stillewoorden2

nu droog ik haar tranen

troosteloze avonden

nachten zonder dat ze er nog is

de daglicht ziet ze al bijna niet meer

ze is moe ze wil gaan slapen

voor altijd

toch huilt ze zacht in haar dromen

omdat ze ons zo missen zal

ik droog nu haar tranen

zoals zij deed toen ik

zo eenzaam was

dan laat ik haar slapen

ik laat haar gaan

mijn moeders hand zal ik missen

nu ik echt op eigen benen moet staan


mijn gedachten zoeken houvast

deze dagen waarin ik in een

soort van achtbaan zit

waarin ik mezelf

totaal niet meer herken

het accepteren

het leren

de woede

het verdriet

het wisselt zich af

van het ene naar het andere

ik weet niet waar ik mezelf

aan vastpakken kan

ik verdwijn

in een eindeloze diepe nacht

waarin ik mijn

gedachten niet kan volgen

waarin ik

mezelf verloren ben


als het maar goed is

stille woorden die gesproken zijn

in de stilte die is ontstaan

gedachten over wat en hoe

wat kunnen we nu nog doen

aanvaarden dat de woorden

die we gesproken hebben

die verdwenen in de nacht

toen de laatste adem

niet meer kwam

verloren gedachten

aan het moment van gaan

wezenloos staren

naar daar waar

niets meer kan zijn

aanraken van haar tere huid

om haar te laten gaan     


de laatste stappen

verdwenen leven

dat niet meer is

het opruimen

van wat er nog is

terwijl ik door haar huis ga

de spullen uitzoek

die ik wil houden

de dingen die ik wil laten gaan

stromen bij mij de tranen

over mijn wangen

omdat ik

terwijl ik met een tasje met kleren

naar de kringloop loop

besef dat een leven soms niet meer

dan een tasje met kleren

lijkt te zijn


overlaten aan vreemde handen

vreemde handen

die we niet kennen

we gaan

verlaten het vertrek

waar ze niet meer

is

alleen haar lichaam

dat er nog ligt

we zijn stil

kijken elkaar aan

in de andere ruimte

vreemde handen

die haar nu aanraken

die haar wassen

die haar klaar maken

voor haar

laatste reis


geen Moederdag meer

haar moeten laten gaan

naar daar waar ik niet

meer bij haar kan zijn

beseffen met Moederdag

voor de deur

dat ik vanaf nu

omdat ik singel ben

geen vrouw

of kinderen heb

geen Moederdag meer heb

met haar heengaan

heb ik niet alleen

het recht op Moederdag te mogen vieren

maar ook mijn

moeder verloren

voor altijd


ben ik al overleden

onrustig ligt ze te slapen

ze droomt over haar verleden

noemt de namen in haar slaap

van diegenen die ze al heeft

moeten laten gaan

naar daar waar zij

ook zal vertrekken

dan opent ze haar ogen

kijkt mij aan

vraagt dan aan mij

of ze al is overleden

ik kijk haar aan

zeg dan maar

dat ik nog bij haar ben

dat ik haar echt niet

zo snel zal laten gaan

Hits: 86