verborgenverleden2
als ik ga slapen
voordat de nacht
zijn lichtjes uit laat gaan
kus ik nog zacht
jouw naam
raak ik nog even heel zachtjes
jouw dromen aan
wens ik je een mooie nacht
waarin jouw dromen
mooier zijn dan je verwacht
waarin jij lief en rustig slaapt
omdat ik in gedachten
over jou waken zal
verborgen schoonheid van het moment
verborgen achter een masker
van de dag van vandaag
zag ik nooit jouw ware gezicht
zag ik nooit wie je werkelijk was
tot dat jij je masker afdeed
in een onbewaakt moment
waarin ik de ware schoonheid
van jouw karakter zag
gestrikt
op de dag van onze dromen
waarin de waarheid ineens
werkelijkheid is
waarin we ons niet meer hoeven
te verbergen achter
woorden die niet
alles zeggen
kijken we elkaar aan
weten beiden dat wij
samen de weg van de liefde
willen gaan
ergens mis ik iets
mijn zoektocht naar de liefde
voor altijd
bleek uiteindelijk me
terug te brengen bij mezelf
waarin ik ontdekte
dat ik niet compleet lijk te zijn
door de wereld om mij heen
waarin ik mezelf
als partner van iemand
anders zag
totdat ik in zag
dat ik
met mezelf
meer dan compleet bleek
te zijn
zoveel schoenen versleten
gelopen door de straten
van de liefde
waar ik diverse schoenen heb gepast
waarin ik heb gelopen
om te ontdekken dat er
geen ware liefde voor mij was
gezocht in de schoenen winkels van het verleden
waarin ik jou weer tegen gekomen ben
waarmee ik me voor altijd
wederom verbonden voel
als mijn heden niet meer helder is
als ik loop te zoeken
naar de gaten in mijn geheugen
waarin ik totaal verwilderd
ronddwaal
waar ik niet meer een
houvast vind van het heden
waarin ik steeds verder
verdwaal in de doolhof van het
verlies van de werkelijkheid
laat me dan telkens
terugkeren naar
het stukje
waar ik mezelf
kan zijn
het masker dat wegviel
langzaam smolten
de gemaakte maskers
op mijn gezicht
zoals ook de muren
rond mijn hart verdwenen
als sneeuw voor de zon
ineens stond ik open een kwetsbaar
voor jou mezelf te zijn
samen een stukje lopen door het leven
lief
laten we niet langer wachten
laten we niet langer kijken
naar dat wat misschien niet komen zal
maar er allang is
laten we samen maar een stukje
oplopen in het leven
om te ontdekken wat
het leven ons samen te bieden heeft
laten we maar gewoon
hand in hand gaan wandelen
in het park
dat liefde heet
zoeken tussen de puinhopen van mijn verleden
wanhopig zoeken
naar de verdwenen herinneringen
van het verleden
waarin ik toch ergens
iets heb laten liggen
wat ik diep van binnen nog wel weet
maar niet meer kan vinden
omdat ik zoveel nieuwe herinneringen
heb gemaakt
dat ik tussen al die puinhopen
mezelf niet meer
terug vinden kan
starende gezichten
waar ik ook loop
over straat
altijd voel ik de
priemende blikken van diegenen
die daar staan
voel ik ze naar me kijken
of ik een soort
van vreemde attractie ben
toch besef ik me terdege
dat ik voor veel mensen
net iets te bijzonder ben
Hits: 73