pieterpad5b
besmeurde roos van onze liefde
langzaam vallende tranen
van het grote onbegrip
de liefde die was
die niet meer is
kijken naar de tijd
dat het zo goed was
tussen jou en mij
totdat we elkaar verloren
door dat ene geheim
dat je niet deelde
totdat ineens
zichtbaar werd
dat ik voor jou niet
de enige bleek
te zijn
omdat het niet anders kan
omdat het niet anders kan
geen woorden te zeggen zijn
vertrek ik langzaam
naar die andere bloem
die mijn hart heeft
aangeraakt
laat ik het gaan
laat ik jou los
om met de liefde
van dit moment
in het leven
verder te gaan
omdat ook jij
omdat ook jij
omdat ook ik
soms zomaar
even eenzaam zijn
zomaar even
geen woorden
hebben voor dat gevoel
van bij elkaar zijn
kijken we elkaar
even aan
door de ring van geluk
omdat we samen
verdwijnen
in de tijd
verdwenen met de zon
het groen
is verdwenen in de dag
alleen nog donkere wolken
raken mijn gevoelens aan
de tranen die ik laat stromen
blijven gaan
totdat ik besef dat
zolang ik de liefde voor jou
water blijf geven
zul je altijd
het groen weer in
mijn hart
laten ontstaan
even een groet
als ik dwaal
op het levenspad van mijn leven
kom ik ze soms ineens tegen
die even mij zien
mij komen begroeten
lees ik soms
in hun ogen
de woorden die ik
zag in de katten die
ooit bij mij waren
lees ik de stralende liefde
die ze altijd gaven
omdat ze hadden gekozen
voor mij
waar ze zich veilig waanden
als je komt
uitkijken naar jou
die komen zal
de belofte
geschreven in jouw ogen
in de woorden die je zegt
langzaam kom je steeds
dichterbij
langzaam
raak je meer en meer
verstrikt in mijn hart
die hunkert naar jouw liefde
die je me altijd
al ongemerkt
gaf
even schuilen
even schuilen
voor de dagen van gisteren
de tranen van vandaag
even schuilen
in de luwte van de avondzon
om even niet te hoeven voelen
even niet te hoeven huilen
in de dagen die nog komen
verloren liefde voor een leven
die nu ineens niet meer
bij mij komen kan
zo stil als de stilte
niets meer te zeggen
staren naar de
dichte deur
die niet meer open zal gaan
ik liet jou gaan
ondanks dat mijn hart
jouw naam riep
om te blijven voor altijd
zo stil als de stilte
die nu over mij heen daalt
omdat ik jou nog
elke dag mis
verbonden voor altijd
al zou ik
duizenden woorden geven
aan dit gevoel
van eeuwig gemis
raak ik dit gevoel
niet kwijt
dat altijd in mijn zit
raak ik telkens weer
verbonden
over afstand en tijd
met jou
omdat ik nog steeds hoop
dat jij weer bij mij
zijn wil
niets meer horen niets meer zien
niets meer zien
mijn ogen gesloten
voor wat er aan de hand is
niets meer horen
omdat ik het niet meer
kan verdragen
de leugens die je telkens
weer verteld
ik laat het maar gebeuren
jouw mond zwijgt
om niet te hoeven zeggen
dat het je spijt
Hits: 31