pelgrimspad6

als nu nu is

als er geen woorden

meer te spreken zijn

als er geen sterren meer zijn

die mij kunnen bij lichten

in de nacht

als ik dwaal door de straten

van de  stad

als ik jouw ogen

niet meer kan raken

als ik niet meer bij jou kan zijn

als dat alles nu is

dan is nu nu

zoals het nu

zal zijn


jij zag alleen maar wat je wilde zien

jouw ogen gingen open

nadat je me ineens begreep

dat je doorhad dat ik

niet was zoals je me zag

maar nu zie je me

zoals ik was

jij zag alleen de kanten

die ik zo af en toe

ineens kan laten zien

de lach van het leven

waarin ik mezelf

zo vaak

verdwaald zie


waarom ben je weer hier

het is stil in mij hart

het is rustig vaarwater

waar ik nu op dobber

in het leven

het is goed

dan op een avond

de bel die gaat

sta je weer voor mijn deur

die eigenlijk altijd

in mijn hart heeft gewoond

die niet uit mijn gedachten ging

waardoor ik weer

in vuur en vlam sta

nu je weer bij mij bent


vanaf hier kan ik het ook zien

romantische avond met mijn lief

zon strand sterren

alles is perfect voor

een mooie wandeling langs het strand

als ik voorstel om

langs de zee te lopen

om te kijken naar het water

de sterrenpracht

zegt hij

waarom

we kunnen het ook vanaf hier zien

dat is net zo prachtig

als daar


je hebt toch ook strand bij je thuis

op het kruispunt van het leven

waar ik sta met hem

die ik al erg lang erg leuk vind

wachten op het teken

dat hij mij ook erg leuk vind

bij het afscheid na een lange dag

na een vergadering

zegt hij tegen mij

zullen we langs het strand gaan wandelen

waarop ik zeg

waarom jij hebt toch strand

bij jouw thuis

waarop hij vertrekt

ik met mijn kop tegen de muur loop

van mijn eigen onhandigheid

waarop ik zeg

stom stom  stom

dat heb je weer eens niet slim gedaan


op een gewone zaterdag

op een eenvoudige zaterdag

liep ik te dwalen

door de dagen van de tijd

herinneringen die mijn hoofd betraden

die ik ineens weer zag

zoals ze waren

mijn vader met zijn houtsnijwerk

druk aan het werk

gewoon als hobby

ineens zie ik dat wat hij maakte

ergens hangen aan een muur

herinneringen aan die tijd

aan het jongetje

dat ik toen was

kwamen weer levensecht terug bij mij


zonder dat ze het begreep

ik zat naast haar

in de late uren van haar leven

in de vroeger uren van de nacht

hield haar hand vast

om zo haar te laten voelen

dat ik bij haar zou blijven

totdat ze het leven

los kon laten

totdat ze haar laatste adem

uit zou blazen

om haar zo ook het laatste stukje

dat ze eigenlijk alleen moet doen

bij haar te zijn


Koffie

ach ze bedoelde het zo goed

ze zou voor ons een kop koffie maken

ze wist  ondanks dat haar wereld

steeds meer in de mist verdween

nog wel hoe dat ging

ze vulde de koffiezetapparaat

zette  het apparaat  aan

terwijl ik naar haar keek

met de tederheid van een kind

dat naar zijn moeder kijkt

eindelijk was de koffie klaar

zette ze vol trots voor ons het kopje neer

bleek ze vergeten om koffie in het filter te doen

had ze er suiker in gedaan

zagen we een kopje hete suikerwater voor ons staan


ze mist iets

in haar eenzame kamer

waar ze nu woont

kijkt ze me treurig aan

vraagt hoe het nu verder moet

nu ze niet meer weet

waar ze heen is gegaan

ze zoekt de antwoorden

in haar hoofd die door de mist

weet ze niet waar ze zoeken moet

vraagt me om antwoorden

die ik niet geven kan

omdat ik haar nog elke dag

zo vreselijk mis


het is niet wat ik wilde

je vragen om te komen

om te vertellen

dat het niet meer gaat

dat ik moet stoppen

met doen alsof

dat mijn liefde niet meer

genoeg is voor jou

om door te gaan

terwijl ik van je hou

moet ik laten gaan

omdat je niet diegene bent

die ik in mijn leven wil voor altijd


de stilte van de tranen die vallen

de stilte nadat de tranen zijn gevallen

om het onmenselijke verdriet

van het afscheid nemen van elkaar

het los laten van de liefde

die er was

viel in de stilte

van de tranen die vallen

om te beseffen

dat het

magische moment

nu echt voorbij

is gegaan

Hits: 32