rozen1

tikjes uit het verleden

tikjes uit het verleden

hebben mijn

hart

uit één gereten

lichtjes in het heden

hebben in

mijn hart

weer

rozen laten bloeien


de roos die niet wilde bloeien

nee het is niet erg

de roos die

ik niet kreeg

het is niet erg

dat de roos

niet wilde bloeien

het is niet erg

dat hij is gesnoeid

beter zo

dan dat hij

zomaar zonder

het te weten

was uitgebloeid


klein beginnen

klein beginnen

maak het niet

zo groot

laten we

langzaam

beginnen

jij bent het

die naar

nieuwe rozen

rook


blauwe rozen deel ik uit

blauwe rozen

deel ik uit

blauwe rozen

om de liefde

te nemen

met rode rozen

schreeuw ik

het uit


komt

als je thuis komt

je bent er

en je ziet

de rozen staan

die misschien

door te weinig

aandacht

dood zijn

gegaan

zul je dan

nog aan mij

denken

zul je mij

dan nog

berichten

zenden

of is je gevoel

net als de roos

die ik je gaf

dood

en sterft het

verder af


het leven van de vlieg

het leven van de

vlieg gaat niet

over rozen

dat bleek gisteren wel

ik had het kunnen weten

ik dacht het wel

eindigend

in de hondenkak

was het einde

van het leven

van mij als vlieg

ik heb ook

altijd wel wat


afscheid in stijl

langzaam

laat ik je wennen

aan het leven

zonder mij

langzaam

raak ik je aan

de rozen die

zijn gegeven

zijn inmiddels

ter ziele gegaan

langzaam

laat ik je wennen

dat je zonder mij

verder moet

ik neem

in stijl afscheid

ik vertrek

met een rozen groet


roosje in de kamer

uit de slaapkamer

gehaald

in een vaas gezet

een roosje voor

het stillen van

verlangen

ligt niet meer

naast je bed

je hebt het

verwijdert

om sfeer te maken

om me te laten zien

ik mag in je kamer wonen

maar de slaapkamer

is verboden terrein


zaden zaaien

met een zakje

vol met zaad

kom ik op het land

ik begin met strooien

zomaar ergens

gooi ik iets neer

zaden ben ik aan het zaaien

ik leg ze willekeurig ergens in de aarde

snap het nog niet zo goed

nu maar hopen dat ze

opkomen

dat de rozen gaan groeien

in je hart


laat het mooi uitbloeien

als je me

wilt verlaten

als je me

wilt vergeten

als je me

mijn titel af wilt nemen

als je me

in de ijskast wilt zetten

als je me

niet meer wilt raken

laat het dan mooi uitbloeien

als een roos in

de kersentuin


je leven opent zich

je leven opent zich

het is een stille tocht

het is de lente

die je bezocht

laat dan nu

de rozen gaan bloeien

in je hart

laat het ontstaan

laat het zijn

laat ze geuren

deuren openen

in het leven

durven staan


een roos, een roos

een roos

die ergens

lag verscholen

een roos

die ergens

zomaar

tevoorschijn kwam

een roos

blijft altijd

een roos

die ik

jou zo

graag

geven wou


en weer zul je het niet kunnen laten

in je gedachten

heb je me

er uit gezet

ik ben verdwenen

uit je hoofd

uit je bed

en weer zul je

 het niet

kunnen laten

als je

wederom denkt

aan dat

ene roosje in je bed


mijn hart met rozen

mijn hart

is een rozentuin

zoals

Doornroosje

ooit eens

te dromen lag

zo ben ik gevangen

omdat ik

ooit in jou

de prins zag


als een ster een roos wordt

als een roos

gaat groeien

zomaar

in de nacht

zal hij gaan

groeien

omdat ik

jou zag

hij zal

groeien

tot aan de hemel

de ster aanraken

die er al was

samen zullen

we kijken

naar deze rozen

met sterrenpracht


gevangen lente

in dromen gevangen

laat ik

een roos

veranderen

in een ster

een ster

in de lente

in dromen gevangen

ben ik

jou tegengekomen


witte rozen

ik wilde je een roos geven

jij pakte hem aan

je begon te kijken

de roos

rood van kleur

verloor zijn symbool

hij is van rood

naar wit

gegaan


gedroogde roos

er ligt een roos

die is verdroogd

ik zie hem liggen

ik zie hem krimpen

zo is het

met onze liefde


ach als het kon

ach als het kon

zou ik je zomaar een

roos sturen

zomaar naar je toe gezonden

zomaar zonder dat je het

wist

niet om je te vangen

niet om je te kwetsen

gewoon

om je te laten weten

dat ik

jou stiekem

de liefste vond


als een roos

als een roos

die langzaam

zijn einde bereikt

zijn geur verliest

zo is het met de liefde

als je voor

die ander kiest


de roos en de madelief

de roos stond

mooi te wezen

iedereen

bewonderde zijn pracht

hij stond te stralen

zo mooi

vond hij dat hij was

de madelief is

gekomen

kroop langzaam

onder hem door

is zich gaan verspreiden

zodat de roos

zijn mooiheid verloor

de madelief staat nu

veel te wezen

vele knoppen in het gras

de roos staat

alleen te wezen

omdat hij vond

dat hij het

mooiste was


ik moet open breken

ik moet open breken

zomaar gaan

ik moet mezelf bewijzen

om bij je te staan

ik moet open breken

al het verdriet

laten gaan

het verleden vergeten

ik moet open breken

om ons heen

een rozenveld

laten ontstaan


blauwe roos

een blauwe roos

is ontstoken

zomaar in

mijn hart gezet

niet de roos

van de liefde

maar de roos

van een

blauwtje gelopen

dus weer

alleen naar bed


in het afwaswater

de gekregen

bos

met witte rozen

heb ik in

het afwaswater

gelegd

mede om zo

te laten

weten

dat het afscheid

niets meer

voorstelt


niet mij ontmoeten in tranen

je wilt me zien

maar dat kan nog niet

ik ben de

rozen nog

aan het begieten

met mijn tranen

de liefde die

verdween

heeft mijn

vreugde mee genomen

ik kan je nu

nog niet

ontmoeten

eerst

moeten die

rozen zijn

uitgebloeid


de traan op de roos

de mooiste roos

die je me hebt

gegeven

is tot

stof vergaan

mijn traan

is er op gevallen

toen jij

voorgoed

bent weggegaan


als de roos is gebroken

als de roos is

gebroken

even doet hij

zijn blaadjes dicht

dan moet

ik huilen

weer ging

er een deur

naar de

liefde dicht


dagelijks rozen

dagelijks

zou ik je

ze willen schenken

de rozen

op je pad

ik moet het

helaas beperken

omdat ik

geen geld had


ik zou het gaan planten

ik zou het gaan planten

de rozen in

je tuin

rozen die

gaan bloeien

rozen die

er voor jou zijn

ik zou het gaan

planten

de rozen op

je levenspad

rozen die niet

verwelken

omdat ik jou

als

mijn water had


in het water van de roos

in het water

van de roos

zit de rozengeur

de rozen

die niet verwelken

de rozen die

zullen ontstaan

de rozen die

zullen bloeien

door het water

waar ze in staan


als het ons is gegeven

als het ons is gegeven

strooien we

rozen op ons pad

dan zullen we

verlangen

naar elkaar

als het ons is gegeven

dat de maan ons

pad verlicht

dan moeten we

wel samen wandelen

in het maanlicht

als het ons is gegeven

de violen die zullen spelen

die hun klanken

aan ons schenken

dan moeten we

wel luisteren

naar de melodieën

van ons hart

Hits: 13