valencia3
om er niet te zijn
verscholen in de kleuren
die mij onzichtbaar laten zijn
ging ik door het leven
bang om geraakt te worden
door verdriet of pijn
totdat ik besefte
door juist zichtbaar te blijven
iedereen die mij zag
me begroete met een lach
blij waren
dat ik ineens zichtbaar was
en het neemt niet zoveel ruimte in
opruimen van mijn huis
samen met mijn nieuwe lief
zie ik de tandenborstel staan
van jou die niet meer is
ik pak hem vast
kijk mijn lief van nu aan
die zegt alleen maar
laat maar gewoon staan
het neemt niet zoveel ruimte in
het is goed dat hij
aanwezig is in ons bestaan
dat blijft wat is
al ben je niet meer
in lichamelijk aanwezig in mijn leven
toch is de afdruk die je hebt gemaakt
in mijn hart als een diamant
die altijd zal blijven stralen
alsof je vinger
me altijd nog
in mijn hart
aanraakt
tranen van het verleden
geen woorden
meer om het te herstellen
de tijd maakte de afstand
groter dan de bedoeling was
verloren in de momenten
van het verlies
ontdek ik
dat de tranen van het verleden
alleen maar helend
voor de wonden in het heden
zijn
dan is ze er even weer
mijn beschermkat
is inmiddels al tot stof vergaan
is nergens meer te vinden
behalve in mijn herinnering
toch is ze er soms zomaar ineens
als een engeltje op mijn schouder
die zegt dat ik
oppassen moet
voor diegene
die nu in mijn leven komt
omdat dit niet te vertrouwen
zal zijn
de engel van de nacht
wachten op het moment
dat hij verschijnen zal
de engel van de nacht
waar ik al jaren op wacht
die ooit mijn hart heeft bewoond
die verdween in de nacht
om niet terug te komen
tot vandaag
wacht ik elke nacht
nog op een teken
dat hij weer
terug zal komen
in mijn hart
verdwaald in de mist van het verleden
loopt ze te schuifelen door de gang
ze is de sleutel van het slot
van haar verleden verloren
die ze nog steeds zoekt
terwijl ze niet meer vrij
van de afdeling kan
omdat ze dan
verdwaald
in de dagen van deze tijd
gelezen de wanhoop in zijn ogen
het was stil
waar hij zat
met in zijn ogen de wanhoop geschreven
zijn twee kinderen
wisten niet wat
hun vader voor werk deed
totdat ze hem zagen zitten
ergens op straat
met hun foto in zijn hand
draaiden ze hun gezicht weg
omdat ze zich schaamden
omdat hun vader
een bedelaar bleek te zijn
de zwarte roos van mijn tranen
de dag
dat ik thuiskwam
waar mijn hele wereld
ineens in elkaar bleek te storten
omdat jij niet meer bij mij mocht zijn
de liefde die ik altijd voelde
de rots in de branding
die je voor mij altijd was
zorgt nog altijd
voor een zwarte roos
als traan op mijn wang
omdat ik je mis
maar ook zo dankbaar ben
dat je in mijn leven was
Hits: 4