valencia4

vol herinneringen aan jou

ergens op zolder

ligt een oude koffer

waarin de herinneringen

aan jou zijn bewaard

jouw vele brieven

jouw kleding

die steeds minder

naar jou ruikt

een flesje aftershave

die ik af en toe even ruik

om jou zo toch weer

even bij me te voelen

als ik je te intens mis

toen hij verdween

niet uitgesproken woorden

geen gedachtes van waarom

hij besloot te gaan

niet meer tegen te houden

na de zoveelste poging

om het leven te verlaten

besloot hij

net toen hij gelukkig was

het leven te verlaten

omdat hij bang voor

de tijd dat hij

niet meer gelukkig

zou zijn

het maakt me bang

de liefde die je me wilt geven

is zo anders

dan het leek in het begin

de huiselijkheid die er was

is ineens veranderd

in een beklemmende hel

waarin ik gebonden ben

aan handen en voeten

dat ik niet

vrij meer ben

omdat je er nog altijd bent

waar ik ook ben

waar ik zal zijn

in mijn hart

ben je altijd bij mij

in mijn gedachten

kom je elke dag

nog een keertje langs

ben je ineens daar

terwijl ik met

iemand anders ben

besef ik me

hoe goed het ook met een ander is

het is jou die ik werkelijk

liever naast me zou zien

het is de liefde

het innerlijk gevecht

waarbij ik mezelf

steeds tegenkom

in wat ik voel

wat ik denk

wat ik wil

verlies ik steeds

als ik naar je kijk

omdat in jouw ogen

de liefde voor altijd

geschreven staat

gevangen stilte van nu

zwijgende momenten

waarin je gevangen zit

verloren in de angst

van wat komen gaat

je bent stiller

praat niet met mij

over wat er komen gaat

gevangen in de stilte van nu

kijk ik jou

in deze gedwongen stilte

aan

als de sloten verdwijnen

opgesloten

in haar mistige wereld

waarin ze niet meer weet

wie ik ben

ze zit maar te staren

naar de deur

als ik binnenkom

ze vraagt dan heel stil

wanneer de sloten van haar kamer verdwijnen

omdat ze zo graag

vrij wil zijn om naar

haar zoon te zien

vage gezichten uit het verleden

zien van de vele foto’s

die vervagen met de tijd

totdat ineens blijkt

dat je ergens zomaar

weer verschijnt

ik ineens weer

in gedachten bij jou ben

ineens zomaar

weer even me

in jouw armen

denk te zijn

wachten totdat

wachten totdat

je voor altijd

uit mijn leven gaat

ik laat je gaan

dankbaar

voor wat we hadden met elkaar

hoe we waren verbonden

voor de tijd die er was

ik laat je gaan

wachten tot dat

ik iemand anders

ontmoeten kan

verder dan dit moment

alles gaat verder

dan dit moment

wat even was

alles verdwijnt

omdat jij was

verder dan dit moment

heb ik nooit gekeken

totdat ik ineens

voor het feit stond

dat jij niet meer

in mijn leven kon zijn