadering
zegt hij tegen mij
zullen we langs het strand gaan wandelen
waarop ik zeg
waarom jij hebt toch strand
bij jouw thuis
waarop hij vertrekt
ik met mijn kop tegen de muur loop
van mijn eigen onhandigheid
waarop ik zeg
stom stom stom
dat heb je weer eens niet slim gedaan
op een gewone zaterdag
op een eenvoudige zaterdag
liep ik te dwalen
door de dagen van de tijd
herinneringen die mijn hoofd betraden
die ik ineens weer zag
zoals ze waren
mijn vader met zijn houtsnijwerk
druk aan het werk
gewoon als hobby
ineens zie ik dat wat hij maakte
ergens hangen aan een muur
herinneringen aan die tijd
aan het jongetje
dat ik toen was
kwamen weer levensecht terug bij mij
zonder dat ze het begreep
ik zat naast haar
in de late uren van haar leven
in de vroeger uren van de nacht
hield haar hand vast
om zo haar te laten voelen
dat ik bij haar zou blijven
totdat ze het leven
los kon laten
totdat ze haar laatste adem
uit zou blazen
om haar zo ook het laatste stukje
dat ze eigenlijk alleen moet doen
bij haar te zijn
Koffie
ach ze bedoelde het zo goed
ze zou voor ons een kop koffie maken
ze wist ondanks dat haar wereld
steeds meer in de mist verdween
nog wel hoe dat ging
ze vulde de koffiezetapparaat
zette het apparaat aan
terwijl ik naar haar keek
met de tederheid van een kind
dat naar zijn moeder kijkt
eindelijk was de koffie klaar
zette ze vol trots voor ons het kopje neer
bleek ze vergeten om koffie in het filter te doen
had ze er suiker in gedaan
zagen we een kopje hete suikerwater voor ons staan
ze mist iets
in haar eenzame kamer
waar ze nu woont
kijkt ze me treurig aan
vraagt hoe het nu verder moet
nu ze niet meer weet
waar ze heen is gegaan
ze zoekt de antwoorden
in haar hoofd die door de mist
weet ze niet waar ze zoeken moet
vraagt me om antwoorden
die ik niet geven kan
omdat ik haar nog elke dag
zo vreselijk mis
het is niet wat ik wilde
je vragen om te komen
om te vertellen
dat het niet meer gaat
dat ik moet stoppen
met doen alsof
dat mijn liefde niet meer
genoeg is voor jou
om door te gaan
terwijl ik van je hou
moet ik laten gaan
omdat je niet diegene bent
die ik in mijn leven wil voor altijd
de stilte van de tranen die vallen
de stilte nadat de tranen zijn gevallen
om het onmenselijke verdriet
van het afscheid nemen van elkaar
het los laten van de liefde
die er was
viel in de stilte
van de tranen die vallen
om te beseffen
dat het
magische moment
nu echt voorbij
is gegaan
Hits: 22