texel1

geschreven in de  wind

de woorden van liefde

die ik niet kon lezen

omdat mijn hart

vervuld van tranen

niet meer kon zeggen

dat ik jou wilde

in mijn leven

geschreven in de wind

de gedachten aan wie je bent

maakten dat ik

verloren zonder te horen

mijn weg naar jouw hart

niet terug vond

eenzame harten in ons huis

de dagen

waarin onze harten

vervuld met liefde

samen waren

in ons thuis

verdwenen ineens

zomaar zonder dat we het begrepen

verloren we elkaar

in de angst van alle dag

waardoor onze eenzame harten

in ons huis

nergens meer

thuis blijken te zijn

als je ogen niet meer spreken

de stilte

van het moment

waarin we niets meer zeggen

zonder te praten

zijn de gevoelens

verdwenen uit jouw ogen

zijn de zinnen

die nog gezegd worden

afgepaste woorden

doorspekt met haat

met woede

omdat je niet meer

kan zeggen dat je van me houd

omdat we beiden

verloren van de tijd

ik ben mijn thuis verloren

er zijn geen vragen meer

naar waar ik wonen kan

er zijn geen woorden meer

die kunnen zeggen

welkom thuis

er is geen letter

meer te vinden

die zegt

ik hou van jou

ik loop verloren

te zoeken naar het thuis

waar ik weer welkom

zal zijn

ik voel het in mijn vingers

van top tot teen

voel ik het

overal in mijn lichaam

dat jij het bent

dat ik in je hart woon

waar ik wil zijn

ik laat het de wereld zien

ik laat het iedereen horen

dat jij en ik

voor altijd samen zijn

dat we bij elkaar horen

in totale paniek

de late avond

dan de bel die gaat

ik doe open

zie jou daar staan

mijn liefde uit het verleden

in totale paniek

keek ik je aan

gooide zonder het te beseffen

de deur dicht in je gezicht

omdat mijn leven zonder jou

veel beter bleek te gaan

rusten om te rusten

niets zeggen

gewoon stil zijn

in de rust

van het rusten

geen gedoe

geen dingen moeten

maar gewoon rusten

in de rust

van de tijd

om te rusten

voor altijd

als de weg anders is

gesproken woorden

uit het niets

zeggen dat het over is

dat de weg anders is

dan hij zou moeten zijn

dwaal ik opgelucht door het leven

omdat ik mijn eigen woorden kan zeggen

mijn eigen keuzes maak

zonder te overleggen

of het goed is dat ik dit doe

op de weg die ik  ga