stilleven3

slapen in de nacht van onschuld

ongemakkelijke dromen

over wat niet mag zijn

ogen vol met gedroogde tranen

die niet meer willen vallen

omdat het weer eens

weer zo is

kijk ik naar jou

die ligt te slapen

alsof er niets is gebeurt

alsof jij en ik

niet verloren van de tijd

de strijd

gevochten  met mijn hart

om niet toe te geven

dat ik verliefd op je ben

niet weten wat ik moet met deze emoties

niet wetende wat ik moet

met de situatie waarin ik ineens

terecht kom

waar ik mezelf zoek in wie en wat ik ben

niet wetend welke deur te kiezen

om door te gaan

het gevoel of het verstand

geen keus gemaakt maar doorgelopen

om zo weer tot rust te komen

weer bij mezelf te zijn

speelveld van de liefde

spelen met een hart

laten kloppen in het spel

zoeken naar de spelregels

naar het moment waarop je

samen tot een overgave komen kan

totdat de scheidsrechter van het spel

een ander regel toevoegt

waardoor een derde speler

in het spel verschijnt

waardoor er naast twee winnaars

altijd een verliezer zal zijn

liefde in de knop

water geven aan de hoop

dat de liefde ons raken zal

langzaam laten bloeien

in de hoop dat we samen komen

in de tijd

liefde in de knop

die nog niet ontwaken mag

in dit leven

die ooit in een andere tijd

zijn liefde zal tonen

als wij er aan toe zijn

het krioelt onderhuids

zachte tintelingen

van niet weten wat het is

zoeken naar wat er zoal speelt

in het leven van het hart

spanning die zich niet laat bedwingen

bang om de stap te zetten

bang om te zeggen

dat je naar iemand verlangt

waarin het hart een goede raadgever is

waar het verstand alles stopt

totdat ineens het losbreekt

in alle heftigheid waardoor

je ineens naakt voor iemand staat

zegt dat je voor hem wilt gaan

verboden gebieden van mijn verlangen

in mijn tijd van verliezen

het hek gesloten zodat

niemand op het terrein

van mijn verlangens zou komen

waar ik mezelf verloren ben

in de afstandelijkheid

betreden van dit gebied

maakte me bang en verdrietig

totdat jij in mijn leven verscheen

die ineens het hek opende

waardoor mijn verlangens zichtbaar werden

waarmee ik mezelf

ineens tegenkwam

samen kijken naar het leven

met de tranen in mijn ogen

stond ik te kijken naar daar waar

het leven zijn weg ging die ik

niet begrijpen kon

ik raakte verstrikt in het gevecht

van hoofd en hart

raakte mijn grond onder mijn voeten kwijt

keek naar het leven dat ineens

aan mij voorbij ging

totdat jij naast me ging staan

met je arm om me heen

om zo samen te kijken

naar het leven dat voorbij kwam